หลังจากเดินไปได้ระยะหนึ่ง เฉินผิงก็พบกับอะไรบางอย่างสีเขียวในกองกระดูก เฉินผิงรู้ทันทีว่ามันเป็นของวิเศษ นี่คงจะเป็นของหนึ่งในพวกเซียนหรือเหล่าเทพมาร!
ขณะที่เฉินผิงกำลังจะหยิบวัตถุสีเขียวขึ้นมา ก็มีลมกระโชกแรงพัดเข้ามาหาเขาโดยไม่คาดคิด
ผู้ฝึกวิชามารรูปร่างอ้วนท้วนพร้อมกับดาบคำรามออกมา “แกพบอะไรเข้าล่ะ ไอ้หนู? ส่งมาให้ฉันซะ! ไม่อย่างนั้นฉันจะทำให้แกต้องทนทุกข์ทรมาน!”
ผู้ฝึกวิชามารผู้นี้เป็นถึงผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สาม เมื่อเห็นว่าเฉินผิงเพิ่งบรรลุระดับผู้ทุกข์ยาก เขาก็มีสีหน้าที่ดูมั่นใจ
เฉินผิงเพียงแค่มองผู้ฝึกวิชามารและไม่สนใจเขา ผู้ฝึกวิชามารระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สามกล้าดียังไงมาขู่ฉัน? เขากำลังรนหาที่ตายซะแล้ว!
เฉินผิงหยิบวัตถุสีเขียวขึ้นมาและพบว่าเป็นแหวนสีเขียว จากนั้นเขาก็ใช้พลังปราณสัมผัสของเขาเพื่อตรวจสอบมัน นี่คือคือแหวนเก็บของที่มีพื้นที่เก็บของมหาศาล! สมกับเป็นของวิเศษในสมรภูมิแห่งทวยเทพจริงๆ!
ขณะที่เฉินผิงกำลังจะเก็บแหวนไว้ ผู้ฝึกวิชามารก็เริ่มวิตกกังวลและเหวี่ยงอาวุธเข้าใส่เฉินผิง “แกไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง? ฉันบอกให้แกเอามันมาให้ฉัน!”
เมื่อสังเกตเห็นการโจมตีของผู้ฝึกวิชามารที่กำลังจะมาถึง เฉินผิงจึงยิ้มไปเป็นการตอบโต้ เขาล้วงเข้าไปในแหวนและดึงเอาแส้ออกมากวัดแกว่งอย่างรวดเร็ว เขาเปิดการโจมตีตอบโต้กลับไปยังผู้ฝึกวิชามารโดยไม่พลาดแม้แต่จังหวะเดียว
อาวุธนั้นคือแส้ปราบมาร ทันทีที่ถูกแส้นั้นเฆี่ยนตี ทะเลจิตสำนึกของผู้ฝึกวิชามารก็มัดเอาไว้ทันที ทำให้เขาตกตะลึง
แส้ปราบมารโจมตีพลังปราณสัมผัสของผู้ฝึกวิชามาร ดังนั้นเขาจึงถูกจับไว้ได้โดยไร้ซึ่งการป้องกันใดๆ
เฉินผิงไม่ได้ใช้แส้ปราบมารตอนที่เขาอยู่บนภูเขาเทียนโหมวเพราะอาวุธชิ้นนี้ถูกออกแบบมาเพื่อยับยั้งผู้ฝึกวิชามาร หากเขาเปิดเผยมันออกไป เขารู้ดีว่านั่นจะทำให้ผู้ฝึกวิชามารมุ่งเป้ามาที่เขาเป็นแน่
สีหน้าของผู้ฝึกวิชามารเปลี่ยนไปทันที ด้วยความรู้สึกสับสน เขาเซถอยหลังไปและถามด้วยความหวาดกลัวว่า “นั่นมันอาวุธอะไร? ทำไมมันถึงทรงพลังได้ขนาดนี้?”
แม้จะเป็นผู้ฝึกวิชามารระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่สาม แต่เขาก็ไม่อาจต่อกรกับเฉินผิงได้
“ของสิ่งนี้เรียกว่าแส้ปราบมาร มันถูกออกแบบมาเพื่อลงโทษผู้ฝึกวิชามารที่ชั่วร้ายอย่างคุณ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...