ในเวลาเดียวกัน ผู้อาวุโสชูก็เริ่มตื่นตระหนกเช่นกัน
แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่ง แต่เขาไม่สามารถต่อสู้กับผู้ฝึกวิชามารจำนวนมากเช่นนี้ได้ในคราวเดียว
นอกจากนี้ เหล่าผู้นำสำนักมารหลายคนที่นี่ยังมีความแข็งแกร่งมากกว่าเขาอีกด้วย
ในขณะนั้น ผู้อาวุโสชูรู้สึกโกรธสุดขีด สั่วเฉียนและปากพล่อยๆ ของเขา! ทำให้ผู้ฝึกวิชามารพวกนี้โกรธเคือง แถมความลับของสมาพันธ์ผนึกมารยังถูกเปิดเผยอีกด้วย!
“ผู้อาวุโสคง พวกคุณกำลังพยายามจะทำอะไรอยู่? พวกคุณมาพร้อมกับกฏที่ว่าไม่อนุญาตให้มีการต่อสู้บนภูเขาเทียนโหมว แต่ตอนนี้พวกคุณกำลังจะแหกกฎซะเองอย่างนั้นเหรอ? คุณควรคิดให้รอบคอบก่อนที่จะฝ่าฝืนกฎ บนภูเขาเทียนโหมวนี้ไม่ได้มีเพียงแต่ผู้ฝึกวิชามารเท่านั้น ยังมีสมาชิกของเผ่าพันธุ์อสูรและมนุษย์ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานอยู่ที่นี่ คุณจะจัดการกับพวกเขายังไงล่ะ? แน่นอนว่ามันคงจะต้องเป็นเรื่องวุ่นวายมากแน่ๆ! และอีกอย่าง หากคุณฆ่าคุณสั่วละก็ พ่อของเขาจะต้องทำทุกอย่างเพื่อปิดล้อมภูเขาเทียนโหมวนี้ ถึงตอนนั้นหลายคนจะต้องตาย! พวกคุณอยู่ที่นี่มาเป็นเวลานานหลายปีแล้ว คุณอยากให้มันจบแบบนั้นเหรอ?” ผู้อาวุโสชูกล่าว
คำพูดเหล่านั้นยังหมายถึงผู้ฝึกวิชามารคนอื่นๆ ด้วย ท้ายที่สุด นับตั้งแต่มีผู้ฝึกวิชามารค้นพบภูเขาเทียนโหมว พวกเขาสามารถพักอาศัยได้อย่างสงบสุข และสิ่งต่างๆ ก็ยอดเยี่ยมมาก
หากพวกเขาฆ่าสั่วเฉียน ภูเขาเทียนโหมวจะต้องถูกทำลาย
เจ้าสำนักคงและผู้ฝึกวิชามารคนอื่นๆ เงียบลงทันทีหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น
ครู่ต่อมา เจ้าสำนักคงกล่าวว่า “จงออกจากภูเขาเทียนโหมวเดี๋ยวนี้ คุณไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าสู่สมรภูมิแห่งทวยเทพบนภูเขาเทียนโหมวแห่งนี้”
“ตกลง เรากำลังจะไปเดี๋ยวนี้” ผู้อาวุโสชูพูดขึ้นก่อนจะลากตัวสั่วเฉียนออกไป
ผู้อาวุโสชูยังคงเหงื่อแตกหลังจากออกจากสำนักซวนหยิน สั่วเฉียนบ่นขึ้นว่า “ทำไมเราถึงเข้าไปในสมรภูมิแห่งทวยเทพไม่ได้ล่ะ? ผมเองก็อยากจะตามล่าสมบัติพวกนั้นเหมือนกัน! แล้วเราจะปล่อยให้เฉินผิงหลุดรอดไปจริงๆ งั้นเหรอ?”
ผู้อาวุโสชูมองสั่วเฉียนอย่างช่วยไม่ได้ ก่อนหน้านี้เขาแทบจะฉี่รดกางเกงของเขาอยู่แล้ว! หึ เขาไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไรออกมาสักคำด้วยซ้ำ! เขาแค่บ่นหลังจากที่เราออกจากสำนักซวนหยินมาแล้วเท่านั้น! ถ้าเขาไม่พูดมาก เราคงไม่ต้องมาอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้
หลังจากนั้นผู้อาวุโสเฟ่ยก็ออกจากกลุ่มไปอย่างรู้สึกพึงพอใจ เขาไม่สามารถออกจากภูเขาได้เพราะเขาได้กินยาพิษของเฉินผิงเข้าไป ถ้าฉันไม่ได้รับยาถอนพิษจากเฉินผิง ฉันก็จะต้องตายแน่ๆ!
ในขณะเดียวกัน ณ สมรภูมิแห่งทวยเทพ เฉินผิงก็กำลังตกตะลึงกับสมุนไพรลึกลับที่อยู่ตรงหน้าเขา สมุนไพรลึกลับนี้มีขนาดมหึมาเหลือเกิน! มันสูงกว่าตัวของฉันด้วยซ้ำ! มันเหมือนต้นไม้เลย! พวกมันมีผลไม้สวยใสห้อยตามกิ่งก้านแถมยังเต็มไปด้วยพลังวิญญาณมากมาย ฉันสงสัยจังว่าสมุนไพรลึกลับนี้แข็งแกร่งแค่ไหนเมื่อเทียบกับสมุนไพรลึกลับที่อยู่ด้านนอกนั่น... ถ้าฉันใช้สมุนไพรลึกลับนี้ทำยา เม็ดยาที่ได้คงจะมีประสิทธิภาพที่ดีกว่าเป็นร้อยๆ เท่า!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...