จ่าฝูงของสัตว์อสูรส่ายหัว “ไม่ใช่หรอก ถ้าเป็นของฉัน ฉันคงไม่ฝังมันไว้ใต้อาวุธพวกนี้ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามีอะไรอยู่ในไข่อสูรนี้ แต่ฉันรู้ว่ามันกำลังดูดซับพลังสวรรค์มาตลอด ฉันรวบรวมอาวุธพวกนี้ก็เพราะพลังสวรรค์ที่อยู่ในตัวของพวกมันเพื่อช่วยในกระบวนการฟักของไข่ น่าเสียดายที่ไข่อสูรใบนี้ยังคงไม่มีทีท่าว่าจะฟักออกมาเลยแม้ว่าเวลาจะผ่านไปหลายพันปีแล้วก็ตาม แต่เมื่อดูจากรูปลักษณ์ของมันแล้ว สิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างในนั้นอาจจะเป็นอสูรวิญญาณ หากเป็นสัตว์อสูรธรรมดาเช่นเรา มันคงฟักออกมานานแล้วพร้อมด้วยพลังสวรรค์อันอุดมสมบูรณ์ปกคลุมอยู่เช่นนี้”
“ไข่อสูรวิญญาณ?” เฉินผิงรู้สึกประหลาดใจ
ไม่เพียงแต่อสูรวิญญาณจะหายากมากเท่านั้น แต่ความสามารถของพวกมันยังสูงมากกว่าสัตว์อสูรทั่วไปหลายเท่าอีกด้วย
ในอาณาจักรแดนสรวงนี้ มีเพียงเหล่าเซียนเท่านั้นที่มีความแข็งแกร่งเพียงพอที่คู่ควรกับการเป็นเจ้าของสัตว์อสูรวิญญาณและใช้พวกมันเป็นพาหนะ
“แล้วคุณพาผมมาที่นี่ทำไม?” เฉินผิงถาม
“คุณมีรัศมีของเผ่าพันธุ์อสูรและพลังของสายเลือดมังกร ดังนั้นฉันอยากให้คุณฟักไข่อสูรวิญญาณนี้ หากคุณทำได้สำเร็จ สัตว์อสูรวิญญาณนี้จะมีมูลค่ามากกว่าของวิเศษใดๆ ทั้งหมดในสมรภูมิแห่งทวยเทพแห่งนี้” จ่าฝูงของสัตว์อสูรตอบ
เฉินผิงมองจ่าฝูงสัตว์อสูรอย่างเงียบๆ ก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามไปว่า “ทำไมคุณถึงช่วยผม? เป็นเพราะพลังมังกรในตัวของผมอย่างนั้นเหรอ?”
“เปล่าเลย ฉันไม่ได้ช่วยคุณแต่ฉันกำลังช่วยตัวฉันเอง” สัตว์อสูรหยุดชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ “สมรภูมิแห่งทวยเทพได้เปิดออกแล้ว และชีวิตของเผ่าเราจะหยุดชะงักลงในไม่ช้า เมื่อถึงตอนนั้น เราจะต้องถูกสังหารหมู่อย่างแน่นอน และแก่นอสูรของพวกเราก็จะถูกพรากไป ฉันหวังเพียงว่าคุณจะสามารถปิดทางเข้านั้นได้ และเมื่อสมรภูมิแห่งทวยเทพปิดลง สิ่งเดียวที่เราต้องการคือการมีชีวิตที่สงบสุข เราไม่ต้องการฝึกบำเพ็ญฌานใดๆ เพื่อบรรลุความเป็นอมตะ พวกเราปรารถนาเพียงแค่ถูกทิ้งไว้ตามลำพัง อันที่จริงแล้ว มันค่อนข้างดีไม่น้อยเลยในช่วงหลายพันปีที่เราอาศัยอยู่ที่นี่”
น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังอย่างมาก
ในตอนนี้มีผู้คนเพียงแค่บางส่วนเท่านั้นที่เข้ามาในสมรภูมิแห่งทวยเทพ แต่ไข่อสูรใบหนึ่งก็ยังถูกหลัวซีขโมยไปได้ หากจำนวนคนที่เข้ามามีเพิ่มมากขึ้น พวกเขาทั้งกลุ่มก็อาจถูกฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ได้
สัตว์อสูรที่อาศัยอยู่ในสมรภูมิแห่งทวยเทพไม่มีทางที่จะบรรลุสู่ความเป็นอมตะได้เนื่องจากสถานที่แห่งนี้ถูกสร้างขึ้นโดยมนุษย์
หากพวกเขาต้องการบรรลุไปสู่ความเป็นอมตะ พวกเขาจะต้องทำลายสมรภูมิแห่งทวยเทพ กล่าวคือ เทพเซียนอีกคนจะต้องมาทำลายสถานที่แห่งนี้ก่อนที่จะทำการปลดปล่อยพวกเขา
อย่างไรก็ตาม เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ในปัจจุบัน ดูเหมือนว่าพวกเขาไม่ต้องการจากไปหรือบรรลุไปสู่ความเป็นอมตะเพื่อการมีชีวิตที่คงอยู่ตลอดไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...