หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3380

ชายวัยกลางคนกระโดดขึ้นไปและลอยอยู่กลางอากาศก่อนจะจ้องมองออกไป

ไม่นานเขาก็พบว่าหมอกสีขาวอันกว้างใหญ่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก มันมีความหนาแน่นและมีอาณาเขตรัศมีปกคลุมแค่เพียงไม่กี่ร้อยเมตรเท่านั้น

เมื่อเห็นดังนั้น เขาก็รีบมุ่งหน้าตรงไปทันที

ในขณะที่บินอยู่เขาได้ปลดปล่อยพลังปราณสัมผัสออกมา แต่ก็ไม่สามารถตรวจพบผู้ใดอยู่โดยรอบทั้งสิ้น แต่เมื่อปราณสัมผัสของเขาตรงเข้าไปในหมอกสีขาว จู่ๆ มันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยโดยไร้ซึ่งการตอบสนองใด

“หรือนี่อาจจะเป็นวงแหวนอาคมที่ใครบางคนสร้างขึ้น ซึ่งแม้แต่ปราณสัมผัสก็ไม่สามารถฝ่าเข้าไปได้?”

คิ้วของเขาขมวดแน่น เขาหยิบลูกบอลสีดำสองลูกออกจากกระเป๋าของเขาแล้วโยนมันลงบนพื้น

ลูกบอลทั้งสองระเบิดออก และหมาป่าหิวโหยสองตัวก็พุ่งตัวออกมาจากหมอกสีดำ

ภายใต้คำสั่งของชายวัยกลางคน พวกมันรีบวิ่งเข้าไปในหมอกสีขาวทันที

หลังจากที่พวกมันเข้าไปไม่นาน ก็เกิดเสียงร้องโหยหวนอันเจ็บปวดดังขึ้นสองครั้ง จากนั้นก็ไม่ได้ยินเสียงใดจากหมาป่าที่หิวโหยทั้งสองตัวอีก

ท่าทางของชายวัยกลางคนดูเคร่งขรึม แต่จู่ๆ ก็เกิดความผันผวนจากในหมอกสีขาว และมีดาบเล่มหนึ่งพุ่งออกมาในทันใด

แววตาของชายวัยกลางคนเย็นยะเยือก เขาปล่อยพลังฝ่ามือออกไปใส่ดาบเล่มนั่นทันที

ตู้ม!

การโจมตีนั้นส่งผลให้ดาบแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

ในขณะที่ชายวัยกลางคนกำลังสับสน เขาก็ตระหนักได้ทันทีว่ามีร่างหนึ่งกำลังเดินเข้ามาหาเขา ทันใดนั้น ก็มีแสงสีขาวส่องประกายแวววาวขึ้นตรงหน้า

เขาหรี่ตาลงขมวดคิ้ว เพียงชั่วพริบตา โล่สีดำก็ปรากฏขึ้นด้านหน้าเขาและปิดกั้นแสงสีขาวที่ส่องประกายเข้ามา

เมื่อมองดูอีกที เขาก็พบว่าเป็นหญิงสาวผู้หนึ่งที่กำลังจ้องมองตรงมาที่เขาพร้อมด้วยดาบในมือ

ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นหลัวซี เมื่อสัมผัสได้ว่ามีผู้บุกรุกเข้ามา เธอจึงเลือกที่จะพุ่งออกจากวงแหวนอาคมเพื่อป้องกันไม่ให้คนผู้นั้นเขาไปรบกวนเฉินผิงที่กำลังฝึกบำเพ็ญฌานอยู่