ไป๋เฉียนเดินกลับทางเดิมขณะที่เฉินผิงและหัวเฟิ่งจ้องมองทางเข้าเหมืองผลึกสวรรค์
“สงสัยว่าเหมี่ยวเหมี่ยวและไช่เชี่ยนหนานจะเป็นยังไงบ้าง...” เฉินผิงกังวลเพราะไช่หงเว่ยและผู้อาวุุโสเหมี่ยวช่วยเหลือเขาไว้มากระหว่างการเดินทางสู่เขาเทียนโหมว
เพราะอย่างนั้น เขาคงจะรู้สึกผิดหากไม่สามารถช่วยเหลือหญิงสาวสองคนนั้นได้
หัวเฟิ่งเหลือบมองเฉินผิงแล้วพูดว่า “นายท่าน ฉันจะเข้าไปข้างในแล้วดูว่าพวกเธอเป็นยังไงบ้าง”
“ไม่ได้ อย่าเข้าไป มันอันตรายเกินไป” เฉินผิงปฏิเสธทันที หัวเฟิ่งยังอ่อนแอเกินไป ถ้าเธอเข้าไปข้างในคงไม่รอด!
“ไม่ต้องห่วง นายท่าน ฉันมีวิธีที่จะเข้าออกได้อย่างปลอดภัย!” พอพูดจบ เธอก็ซ่อนรัศมีของเธอและแอบเข้าไป
พอมองหัวเฟิ่ง เขาก็สงสัยว่าเธอจะเลี่ยงไม่ให้โดนจับได้ขณะเข้าไปข้างในได้ยังไง จากนั้นเขาก็เห็นหัวเฟิ่งเดินเข้าไปหาศิษย์ของสำนักอวี้หนิว
ทันใดนั้น หัวเฟิ่งก็ลอบสังหารศิษย์สำนักอวี้หนิว สวมเสื้อผ้าของฝ่ายหลังและเดินเข้าไปข้างใน
เฉินผิงรู้สึกประทับใจกับการตอบสนองอันรวดเร็วของหัวเฟิ่ง ขณะที่เขาดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
เมื่อเข้าไปในเหมืองผลึกสวรรค์ หัวเฟิ่งก็สังเกตเห็นศิษย์ของสำนักอวี้ผูจำนวนมากที่กำลังขนผลึกสวรรค์ มีศิษย์จากสำนักอวี้หนิวปะปนอยู่กับพวกเขา
เธอยังได้ยินเสียงกระเส่าดังมาจากมุมมืดด้วย
ฟังจากเสียงเพียงอย่างเดียว หัวเฟิ่งก็รู้ว่าศิษย์ชายของสำนักอวี้ผูกำลังมีร่วมรักกับผู้หญิงจาก สำนักอวี้หนิว ไร้ยางอายอะไรอย่างนี้ พวกมันถึงกับทำเรื่องพรรค์นี้ในที่นี่เชียวหรือ!
หัวเฟิ่งก้มหัวลงและรีบมองหาไช่เชี่ยนหนานกับเหมี่ยวเหมี่ยวในถ้ำ
ระหว่างที่เธอกำลังค้นหา มีชายร่างใหญ่ผู้มีหนวดเคราขวางทางเธอ “นี่ อยากไปสนุกด้วยกันไหม?”
ชายคนนั้นส่งสายตาหยาดเยิ้มให้หัวเฟิ่ง น้ำลายของเขาเกือบไหล
หัวเฟิ่งรู้สึกเกร็งขึ้นทันทีเมื่อเธอเห็นชายร่างกำยำ
“ไม่ยักรู้ว่าสำนักอวี้หนิวจะมีศิษย์สวยๆ แบบนี้ด้วย อยากไปบำเพ็ญเพียรด้วยกันไหม ว่าไง? ฉันจะดูแลเธออย่างดี...” ชายมีหนวดเคราปาดน้ำลายแล้วเดินไปหาหัวเฟิ่ง
หัวเฟิ่งก้าวถอยหลังอย่างตื่นตระหนก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...