หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3420

ฟู่ไน่ซีและไห่อันเต๋อรีบเดินออกจากถ้ำ

ไห่อันเต๋อคว้าตัวศิษย์ของสำนักอวี้ผูและถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? มีคนมาที่นี่เพื่อยึดเหมืองผลึกสวรรค์งั้นหรือ?”

“ไม่ใช่อย่างนั้น คุณไห่ มีคนขุดเจอลูกแก้วล้ำค่าซึ่งน่าจะเป็นสมบัติหายาก!” ศิษย์คนนั้นตอบ

เมื่อไห่อันเต๋อได้ยินเช่นนั้น เขาก็รีบมุ่งหน้าไปทางที่ทุกคนวิ่งไป และฟู่ไน่ซีก็ตามเขาไป

ที่ใจกลางของเหมืองผลึกสวรรค์ ศิษย์ของสำนักอวี้หนิวที่ถือลูกแก้วสะกดลมไว้ในมือกำลังโต้เถียงกับศิษย์ของสำนักอวี้ผู

“ศิษย์ของสำนักอวี้หนิวค้นพบลูกแก้วล้ำค่าชิ้นนี้ แล้วทำไมเราถึงต้องมอบมันให้คุณ?”

ในเวลานั้น ศิษย์ร่างผอมของสำนักอวี้ผูประกาศว่า “พวกเราค้นพบเหมืองผลึกสวรรค์แห่งนี้ ดังนั้นทุกสิ่งที่อยู่ที่นี่ย่อมเป็นของเรา รีบส่งมันมาซะ”

“ใช่แล้ว! มันเป็นของเรา รีบๆ ส่งให้เราได้แล้ว!”

“ส่งมาซะ! ไม่อย่างนั้นเราจะใช้กำลัง!”

ศิษย์ทุกคนของสำนักอวี้ผูร้องเป็นเสียงเดียวกัน

ศิษย์ของสำนักอวี้หนิวไม่ยอมอ่อนข้อเช่นกัน แต่ละคนโต้กลับเสียงดัง “มันเป็นของคนที่หาเจอต่างหาก ทำไมเราถึงต้องมอบให้พวกคุณด้วย?”

“เราเป็นคนหาเจอแท้ๆ ยังจะแย่งไปจากเราอีก?”

“อย่าได้คิดว่าสำนักอวี้หนิวจะยอมง่ายๆ!”

ศิษย์ของสำนักอวี้ผูและสำนักอวี้หนิวใกล้จะแตกหัก

“ทุกคนหุบปาก!”

ไห่อันเต๋อและฟู่ไน่ซีมาถึงพอดี พวกเขาสั่งให้ฝูงชนหยุดส่งเสียงดัง

เมื่อเห็นว่าฟู่ไน่ซีมาถึงแล้ว ศิษย์ของสำนักอวี้หนิวคนนั้นจึงรีบยื่นลูกแก้วสะกดลมให้เธอ “คุณฟู่ ลูกแก้วล้ำค่าชิ้นนี้ถูกพบโดยศิษย์สำนักอวี้หนิว แต่พวกสำนักอวี้ผูคิดจะแย่งไป”

ฟู่ไน่ซีรับลูกแก้วสะกดลมจากศิษย์ของเธอ ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็สว่างวาบ เธอไม่เพียงแต่สัมผัสได้ถึงสายลมรุนแรงภายในลูกแก้วเท่านั้น แต่ยังได้ยินเสียงลมหวีดหวิวอีกด้วย

แม้ว่าเธอจะไม่รู้จักชื่อลูกแก้วสะกดลม แต่เธอก็รู้ว่ามันต้องเป็นของวิเศษเพราะมันถูกค้นพบในสมรภูมิแห่งทวยเทพ

ดวงตาของไห่อันเต๋อก็ลุกวาวเช่นกันเมื่อเห็นลูกแก้วสะกดลมในมือของฟู่ไน่ซี เขารีบพูดว่า “ขอฉันดูหน่อยสิว่าลูกแก้วล้ำค่านี่คืออะไรกันแน่ คุณฟู่”