หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3433

เมื่อได้ยินคำเตือนของหนิงไฉ่เฉิน ทุกคนก็รีบเตรียมตัวและลงไปที่ด้านล่างอย่างระมัดระวัง

เมื่อพวกเขาลงมา รอยแตกที่ครั้งหนึ่งเคยปกคลุมไปด้วยหมอกบนพื้นก็เปล่งแสงสีเขียวจางๆ

หนิงไฉ่เฉินว่าเห็นศิษย์สองคนของจระกูลหนิงที่ถูกส่งมาสำรวจล่วงหน้านอนอยู่บนพื้น ไร้สัญญาณชีวิต

หากไม่ใช่เพราะพวกเขาลงมาสำรวจ หลายคนคงจะตกลงมาตาย

บรรยากาศน่ากลัวที่อยู่รอบตัวพวกเขาและการปรากฏของแสงสีเขียวอันน่าขนลุกทำให้ทั้งหนิงไฉ่เฉินและศิษย์ตระกูลหนิงรู้สึกหวาดกลัว มีแต่หนิงจื้อที่ดูยินดีอย่างน่าประหลาด

“ผู้อาวุโสหนิง ที่แห่งนี้เต็มไปด้วยพลังด้านลบ รู้สึกอย่างกับว่าเราอยู่ในยมโลก มันน่ากลัวมาก เราออกไปดีไหม?” หนิงไฉ่เฉินเสนออย่างหวั่นๆ

“วางใจได้ ที่นี่ไม่มีอันตราย” หนิงจื้อกล่าวก่อนจะเดินไปข้างหน้า

ขณะที่สมาชิกตระกูลหนิงสำรวจด้านล่างของรอยแยก เฉินผิง ไป๋เฉียนและหัวเฟิ่งก็มาถึงตำแหน่งด้านบนของพวกเขา

เมื่อสังเกตเห็นรอยแยกลึก หัวเฟิ่งก็ถามว่า “ทำไมจู่ๆ ถึงมีรอยแยกขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นที่นี่? ดูอย่างกับว่ามีคนผ่าจนเกิดเป็นรอยแยก”

“ที่แห่งนี้ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังจะมีอันตรายเกิดขึ้น ข้าว่าเราควรไปได้แล้ว” ไป๋เฉียนกล่าวหลังจากตรวจดูรอยแยก

อย่างไรก็ตาม เฉินผิงยังคงเงียบขณะที่เขาจ้องมองรอยแยก ทันใดนั้นเขาก็กระโดดเข้าไป

เมื่อเห็นอย่างนั้น หัวเฟิ่งก็ร้องว่า “นายท่าน รอฉันด้วย!”

เธอกระโดดตามเขาลงไปในรอยแยก ทำให้ไป๋เฉียนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตามพวกเขาไป

เฉินผิงแผ่ปราณสัมผัสของเขาให้ทั่วและขมวดคิ้วเล็กน้อย แม้เขาจะไม่รู้สึกถึงอันตรายในทันที แต่ก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดัน

ที่เฉินผิงกระโดดเข้ามาในรอยแยกนี้ก็เพราะมีเจตจำนงสังหารมากมายอยู่ภายใน มันอาจไม่จำเป็นสำหรับผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่น แต่มันมีประโยชน์อย่างมากสำหรับเขา

รัศมีปีศาจไม่ได้เป็นเพียงเจตจำนงสังหารธรรมดาเท่านั้น เฉินผิงต้องการรัศมีปีศาจเพื่อใช้ธนูศักดิ์สิทธิ์