หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3438

ดูจากสถานกาณ์แล้ว หนิงจื้อก็เข้าใจได้ทันที ดูเหมือนว่าอสูรพยัคฆ์สิงห์ตัวนี้จะถูกจำกัดอาณาบริเวณเอาไว้ มันน่าจะไม่สามารถออกจากพื้นที่นั้นได้ ไม่เช่นนั้น มันคงจะไม่หยุดทุกครั้งที่ไล่ตามเขามาถึงตรงนั้น!

เมื่อทบทวนดูข้อเท็จจริงเหล่านั้นแล้ว หนิงจื้อก็รู้สึกโล่งอก ในขณะเดียวกัน หนิงไฉ่เฉินก็หน้าซีดราวกับศพ เขากลัวจนควบคุมตัวเองไม่ได้

หลังจากส่งเสียงคำรามสองครั้ง อสูรพยัคฆ์สิงห์ก็ล่าถอยไปทันที!

หนิงจื้อรู้สึกเสียใจเป็นล้นพ้นที่เขาไม่สามารถปลิดชีพเฉินผิงได้ในทันที อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเฉินผิงถูกน้ำแข็งห่อหุ้มไว้ เมื่ออสูรพยัคฆ์สิงห์กลับไป ก็เป็นไปไม่ได้แน่นอนที่เฉินผิงจะรอดชีวิต!

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถแก้แค้นเฉินผิงได้ด้วยตัวเอง แต่ก็ยังนับได้ว่านั่นเป็นการแก้แค้น!

เมื่อนึกถึงสิ่งเหล่านั้น หนิงจื้อก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นอยู่ภายในใจ!

“เอาเคล็ดวิชาออกมา ฉันอยากจะลองดู” หนิงจื้อเอ่ย

หนิงไฉ่เฉินพยักหน้า ยื่นจารึกเคล็ดวิชาโบราณให้หนิงจื้อ!

ขณะรับมาถือไว้ในมือ หนิงจื้อก็เริ่มส่งคลื่นรัศมีเข้าไป!

อย่างไรก็ตาม จารึกเคล็ดวิชาโบราณก็ยังคงไม่ตอบสนอง หนิงจื้อประหลาดใจ เขามองไม่เห็นจารึกที่อยู่ภายใน!

หนิงจื้อขมวดคิ้วพลางส่งพลังงานวิญญาณเข้าไปอีกครั้ง แต่ทว่าจารึกเคล็ดวิชาโบราณก็ยังคงไม่ตอบสนองเช่นเดิม!

“หรือว่าเคล็ดวิชานี้จะถูกล้างออกไปแล้ว?” หนิงจื้อพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสับสน

“ดูท่าเป็นไงบ้างครับ?” หนิงไฉ่เฉินถาม

“จารึกเคล็ดวิชาโบราณไม่เปิด ทำให้ไม่สามารถมองเห็นจารึกข้างได้” หนิงจื้อกล่าว

“ขอผมลองหน่อย!” หลังจากที่หนิงไฉ่เฉินพูด เขาก็อัดพลังวิญญาณเข้าไปด้วย แต่จารึกเคล็ดวิชาโบราณยังคงไม่ตอบสนองใดๆ!

หนิงไฉ่เฉินถึงกับผงะ เขาพูดทีเล่นทีจริงว่า “เป็นไปได้ไหมว่าจะมีเพียงมารปีศาจเท่านั้นที่สามารถเปิดจารึกเคล็ดวิชาโบราณนี้ได้? ยังไงแล้ว สถานที่แห่งนี้ก็เต็มไปด้วยรัศมีปีศาจ จึงเป็นไปได้มากทีเดียวว่านี่คือจารึกเคล็ดวิชาโบราณของปีศาจ และพลังวิญญาณของผู้บำเพ็ญญาณอย่างมนุษย์ของเราไม่สามารถเปิดออกได้”