หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3439

บริเวณใดที่แสงสีทองส่องไปถึง น้ำแข็ง ณ ที่ตรงนั้นก็ละลายหายไปหมด!

ทั้งหัวเฟิ่งกับไป๋เฉียนก็ฟื้นขึ้นมาเช่นกัน!

โชคร้ายที่ศิษย์ตระกูลหนิงทุกคนถูกพยัคฆ์สิงห์ทุบตีจนแหลกสลายไปหมดแล้ว แม้ว่าน้ำแข็งจะละลายไปแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่มีโอกาสกลับมามีชีวิตอีกครั้ง!

"นายท่าน!"

“เฉินผิง!”

หัวเฟิ่งกับไป๋เฉียนรีบวิ่งไปยืนข้างๆ เฉินผิง!

เมื่อจ้องมองไข่อสูรวิญญาณที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาที่กำลังส่องแสงสีทอง ทั้งหัวเฟิ่งและไป๋เฉียนต่างก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ!

พวกเขามองดูไข่อสูรวิญญาณลอยไปหาพยัคฆ์สิงห์อย่างต่อเนื่อง พยัคฆ์สิงห์ที่เพิ่งดุร้ายเกรี้ยวกราด เวลานี้กำลังล่าถอยด้วยความหวาดหวั่นราวกับลูกสุนัขที่กำลังหวาดกลัว!

ในที่สุด มันก็ทรุดตัวลงบนพื้น และเปล่งเสียงคำรามเบาๆ ฟังแล้วเหมือนเป็นการร้องขอความเมตตา!

หลังจากนั้น ไข่อสูรวิญญาณก็ลอยขึ้น และตกใส่หัวของพยัคฆ์สิงห์อย่างแรง!

พยัคฆ์สิงห์ที่ถูกโจมตีโดยตรงยังคงคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด แต่มันก็ไม่กล้าหลบ!

เมื่อเห็นเหตุการณ์นั้น เฉินผิงและคนอื่น ๆ ก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก!

ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าอสูรพยัคฆ์สิงห์ที่ดุร้ายจะกลัวไข่อสูรวิญญาณแค่ใบเดียว

ทีแรกเฉินผิงตั้งใจที่จะไปเอาไข่อสูรวิญญาณกลับมา เพราะไม่อยากให้มันไปยั่วยุพยัคฆ์สิงห์อีกต่อไป หากพวกเขาทำให้อสูรพยัคฆ์สิงห์โกรธขึ้นมาจริงๆ คงเป็นพวกเขาเองที่จะต้องทนทุกข์ทรมานกับผลที่ตามมา ยังไงเสีย ไข่อสูรวิญญาณก็ไม่รู้จักกลัวสิ่งใด!

แต่ก่อนที่เฉินผิงจะทันได้เข้าใกล้ ไข่อสูรวิญญาณก็โจมตีพยัคฆ์สิงห์อย่างแรงอีกครั้ง

ทันใดนั้น อสูรพยัคฆ์สิงห์ก็ลุกขึ้น เปล่งเสียงคำรามดังก้องกัมปนาศไปในอากาศ หมอกสีขาว เย็นราวน้ำแข็ง เริ่มปกคลุมร่างกายของมัน

เมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้า เฉินผิงกับพวกก็ตกใจรีบถอยกลับไป

อย่างไรก็ตาม ไข่อสูรวิญญาณยังลอยอยู่กลางอากาศ และหยุดนิ่งไม่ไหวติง

ดูเหมือนมันไม่กลัวพยัคฆ์สิงห์เลย

เฉินผิงเริ่มดูดซับเปลวเพลิงสีขาวที่เล็ดลอดออกมาจากแก่นของอสูร แต่ในไม่ช้า น้ำค้างแข็งก็เริ่มก่อตัวทั่วร่างกายของเขา จนเกือบจะทำให้เขากลายเป็นมนุษย์น้ำแข็ง!

นั่นทำให้เฉินผิงตกใจและหยุดดูดซับทันที

“มันแปลกจริงๆ ทำไมผมถึงรู้สึกถึงคลื่นความร้อนภายในแก่นอสูรนี้ แต่สิ่งที่มันเปล่งออกมากลับเป็นรัศมีแห่งความหนาวเย็น?” เฉินผิงรู้สึกงุนงงมาก สงสัยว่าแก่นอสูรของพยัคฆ์สิงห์ตัวนี้คืออะไรกันแน่

“นายท่าน ดูนั่นเร็ว!” ทันใดนั้น หัวเฟิ่งก็ส่งเสียงร้องด้วยความตกใจ!

เฉินผิงรีบมองไปรอบๆ เพียงเพื่อจะพบว่าหมอกสีขาวจางๆ ที่อยู่รอบตัวเขานั้นมีเปลวไฟอยู่ริบหรี่ จริงๆ แล้วข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือเปลวไฟเหล่านั้นเป็นสีขาว

“นี่มัน... มันคือเพลิงน้ำแข็ง ใครจะคิดล่ะว่ามันจะมีอยู่ในแก่นอสูรของพยัคฆ์สิงห์ ไม่แปลกใจเลยที่ในภูมิประเทศแบบนี้ เจ้าอสูรพยัคฆ์สิงห์ยังสามารถพ่นหมอกน้ำแข็งออกมาทำให้ทุกสิ่งที่ขวางหน้ากลายเป็นน้ำแข็งได้ นี่ไม่ใช่แค่หมอกน้ำแข็ง แต่เป็นเพลิงน้ำแข็ง” ไป๋เฉียนร้องลั่น!

“เพลิงน้ำแข็ง?” เฉินผิงถึงกับผงะ!

เฉินผิงไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าเพลิงน้ำแข็งคืออะไร เขาสับสนไปหมดแล้ว!

“เพลิงน้ำแข็งเป็นไฟประเภทหนึ่ง ลักษณะเฉพาะของมันไม่ได้มีแค่เพียงความร้อนที่ปล่อยออกมาเท่านั้น แต่มันยังสามารถแผ่รังสีความเย็นจัดได้อีกด้วย เจ้าก็น่าจะรู้ว่าเวลาที่ผู้คนอยู่ในอากาศหนาวจัด พวกเขาจะดูเหมือนร้อนจัดอย่างขัดแย้งกัน และพวกเขาก็จะถอดเสื้อผ้าออก เพลิงน้ำแข็งนี้เป็นเพลิงปีศาจเยือกแข็ง ไม่แปลกใจเลยที่พยัคฆ์สิงห์สามารถแช่แข็งเปลวไฟได้ ปรากฎว่าแก่นของมันคือเปลวเพลิงน้ำแข็ง ซึ่งเป็นอีกรูปแบบหนึ่งของไฟ จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมมันจึงไม่กลัวความร้อนจัด ต่อให้อยู่ในความร้อนจัดอยู่ท่ามกลางลาวาหลอมเหลว เพลิงน้ำแข็งนี้ก็สามารถแช่แข็งทุกสิ่งได้ หากเป็นเพียงหมอกน้ำแข็ง มันคงไม่สามารถแช่แข็งวัตถุในสภาพแวดล้อมที่ร้อนจัดเช่นนี้ได้อย่างแน่นอน!” ไป๋เฉียนอธิบาย