หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3439

บริเวณใดที่แสงสีทองส่องไปถึง น้ำแข็ง ณ ที่ตรงนั้นก็ละลายหายไปหมด!

ทั้งหัวเฟิ่งกับไป๋เฉียนก็ฟื้นขึ้นมาเช่นกัน!

โชคร้ายที่ศิษย์ตระกูลหนิงทุกคนถูกพยัคฆ์สิงห์ทุบตีจนแหลกสลายไปหมดแล้ว แม้ว่าน้ำแข็งจะละลายไปแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่มีโอกาสกลับมามีชีวิตอีกครั้ง!

"นายท่าน!"

“เฉินผิง!”

หัวเฟิ่งกับไป๋เฉียนรีบวิ่งไปยืนข้างๆ เฉินผิง!

เมื่อจ้องมองไข่อสูรวิญญาณที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาที่กำลังส่องแสงสีทอง ทั้งหัวเฟิ่งและไป๋เฉียนต่างก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ!

พวกเขามองดูไข่อสูรวิญญาณลอยไปหาพยัคฆ์สิงห์อย่างต่อเนื่อง พยัคฆ์สิงห์ที่เพิ่งดุร้ายเกรี้ยวกราด เวลานี้กำลังล่าถอยด้วยความหวาดหวั่นราวกับลูกสุนัขที่กำลังหวาดกลัว!

ในที่สุด มันก็ทรุดตัวลงบนพื้น และเปล่งเสียงคำรามเบาๆ ฟังแล้วเหมือนเป็นการร้องขอความเมตตา!

หลังจากนั้น ไข่อสูรวิญญาณก็ลอยขึ้น และตกใส่หัวของพยัคฆ์สิงห์อย่างแรง!

พยัคฆ์สิงห์ที่ถูกโจมตีโดยตรงยังคงคร่ำครวญด้วยความเจ็บปวด แต่มันก็ไม่กล้าหลบ!

เมื่อเห็นเหตุการณ์นั้น เฉินผิงและคนอื่น ๆ ก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออก!

ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าอสูรพยัคฆ์สิงห์ที่ดุร้ายจะกลัวไข่อสูรวิญญาณแค่ใบเดียว

ทีแรกเฉินผิงตั้งใจที่จะไปเอาไข่อสูรวิญญาณกลับมา เพราะไม่อยากให้มันไปยั่วยุพยัคฆ์สิงห์อีกต่อไป หากพวกเขาทำให้อสูรพยัคฆ์สิงห์โกรธขึ้นมาจริงๆ คงเป็นพวกเขาเองที่จะต้องทนทุกข์ทรมานกับผลที่ตามมา ยังไงเสีย ไข่อสูรวิญญาณก็ไม่รู้จักกลัวสิ่งใด!

แต่ก่อนที่เฉินผิงจะทันได้เข้าใกล้ ไข่อสูรวิญญาณก็โจมตีพยัคฆ์สิงห์อย่างแรงอีกครั้ง

ทันใดนั้น อสูรพยัคฆ์สิงห์ก็ลุกขึ้น เปล่งเสียงคำรามดังก้องกัมปนาศไปในอากาศ หมอกสีขาว เย็นราวน้ำแข็ง เริ่มปกคลุมร่างกายของมัน

เมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้า เฉินผิงกับพวกก็ตกใจรีบถอยกลับไป

อย่างไรก็ตาม ไข่อสูรวิญญาณยังลอยอยู่กลางอากาศ และหยุดนิ่งไม่ไหวติง

ดูเหมือนมันไม่กลัวพยัคฆ์สิงห์เลย