หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 346

เมื่อเห็นกู่หลิงเอ๋อร์ท่าทางตื่นเต้นแบบนั้น ซูอวี่ฉีก็พูดด้วยสีหน้าแปลกใจ “ทำไมเหรอ เฉินผิงก็เป็นคนดีนะ ฉันรู้จักเขาดี พ่อแม่ของเขาฉันก็เจอพวกท่านมาแล้ว”

“เธอรู้อะไรล่ะ? เขาเป็นอาชญากรฆ่าคนนะ เธอรู้บ้างไหม?เขาเป็นคนไปถล่มตระกูลเว่ย วิธีการช่างโหดเหี้ยมเหลือทน...”

กู่หลิงเอ๋อร์อดไม่ได้ จึงเล่าความจริงออกมา ทว่าหลังจากที่เธอพูดจบ ก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อยหลังจากที่ให้ซูอวี่ฉีรู้เรื่องไม่ดีพวกนี้

ตอนแรกเธอคิดว่าซูอวี่ฉีจะตกใจหลังจากที่ได้ยิน แต่ใครจะรู้ซูอวี่ฉีไม่มีท่าทีประหลาดใจเลย แต่กลับพยักหน้า “ฉันรู้อยู่แล้ว ที่เขาทำแบบนั้นก็เพื่อฉัน!”

“เพื่อเธอ?” สีหน้าของกู่หลิงเอ๋อร์เต็มไปด้วยความสงสัย

ซูอวี่ฉีเล่าเรื่องที่ตัวเองพบเจอมาให้กับกู่หลิงเอ๋อร์ฟัง รวมถึงเรื่องที่อวิ๋นเฉิง เธอก็เล่าให้กู่หลิงเอ๋อร์ฟังจนหมด

“ไอ้เว่ยเทาคนนี้ เลวยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน สมควรตาย...”

กู่หลิงเอ๋อร์ได้ยินดังนั้น ก็กระแทกโต๊ะด้วยความโมโห!

“หลิงเอ๋อร์ เธอ...ที่เธอมาหงเฉิงครั้งนี้ คงไม่ได้มาจับตัวเฉินผิงหรอกใช่ไหม?”

จู่ๆ ซูอวี่ฉีก็โต้ตอบ เธอถามกู่หลิงเอ๋อร์กลับ

“ฉัน...ฉัน...”

กู่หลิงเอ๋อร์ถึงกับพูดไม่ออก เธอไม่รู้จะตอบซูอวี่ฉีว่าอย่างไร!

“หลิงเอ๋อร์ ถ้าหากเธอจับเฉินผิง อย่าโทษฉันที่ต้องทำเป็นไม่รู้จักกับเพื่อนอย่างเธอเลยนะ แล้วไหนจะชีวิตของท่านกู่อีกเฉินผิงก็เป็นคนช่วยเขาไว้ เธอจะแก้แค้นผู้มีพระคุณไม่ได้นะ!”

สีหน้าซูอวี่ฉีเริ่มซีดลง

“อะไรนะ?เฉินผิงคนนั้นช่วยชีวิตคุณปู่ไว้?”

กู่หลิงเอ๋อร์ร้องออกมาด้วยความประหลาดใจ เธอไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย

“ก็ใช่นะสิ ถ้าเธอไม่เชื่อก็ไปถามท่านกู่ดูก็ได้ แต่รายละเอียดที่เหลือฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน!”

ซูอวี่ฉีเคยได้ยินเฉินผิงพูดถึงบางครั้ง แต่เรื่องทั้งหมดเป็นยังไงนั้น ซูอวี่ฉีเองก็ไม่รู้!