หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3489

“เฉินผิง ไว้ฉันจับตัวแกได้เมื่อไหร่ ฉันจะฉีกแกเป็นชิ้นๆ!” ฉีเป่ยเจี๋ยที่กำลังหลบหนีคำรามด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความเจ็บแค้น!

นับตั้งแต่ได้พบกับความโชคดี ฉีเป่ยเจี๋ยก็ไม่เคยรู้สึกหงุดหงิดและสิ้นหวังขนาดนี้มาก่อน!

เขาไม่สามารถแม้แต่จะเอาชนะผู้ฝึกบำเพ็ญฌานตัวเล็กๆ สองคนที่อยู่ในระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่หนึ่งได้ อีกทั้งต้องหวาดกลัวและหลบหนีถึงสองครั้ง!

นับเป็นความอับอายสำหรับเขาอย่างที่สุด

ฉีเป่ยเจี๋ยไม่ต้องการอยู่ในสมรภูมิแห่งทวยเทพอีกต่อไป เขาต้องการกลับไปที่ถ้ำกลืนปีศาจโดยเร็วที่สุดเพื่อยกระดับการฝึกบำเพ็ญฌานของตนเอง!

ในตอนนั้น เฉินผิงถูกรายล้อมไปด้วยผู้ฝึกบำเพ็ญฌานระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่เจ็ดเป็นจำนวนมาก และฉีเป่ยเจี๋ยเองก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา!

ขณะที่ฉีเป่ยเจี๋ยคำรามด้วยความโกรธ ก็ปรากฏร่างของคนสองคนตรงเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว!

“นั่นใคร?” ฉีเป่ยเจี๋ยขมวดคิ้ว

เขาคิดว่าเป็นเฉินผิงและพรรคพวกที่กำลังไล่ตามเขามา!

“คุณฉี!” ทันใดนั้น หนิงจื้อพร้อมด้วยหนิงไฉ่เฉินก็ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้า!

ฉีเป่ยเจี๋ยมองดูหนิงจื้อและหนิงไฉ่เฉิน โดยไม่สามารถจำคนทั้งสองได้ ดังนั้นเขาจึงถามออกไปอย่างระมัดระวังว่า “คุณสองคนเป็นใคร?”

“คุณฉี ผมเป็นผู้อาวุโสแห่งตระกูลหนิงจากดินแดนทางภาคเหนือ และนี่คือผู้นำของตระกูลหนิง” หนิงจื้อรีบกล่าวแนะนำตัวเอง!

“ตระกูลหนิงจากดินแดนทางภาคเหนือรึ?” ฉีเป่ยเจี๋ยขมวดคิ้วและพูดว่า “ผมไม่รู้จักและไม่เคยได้ยินชื่อของตระกูลนี้มาก่อน”

เดิมทีตระกูลหนิงไม่ได้เป็นที่รู้จักมากนัก โดยเฉพาะในดินแดนทางภาคเหนือ จึงเป็นเรื่องปกติที่ฉีเป่ยเจี๋ยไม่เคยได้ยินชื่อของพวกเขามาก่อน!

“คุณเป็นคนพิเศษ คุณฉี เป็นธรรมดาที่คุณจะไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับตระกูลเล็กๆ ของเรามาก่อน” หนิงจื้อยกย่องฉีเป่ยเจี๋ย!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร