เฉินผิง หัวเฟิ่ง และไป๋เฉียนค้นพบทางออกและรีบออกจากสมรภูมิแห่งทวยเทพทันที!
เฉินผิงไม่สนใจอีกแล้วว่าสมรภูมิแห่งทวยเทพจะปิดตัวลงเมื่อใด เขารู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้อสูรกลืนสวรรค์มา!
อีกทั้งด้วยวิชาเท้าประกายไฟและวิชาแปลงกายของเขา เขามั่นใจว่าเขาจะต้องก้าวหน้าขึ้นเป็นอย่างมาก ตราบใดที่เขายังคงอุทิศตนเพื่อการศึกษาหาความรู้อย่างขยันขันแข็ง
นั่นถือเป็นศาสตร์เวทย์แห่งเซียนอย่างแท้จริง!
หลังจากที่เฉินผิงและสหายทั้งสองของเขาออกจากสมรภูมิแห่งทวยเทพแล้ว พวกเขาก็พบว่ามีผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกันที่ทางเข้า ซึ่งพวกเขาต่างกำลังรอคอยให้สหายของพวกเขาออกมาจากสมรภูมิเช่นกัน
“คุณเฉิน!” จี้อวิ๋นตะโกนขึ้นทันทีที่เห็นเฉินผิงปรากฏตัว
จี้อวิ๋นรออยู่ที่ทางเข้านับตั้งแต่เขาออกจากบ้านกับหลัวซีแต่เช้า เขาตื่นเต้นที่ได้เห็นว่าเฉินผิงนั้นปลอดภัย “คุณเฉิน เห็นว่าคุณปลอดภัยผมก็สบายใจ!”
เฉิงปู้ฉีและคนอื่นๆ ที่รู้สึกเป็นกังวลเกี่ยวกับเฉินผิงมาโดยตลอดก็ออกมาจากสมรภูมิได้เช่นกัน พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าเฉินผิงสามารถสลัดฉีเป่ยเจี๋ยออกไปได้
หากมีเรื่องร้ายใดๆ เกิดขึ้นกับเฉินผิง ความรู้สึกผิดคงท่วมท้นในใจของเฉิงปู้ฉีเป็นแน่
“คุณเฉิน!” หลัวโชไห่ หลัวซี จิ้นตงและคนอื่นๆ ต่างเข้ามาทักทายเฉินผิงทีละคน
“คุณเฉิน ต้องขอบคุณคุณที่ช่วยดูแลลูกสาวของผมครั้งเมื่ออยู่ในสมรภูมิแห่งทวยเทพ หลังจากที่เธอออกมา เธอเล่าทุกอย่างให้ผมฟัง ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณเฉิน ผมเกรงว่าเธออาจจะต้องตายอยู่ในนั้น! นับจากนี้ไป หากคุณเฉินต้องการสิ่งใด พวกเราหุบเขาวิญญาณโลหิตพร้อมจะทำตามคำขอของคุณทุกเมื่อ” หลัวโชไห่ประกาศจุดยืนต่อหน้าเฉินผิง
“คุณหลัว เกรงใจเกินไปแล้วครับ ในเมื่อคุณมอบความไว้วางใจให้ผมดูแลความปลอดภัยของลูกสาวของคุณ มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ผมจะต้องรับผิดชอบมันให้ดีที่สุด ทว่าสมรภูมิแห่งทวยเทพนั้นเต็มไปด้วยอันตรายเกินกว่าที่คุณหลัวซีจะได้รับประสบการณ์ ครั้งนี้ผมได้เก็บของมีค่าบางอย่างมาจากสมรภูมิ เมื่อถึงเวลา ผมจะแบ่งของที่ผมเก็บมาได้พวกนี้บางส่วนให้กับหุบเขาวิญญาณโลหิต” เฉินผิงกล่าว
“ไม่ ไม่เลย คุณช่วยลูกสาวของผมมาถึงสองครั้งแล้ว คุณเฉิน ผมจะกล้ารับสิ่งของใดจากคุณได้ยังไง?” หลัวโชไห่โบกมือปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เมื่อเห็นความจริงใจและการไม่สนใจที่จะครอบครองวัตถุใดๆ อย่างแท้จริงของหลัวโชไห่ เฉินผิงก็เลือกที่จะไม่ฝืนใจเขา
เนื่องจากเฉินผิงได้อสูรกลืนสวรรค์มาแล้ว การใช้ทรัพยากรของเขาจะต้องเพิ่มมากขึ้นในภายภาคหน้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...