หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 35

“มี!” เฉินผิงพยักหน้า “ผมสามารถดูดแรงอาฆาตของเก้าอี้ลายมังกรออกไปและกำจัดความอาฆาตของมังกรเหล่านี้!”

กู่เวิ่นเทียนได้ยินแบบนั้นก็ดีใจขึ้นมาทันที “งั้นผมคงต้องขอให้คุณเฉินลงมือ!”

“ทำไมผมต้องช่วยคุณด้วย ในสายตาของคุณ ผมเป็นคนหลอกลวงไม่ใช่หรือ”

เฉินผิงพูดเย้ยหยัน!

ทันทีที่กู่เวิ่นเทียนได้ยินก็พูดด้วยความรู้สึกอับอาย “คุณเฉิน คนแก่อย่างฉันบุ่มบ่ามเกินไปแล้ว ไม่รู้อะไรก็ล่วงเกินคุณเฉินไปเสียแล้ว ขอคุณเฉินอย่าถือโทษกันเลย ถือว่าช่วยชีวิตคนแก่อย่างผม!”

ท่าทางของกู่เวิ่นเทียนนอบน้อมมาก เขาขอร้องอ้อนวอนเฉินผิงด้วยความจริงใจ

หลินเทียนหู่เห็นดังนั้นก็พูดกับเฉินผิงว่า “คุณเฉินครับ ท่านกู่ไม่มีเจตนาที่จะล่วงเกิน ขอคุณเฉินช่วยท่านกู่เถอะครับ ในอนาคตจะมีประโยชน์มาก ถ้าได้ครอบครองพื้นที่ของท่านกู่!”

ความคิดของหลินเทียนหู่ชัดเจนมาก นั่นก็คือการพัฒนาจวี้อี้ถังที่หงเฉิง และครอบครองพื้นที่ที่มีประโยชน์จากกู่เวิ่นเทียน ถ้าเฉินผิงช่วยกู่เวิ่นเทียนตอนนี้ ก็นับว่าเป็นการช่วยตำหนักมังกรฟ้าด้วย!

“หลังจากนี้ ถ้าการครอบครองพื้นที่ของคนแก่แบบผม มีประโยชน์กับคุณเฉิน ผมก็เต็มใจ...”

กู่เวิ่นเทียนเผยจุดยืนอย่างรวดเร็ว!

เฉินผิงเห็นดังนั้นจึงพยักหน้าและพูดว่า “งั้นผมช่วยคุณกำจัดแรงอาฆาตของมังกรเหล่านี้แล้วกัน!”

เฉินผิงพูดไปพลางเดินไปที่เก้าอี้ลายมังกร เขาเอามือข้างหนึ่งกดไปที่หัวมังกรหนึ่งตัว ทันใดนั้นก็มีภาพแปลกประหลาดเกิดขึ้นมา ในเวลานี้ เห็นเพียงภาพแกะสลักของมังกรยักษ์มีแสงสีทองจางๆ สว่างขึ้นมา ตามมาด้วยเสียงครวญครางของมังกร ฟังจากเสียงแล้วดูน่าเวทนามาก!

ทั้งหลินเทียนหู่และกู่เวิ่นเทียนต่างตกตะลึง พวกเขาเห็นว่าภายใต้แสงสีทอง มีมังกรเก้าตัวกำลังเคลื่อนไหวลอยตัวอยู่กลางอากาศ มังกรทั้งเก้าต่างปล่อยพลังงานมืดมนออกมาและจ้องไปที่เฉินผิงอย่างโกรธเคือง ราวกับเฉินผิงไปทำลายเรื่องดีๆ ของพวกมัน!

เพียงชั่วพริบตาเดียว พลังงานมืดมนก็ครอบคลุมห้องโถงทั้งหมด หลินเทียนหู่และกู่เวิ่นเทียนรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องขึ้นมาทันที

ต้นไม้อายุร้อยปีที่อยู่บริเวณลานกว้างก็เหมือนจะรับรู้ถึงบางอย่างเช่นกัน จึงเริ่มเคลื่อนไหวจนเกิดเสียงใบไม้พัดไปมา!

หลินเทียนหู่และกู่เวิ่นเทียนต่างจ้องไปที่มังกรยักษ์เหล่านั้นด้วยความตะลึง!

โดยเฉพาะกู่เวิ่นเทียน ร่างกายของเขาเปียกโชก เก้าอี้ลายมังกรตัวนี้ เป็นเก้าอี้ที่เขานั่งอยู่ทุกวัน คิดไม่ถึงว่าในนั้นจะมีของอัปมงคลแบบนี้ด้วย เมื่อคิดแบบนี้เขาก็รู้สึกกลัว!

เฉินผิงโบกมือ!

แรงอาฆาตถูกดูดซับและขจัดแล้ว มันมีประสิทธิภาพมากกว่าที่เฉินผิงบำเพ็ญฌานมาครึ่งเดือนสิบวันอีก!

กู่เวิ่นเทียนชะงักครู่หนึ่ง เขาไม่เข้าใจความหมายของเฉินผิง แต่ก็ไม่กล้าถามอะไร อย่างไรคนที่เหมือนเทพแบบเฉินผิงก็คงมีหลายอย่างที่คนธรรมดาไม่อาจเข้าใจได้

“คุณเฉิน แล้วเก้าอี้ลายมังกรตัวนี้...”

กู่เวิ่นเทียนมองไปที่เก้าอี้ลายมังกรตัวนั้นและถามอย่างระมัดระวัง

“ตอนนี้เก้าอี้ลายมังกรตัวนี้กลายเป็นเก้าอี้ธรรมดาแล้ว และมันก็ไม่มีประโยชน์อย่างอื่นนอกจากตอบสนองความต้องการของคุณ แต่ต้นไม้เก่าแก่ที่อยู่ในลานบ้าน คุณต้องดูแลมันอย่างดี ต้นไม้เหล่านั้นต่างหากที่ทำให้คุณมีอายุยืนยาวและมีสุขภาพดี”

เฉินผิงมองไปที่ต้นไม้เก่าแก่ด้านนอกพลางพูดออกมา

น่าเสียดายที่ต้นไม้เก่าแก่เหล่านี้ไม่สามารถย้ายไปปลูกที่ใหม่ได้ ถ้าไม่อย่างนั้น เฉินผิงคงจะคิดหาวิธีนำไปปลูกบนยอดเขาผานหลงวานสองสามต้น ให้ต้นไม้เก่าแก่เหล่านี้ช่วยในการบำเพ็ญฌานของเขา!