หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 36

“ตกลง ฉันจะส่งคนไปดูแลต้นไม้โบราณเหล่านั้นอย่างดี นอกจากนี้ พู่กันวิญญาณและชาดที่คุณเฉินต้องการ ผมจะไปตามหาให้คุณเฉินเอง ผมคุ้นเคยกับปู้ซวี นักบวชลัทธิเต๋าประจำวัดเหลยหมิง!”

กู่เวิ่นเทียนพูด

“งั้นก็ต้องขอบคุณท่ากู่แล้ว!” เฉินผิงพยักหน้า “นี่ก็เลยเวลามามากแล้ว ผมควรกลับไปได้แล้ว!”

เฉินผิงดูเวลา เกือบจะเที่ยงแล้ว เขาต้องกลับไปกินข้าวแล้ว

“คุณเฉิน ถ้าเกิดไม่รังเกียจละก็ อยู่ทานอาหารที่นี่สักมื้อเถอะ ผมจะให้คนไปเตรียม!”

กู่เวิ่นเทียนถามออกไปอย่างจริงจัง

กู่เวิ่นเทียนในตอนนี้ รู้สึกเคารพและนับถือเฉินผิงมาก จึงอยากจะหาโอกาสเอาใจเฉินผิงให้มากๆ!

เฉินผิงเห็นท่าทางของกู่เวิ่นเทียนตอนที่ถามออกมาก็พยักหน้า “ถ้าอย่างนั้นก็ต้องขอรบกวนท่านกู่แล้ว!”

“ไม่รบกวน ไม่รบกวน...”

กู่เวิ่นเทียนดีใจมาก และรีบสั่งให้คนจัดเตรียมอาหาร!

...

โรงพยาบาลหงเฉิง แขนของเซียวเหล่ยพันผ้าพันแผลเรียบร้อยแล้ว เกิ่งซานซานคอยดูแลเขาอยู่ข้างๆ!

“ไอ้เฉินผิง รอฉันหาย ฉันจะไปฆ่ามัน...”

เซียวเหล่ยตะโกนเพื่อระบายความโกรธเคืองในใจ!

ทำแขนของเขาหัก ก่อกวนงานแต่งงานของเขาและยังทำให้ตระกูลเซียวกลายเป็นตัวตลก ความโกรธนี้เขากลืนมันไม่ลงจริงๆ!

“พี่เหล่ย ไม่ต้องโกรธแล้ว ฉันให้ฟู่เหว่ยหาคนมาจัดการกับเฉินผิงแล้ว คนที่หามาในครั้งนี้เป็นคนที่ชำนาญศิลปะการต่อสู้ จะต้องซ้อมเฉินผิงปางตายได้แน่นอน!”

เกิ่งซานซานปอกส้มพลางพูดออกมา

“ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลซูมาขวางไว้ เฉินผิงคนนั้นคงจะตายไปนานแล้ว!”

เซียวเหล่ยกัดฟัน ดวงตาแหลมเต็มไปด้วยความแค้น เขาหยิบส้มที่เกิ่งซานซานปอกไว้ให้โยนเข้าปาก!

ในเวลานั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของเกิ่งซานซานก็ดังขึ้นมา หลังจากรับสายสีหน้าของเกิ่งซานซานก็เปลี่ยนไปในทันที จากนั้นก็กดวางสายทันที!

“ใคร?” เซียวเหล่ยถาม