อย่างไรก็ตาม การรับใช้สมาพันธ์ผนึกมารนั้นไร้ซึ่งความหวังสำหรับวังอู๋หวน แม้ว่าระดับพลังของพวกเขาจะสูงขึ้นอย่างต่อเนื่องผ่านการบำเพ็ญเพียร แต่พลังที่แท้จริงของพวกเขากลับอ่อนด้อย ท้ายที่สุดแล้ว ทรัพยากรของวังอู๋หวนนั้นขึ้นอยู่กับว่าสมาพันธ์ผนึกมารจะมอบให้แค่ไหน
ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เฉินผิงยังมีไป๋เฉียนซึ่งเป็นผู้ทุกข์ยากระดับเจ็ดอยู่ข้างเขา ซ่งเทียนไห่ไม่มั่นใจว่าเขาจะฆ่าเฉินผิงได้
เยว่หนานจื่อทำลายความเงียบโดยพูดว่า “อาจารย์ เราควรจะเลิกเสี่ยงชีวิตเพื่อสมาพันธ์ผนึกมาร พวกเขาทำกับเราเหมือนไม่ใช่มนุษย์ ในบริเวณเขาเทียนโหมวแห่งนี้ เผ่าพันธุ์ทั้งสามอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืน เราก็อาจจะอยู่ฝึกวิชาที่นี่เช่นกัน”
เยว่หนิวจื่อก็พูดขึ้นเช่นกัน “อาจารย์ เราควรจะแยกตัวจากสมาพันธ์ผนึกมาร พวกมันกดขี่มารอย่างเราด้วยการอ้างว่ากำจัดความชั่วร้ายเพื่อรักษาสันติ เราจะไม่ยอมตกเป็นทาสอีกต่อไป เราต้องสู้กลับ ยิ่งไปกว่านั้น เราต้องบอกให้โลกรู้ว่าไม่ใช่มารทั้งหมดจะเป็นพวกชั่วช้าที่ไม่อาจให้อภัย และสมาพันธ์ผนึกมารไม่ได้มีคุณธรรมอย่างที่คิด”
ซ่งเทียนไห่ยังคงเงียบ ใบหน้าของเขาขุ่นมัวด้วยความไม่แน่ใจ เขายังตัดสินใจไม่ได้
เมื่อเห็นว่าซ่งเทียนไห่ยังเงียบ เฉินผิงจึงก้าวไปข้างหน้าและพูดว่า “ศึกแห่งทวยเทพในอดีตได้นำไปสู่ความขัดแย้งในอาณาจักรนิรันดร์ ทำให้ผู้คนตกอยู่ในภาวะคับแค้น ผลก็คือมารตกเป็นเป้าของความโกรธเกรี้ยวของทุกคน จริงๆ แล้วนี่เป็นการสมรู้ร่วมคิด ผมรู้ว่าไม่ใช่ว่ามารทุกคนจะชั่วร้าย คุณไม่ต้องการชีวิตที่สมศักดิ์ศรีและเที่ยงธรรมเหรอ?”
ซ่งเทียนไห่เหลือบมองเฉินผิง แต่ก็ยังไม่สามารถตัดสินใจได้ เขากล่าวด้วยท่าทีสิ้นหวัง “การออกจากสมาพันธ์ผนึกมารฟังดูง่าย แต่ในทางปฏิบัติมันไม่ง่ายเลย อิทธิพลของสมาพันธ์ผนึกมารแผ่ขยายไปทั่วอาณาจักรนิรันดร์ ทำให้มารจำนวนมากต้องซ่อนตัวเหมือนสุนัขจรจัด นั่นไม่ใช่สิ่งที่สามารถทำได้ในชั่วข้ามคืน คุณควรจะรู้ว่าสมาพันธ์ผนึกมารได้รวบรวมสำนักและตระกูลระดับสูงจำนวนมากจากทั้งห้าดินแดนของอาณาจักรนิรันดร์ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาทรงพลังมากและยังมีจุดมุ่งหมายร่วมกันในการกำจัดความชั่วร้ายเพื่อรักษาสันติภาพ หากฉันออกจากสมาพันธ์ผนึกมารตอนนี้ ฉันเชื่อว่าวังอู๋หวนคงไม่มีแผ่นดินให้อยู่ แม้จะเป็นที่เขาเทียนโหมวก็ตาม”
เมื่อเห็นท่าทีของซ่งเทียนไห่ เฉินผิงก็เงียบไปเช่นกัน อิทธิพลของสมาพันธ์ผนึกมารยิ่งใหญ่เกินไป วังอู๋หวนไม่มีโอกาสต่อต้านได้เลย
“งั้นก็ไปเถอะ คิดเสียว่าเราไม่เคยเจอกัน”
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ซ่งเทียนไห่ก็โบกมือส่งสัญญาณให้เฉินผิงและคนอื่นๆ ไป
ซ่งเทียนไห่รู้ว่าพวกเขาคงไม่เป็นฝ่ายได้เปรียบ ต่อให้พวกเขาเริ่มการต่อสู้ก็ตาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...