“เฟิ่งมัว การสร้างร่างกายขึ้นมาใหม่นั้นยากไม่ใช่เล่น และในตอนแรกพลังของคุณจะลดลงอย่างมาก หยินมัวเองก็อยู่ในกระบวนการสร้างกายหยาบขึ้นมาใหม่ เขาอาศัยหุบเขาภูตผีเป็นตัวช่วย แต่ถึงกระนั้นพลังของเขาในตอนนี้ก็ไม่ได้มากมายอะไร อย่างน้อยที่สุดในตอนนี้คุณมีร่างของคนอื่นให้อาศัย และพลังของคุณก็ยังน่าเกรงขามอยู่” เฉินผิงอธิบาย
“คุณไม่เข้าใจ พลังของคุณจะถึงขีดจำกัดเมื่อคุณอาศัยอยู่ในร่างของคนอื่น ถ้าฉันสามารถสร้างร่างของฉันขึ้นมาใหม่ได้ จริงอยู่ที่ตอนแรกจะลำบาก แต่มันจะดีขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป เมื่อฉันสร้างร่างกายของฉันขึ้นมาใหม่ได้สำเร็จ พลังของฉันจะกลับมาเต็มเปี่ยมราวกับได้มีชีวิตอีกครั้ง อีกอย่างนะ ฉันเหนื่อยหน่ายกับร่างไม่พึงประสงค์นี้มานานแล้ว ตัวจริงฉันดูดีกว่านี้มาก ร่างน่ารังเกียจนี่มีขนเต็มไปหมด แบบนี้คงหาคนรักไม่ได้” เฟิ่งมัวพูดอย่างอับจนหนทาง
หึ!
เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา เขาไม่นึกว่าเฟิ่งมัวจะทำตัวแบบนี้
“เฟิ่งมัว ศิลาเทียนโหมวอยู่ที่ไหน?” เฉินผิงยังไม่รู้ว่าศิลาเทียนโหมวอยู่ที่ไหน การจะช่วยเฟิ่งมัวตามหามันยิ่งไม่ต้องพูดถึง
“คุณเฉิน ฉันเข้าใจว่าศิลาเทียนโหมวตั้งอยู่ที่ยอดเขาเทียนโหมว ยิ่งไปกว่านั้น การจะพบศิลานี้ได้มีแต่ต้องพึ่งดวงเท่านั้น!” ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานอุทาน
เมื่อได้ยินดังนั้น เฉินผิงก็พูดไม่ออกไปชั่วขณะ ฉันจะหาวัตถุที่หายากหาเย็นแบบนั้นได้ที่ไหน?
เฟิ่งมัวโบกมือให้เฉินผิงและพูดว่า “ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน แค่คอยมองหาศิลาเทียนโหมวให้ฉันก็พอ มานี่สิ ฉันจะบอกคำใบ้ให้ฟัง แต่คุณจะเข้าใจความซับซ้อนของของวิเศษกาลเวลาหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับปัญญาของคุณเองแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...