หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3538

เมื่อเห็นเฉินผิงสามารถทำลายวงแหวนอาคมได้อย่างง่ายดาย ความรู้สึกโล่งใจก็ท่วมท้นเฉิงเจียฮุ่ย

“ไป๋เฉียน ผมฝากคนพวกนี้ให้คุณจัดการก็แล้วกัน แต่อย่าเพิ่งสังหารชายชราคนนี้ เขายังมีประโยชน์อยู่!” เฉินผิงกล่าวพร้อมกับมองไปยังไป๋เฉียน

“ไม่ต้องห่วง ข้าขอรับรองว่าจะจัดการให้เรียบร้อย…” ริมฝีปากของไป๋เฉียนยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม

เมื่อมาถึงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่เจ็ดแล้ว ไป๋เฉียนสามารถทำลายล้างสมาชิกตระกูลเฉิงได้อย่างง่ายดายหากเธอต้องการ พวกเขาทั้งหมดล้วนอยู่เพียงระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่ห้าเท่านั้น ต่อให้พวกเขาร่วมมือกัน ก็ใช่ว่าจะทำอะไรได้

เมื่อเอ้อร์ฉางเหลาเห็นไป๋เฉียนกระโจนเข้ามา ดวงตาของเขาก็หรี่ลงเล็กน้อย

“หากเราผนึกกำลังกันจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อต้องเผชิญหน้ากับระดับผู้ทุกข์ยากขั้นที่เจ็ด…” เอ้อร์ฉางเหลาคำราม

ไป๋เฉียนจ้องมองกลุ่มคนที่อยู่ตรงหน้าเธอและเยาะเย้ยอย่างเย็นชา “ตลอดชีวิตของข้า ข้าล่ะเกลียดคนอย่างเจ้ามากที่สุด คนที่เนรคุณคิดทรยศต่อผู้ที่มีบุญคุณ วันนี้ชะตากรรมของพวกเจ้าคือการตายด้วยแส้ศักดิ์สิทธิ์ของข้า…”

ไป๋เฉียนเหวี่ยงแส้ของเธอโจมตีออกไป ก่อให้เกิดแสงอันเจิดจ้าส่องประกายระยิบระยับขึ้นมาทันที!

ฟิ้ว!

แส้เคลื่อนที่อย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าพร้อมทั้งส่งเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

เอ้อร์ฉางเหลาและพรรคพวกมองเห็นเพียงภาพเบลอที่ปรากฏตรงหน้า ยังไม่ทันที่พวกเขาจะได้ตอบโต้ แส้ของไป๋เฉียนก็มาถึงตัวเสียแล้ว

ด้วยการโจมตีเพียงครั้ง ผู้ฝึกบำเพ็ญฌานทั้งสี่ก็ส่งเสียงกรีดร้องโหยหวนน่าสยดสยองออกมา ร่างกายของพวกเขาขาดสะบั้น เลือดไหลกระเซ็นทันที

ร่างของทุกคนอาบไปด้วยเลือด

แม้ว่าไป๋เฉียนจะโจมตีพวกเขาเพียงแค่ครั้งเดียว แต่พวกเขาก็มีปฏิกิริยาราวกับถูกทรมานอย่างแสนสาหัส ราวกับว่าถูกเฆี่ยนตีนับครั้งไม่ถ้วน

ความเจ็บปวดอันรุนแรงนี้ทำให้คนทั้งสี่ดิ้นพล่านอยู่บนพื้น

ภาพที่ปรากฏช่างน่าสยดสยองเสียจนเอ้อร์ฉางเหลาหนาวสั่นไปถึงกระดูกสันหลัง

เพียะ!

แต่ทว่าทุกอย่างกลับไม่เป็นไปอย่างที่คิด เมื่อไป๋เฉียนลงมือ คนทั้งสี่ไม่มีโอกาสแม้แต่จะตอบโต้เสียด้วยซ้ำ

เอ้อร์ฉางเหลาได้แต่นิ่งเงียบและค่อยๆ ก้มหน้าลง

เมื่อเห็นดังนั้น เฉิงเจียฮุ่ยก็เดินเข้าไปแล้วพูดว่า “คุณเอ้อร์ฉางเหลา พ่อและพี่ชายของฉันถูกขังอยู่ที่ไหน โปรดพาฉันไปที่นั่นเพื่อที่ฉันจะได้ช่วยพวกเขาออกมา คุณอยู่กับพ่อของฉันมานานหลายปีแล้ว ทำไมคุณถึงช่วยอาเถียนไท่ทำเรื่องแบบนี้ได้ล่ะคะ? รู้มั้ยว่าสิ่งที่คุณทำมันสร้างความเสียหายให้กับตระกูลเฉิงของเรามากแค่ไหน? กลับตัวกลับใจตอนนี้ก็ยังไม่สายนะคะ ฉันจะช่วยขอร้องพ่อให้ไว้ชีวิตคุณเอง”

เฉิงเจียฮุ่ยพยายามโน้มน้าวเอ้อร์ฉางเหลา

เฉิงเจียฮุ่ยไม่ต้องการสานต่อความขัดแย้งที่ทำลายตระกูลอีกต่อไป มิฉะนั้นความแข็งแกร่งของตระกูลเฉิงจะลดลงอย่างมาก

เมื่อได้ยินคำพูดของเฉิงเจียฮุ่ย เอ้อร์ฉางเหลาก็ค่อยๆ เงยหน้าขึ้น แต่ทว่าในดวงตาของเขาหาได้มีความเสียใจไม่ มีเพียงความเย็นชาเท่านั้น “หากพ่อของคุณยังคงเป็นผู้นำตระกูลต่อไป คุณคิดว่าตระกูลเฉิงของเราจะยังมีอนาคตอยู่อีกอย่างนั้นรึ?” เขาเอ่ยถาม

“ผมต้องบอกให้คุณรู้ไว้ว่า คุณเฉิงเถียนไท่ได้เข้ามาเป็นผู้นำตระกูลและติดต่อกับสมาพันธ์ผนึกมารแล้ว ตระกูลเฉิงกำลังจะกลายเป็นสาขาย่อยของสมาพันธ์ผนึกมาร ด้วยการนี้ ตระกูลเฉิงจะสามารถเข้าถึงทรัพยากรได้อย่างไม่จำกัด รวมไปถึงสถานะและอิทธิพล ทั่วทั้งอาณาจักรนิรันดร์นี้ไม่มีใครกล้ามาดูหมิ่นสมาพันธ์ผนึกมารทั้งสิ้น แต่พ่อของคุณกลับปฏิเสธที่จะเข้าร่วมครั้งแล้วครั้งเล่า ถ้าเราอยากให้ตระกูลเฉิงจริญรุ่งเรืองและประสบความสำเร็จ เราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำแบบนี้เท่านั้น!"

เอ้อร์ฉางเหลาหาได้แสดงความสำนึกผิดแต่อย่างใด เขาเชื่อว่าการกระทำของเขามีความชอบธรรม ทั้งหมดล้วนเพื่อประโยชน์ต่อความเจริญรุ่งเรืองของตระกูลเฉิง