หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3539

เมื่อได้ยินคำพูดของเอ้อร์ฉางเหลา เฉิงเจียฮุ่ยก็กัดฟันกรอดด้วยความโกรธเคือง

เฉินผิงถึงกับตบหน้าของเอ้อร์ฉางเหลาฉาดใหญ่

เพียะ!

ใบหน้าของเอ้อร์ฉางเหลาปูดบวมจากแรงตบทันที

“เสียสติไปแล้วหรือไง คุณคิดว่าสมาพันธ์ผนึกมารจะเป็นเหมือนพ่อที่คอยช่วยเหลือและชุบเลี้ยงคุณให้เติบโตอย่างงั้นเหรอ สิ่งที่พวกเขาทำคือใช้คุณเป็นแค่เบี้ยตัวหนึ่งเท่านั้น ภายใต้หน้ากากแห่งสันติภาพที่คอยกำจัดความชั่วร้าย สมาพันธ์ผนึกมารได้คัดเลือกผู้ฝึกบำเพ็ญฌานจำนวนนับไม่ถ้วน แต่ในความเป็นจริงแล้ว เป้าหมายของพวกเขาไม่ใช่เพื่อกำจัดผู้ฝึกฝนวิชามารหรอกนะ แต่เพื่อควบคุมและร่วมมือกับพวกเขาต่างหาก ตระกูลเฉิงของคุณมีความสามารถอะไรบ้างเหรอ นอกเหนือจากความเชี่ยวชาญด้านศาสตร์เวทย์และเครื่องรางแล้ว ยังจะมีอะไรที่สามารถดึงดูดความสนใจของสมาพันธ์ผนึกมารได้อีกล่ะ? เมื่อคุณซึ่งเป็นคนตระกูลเฉิงได้มอบความรู้ทั้งหมดให้กับสมาพันธ์ผนึกมารไปแล้ว ผมจะคอยดูว่าพวกเขาจะปฏิบัติต่อคุณยังไง โง่เง่าสิ้นดี…”

เฉินผิงหวังอยากจะตบผู้อาวุโสทั้งสองคนนี้ให้ตาย บนโลกใบนี้ยังมีคนที่โง่เขลาได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ?

หากตระกูลเฉิงเข้าร่วมกับสมาพันธ์ผนึกมารและกลายเป็นสาขาย่อยจริง พวกเขาก็จะไร้ซึ่งอิสระใดๆ และเป็นได้เพียงหุ่นเชิดเท่านั้น

หลังจากถูกเฉินผิงตบ ดวงตาของเอ้อร์ฉางเหลาก็เต็มไปด้วยแววอันตราย

“หึ แกคิดว่าแกเป็นใครถึงได้เข้ามายุ่งวุ่นวายกับเรื่องในตระกูลเฉิงของเรา ตอนนี้พวกเราอยู่ในกำมือของแกแล้ว จะฆ่าจะแกงหรือทรมานก็เชิญเลย ไม่ว่ายังไงฉันก็ยินดีที่จะตายเพื่อความเจริญรุ่งเรืองของตระกูลเฉิง การตายของฉันถือเป็นเกียรติและคุ้มค่าแล้ว ไม่ช้าก็เร็ว ตระกูลเฉิงจะต้องจดจำวันนี้”

เอ้อร์ฉางเหลาตะคอกใส่อย่างไม่สะทกสะท้าน สีหน้าของเขาไรซึ่งความหวาดกลัว

เมื่อเห็นท่าทางที่ดื้อรั้นของเอ้อร์ฉางเหลา เฉินผิงก็หมดความปรารถนาที่จะตั้งคำถามต่อไปทันที

“ไป๋เฉียน ฆ่าตาแก่หัวดื้อคนนี้ให้ผมที ฆ่าเขาแล้วเปิดกะโหลกของเขาออก ผมอยากรู้นักว่าข้างในมันเต็มไปด้วยขยะหรือยังไง” เฉินผิงสั่งอย่างขุ่นเคือง

ถ้าไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์อันดีที่เฉินผิงมีต่อเฉิงปู้ฉี เขาคงไม่สนใจที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องวุ่นวายของตระกูลเฉิงเป็นแน่

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ไป๋เฉียนก็พยักหน้าและเตรียมลงมือโจมตีที่ศีรษะของเอ้อร์ฉางเหลา