เมื่อเห็นเฉินผิงนำเตาหลอมและสมุนไพรลึกลับออกมา ทุกคนในตระกูลเฉิงต่างก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก นี่เป็นการยืนยันว่าเฉินผิงสามารถปรุงยาถอนพิษได้จริง ซึ่งหมายความว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องยอมรับชะตากรรมที่ต้องเป็นคนพิการหรือยอมจำนนต่อเฉิงเถียนไท่อีกต่อไป
“คุณเฉินช่างเป็นคนที่น่าพิศวงจริงๆ” เฉิงเจียฮุ่ยมองไปที่เฉินผิงด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย
“เจ้ารู้สึกชอบเฉินผิงใช่หรือเปล่า?” ไป๋เฉียนเอ่ยถาม
เฉิงเจียฮุ่ยหน้าแดงและอุทานว่า “ไม่นะ ไม่เลย! อีกอย่างคุณเฉินเองก็มีผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างเขาแล้ว...”
“ถึงเขามีผู้หญิงคนอื่นอยู่แล้วก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร สำหรับผู้ชายแบบเขาแล้ว มันเป็นเรื่องปกติที่จะมีคนรักหลายคน ถ้าเจ้าชอบเขา เจ้าก็ต้องไล่ตามเขาด้วยตัวเอง และคืนนี้ก็ถือเป็นโอกาสที่ดี!” ไป๋เฉียนแกล้งเฉิงเจียฮุ่ยอย่างสนุกสนาน
เฉิงเจียฮุ่ยหน้าแดงและเอาแต่ก้มหน้าลงโดยไม่กล้าพูดอะไรอีก
ในขณะเดียวกัน เฉินผิงได้ใส่สมุนไพรลึกลับที่จำเป็นทั้งหมดลงในเตาหลอมเสินหนง
“ต่อให้แกจะมีสมุนไพรลึกลับและรู้วิธีปรุงยา แต่มันก็ไร้ประโยชน์ แกไม่มีทางสร้างยาถอนพิษได้หรอก โลหิตขจรขจายเป็นหนึ่งในสิบอันดับแห่งพิษในเผ่าพันธุ์ปีศาจ การปรุงยาถอนพิษนั้น แกจำเป็นจะต้องใช้เพลิงปีศาจเท่านั้น!” เฉิงเถียนไท่คำรามเสียงดัง
เขารู้ดีว่ามีเพียงเพลิงปีศาจเท่านั้นที่สามารถนำมาใช้สร้างยาถอนพิษได้ แต่เฉินผิงไม่ได้เป็นสมาชิกของเผ่าพันธุ์ปีศาจ ซึ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะมีเพลิงปีศาจในครอบครอง
เฉินผิงแสร้งทำเป็นแปลกใจและอุทานว่า “ผมต้องใช้เพลิงปีศาจเหรอเนี่ย?”
“หึ สุดท้ายแล้ว พวกแกทุกคนก็จะต้องมาขอร้องและอ้อนวอนฉันเท่านั้น…”
เมื่อเห็นท่าทางของเฉินผิง ความหวังของเฉิงเถียนไท่ก็ถูกจุดประกายขึ้นอีกครั้ง
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ ส่งผลให้เฉิงเถียนไท่ถึงกับไม่ทั้งได้ตั้งตัว
เฉินผิงดีดนิ้วของตน และลูกบอลเพลิงก็เริงระบำอยู่ที่ปลายนิ้วของเขาทันที
เปลวไฟลุกโชนเป็นสีแดงฉาน ก่อนที่เฉินผิงจะเหวี่ยงมันขึ้นไปในอากาศ
เปลวไฟระเบิดปะทุออกทันที ความร้อนของมันแผ่กระจายไปทั่วทั้งคฤหาสน์ของตระกูลเฉิง
เฉินผิงมองเฉิงเถียนไท่ด้วยรอยยิ้ม “นี่ใช่เพลิงปีศาจที่คุณพูดถึงหรือเปล่า?”
ดวงตาของเฉิงเถียนไท่เบิกกว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ เขาชี้ไปที่เฉินผิงและพูดอย่างตะกุกตะกักว่า “แก... แกมีเพลิงปีศาจได้ยังไงกัน แกเป็นผู้ฝึกวิชามารอย่างนั้นเหรอ?”
“ผมจะเป็นผู้ฝึกวิชามารหรือไม่ก็ไม่เกี่ยวกับคุณ ตอนนี้ผมจะปรุงยาถอนพิษ!”
ทันทีที่เฉินผิงพูดจบ เขาก็โยนเพลิงปีศาจตรงเข้าใส่เตาหลอมเสินหนง เหล่าสมุนไพรลึกลับลุกโชนขึ้นทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...