หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3544

เมื่อเห็นเฉินผิงนำเตาหลอมและสมุนไพรลึกลับออกมา ทุกคนในตระกูลเฉิงต่างก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก นี่เป็นการยืนยันว่าเฉินผิงสามารถปรุงยาถอนพิษได้จริง ซึ่งหมายความว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องยอมรับชะตากรรมที่ต้องเป็นคนพิการหรือยอมจำนนต่อเฉิงเถียนไท่อีกต่อไป

“คุณเฉินช่างเป็นคนที่น่าพิศวงจริงๆ” เฉิงเจียฮุ่ยมองไปที่เฉินผิงด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย

“เจ้ารู้สึกชอบเฉินผิงใช่หรือเปล่า?” ไป๋เฉียนเอ่ยถาม

เฉิงเจียฮุ่ยหน้าแดงและอุทานว่า “ไม่นะ ไม่เลย! อีกอย่างคุณเฉินเองก็มีผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างเขาแล้ว...”

“ถึงเขามีผู้หญิงคนอื่นอยู่แล้วก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร สำหรับผู้ชายแบบเขาแล้ว มันเป็นเรื่องปกติที่จะมีคนรักหลายคน ถ้าเจ้าชอบเขา เจ้าก็ต้องไล่ตามเขาด้วยตัวเอง และคืนนี้ก็ถือเป็นโอกาสที่ดี!” ไป๋เฉียนแกล้งเฉิงเจียฮุ่ยอย่างสนุกสนาน

เฉิงเจียฮุ่ยหน้าแดงและเอาแต่ก้มหน้าลงโดยไม่กล้าพูดอะไรอีก

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงได้ใส่สมุนไพรลึกลับที่จำเป็นทั้งหมดลงในเตาหลอมเสินหนง

“ต่อให้แกจะมีสมุนไพรลึกลับและรู้วิธีปรุงยา แต่มันก็ไร้ประโยชน์ แกไม่มีทางสร้างยาถอนพิษได้หรอก โลหิตขจรขจายเป็นหนึ่งในสิบอันดับแห่งพิษในเผ่าพันธุ์ปีศาจ การปรุงยาถอนพิษนั้น แกจำเป็นจะต้องใช้เพลิงปีศาจเท่านั้น!” เฉิงเถียนไท่คำรามเสียงดัง

เขารู้ดีว่ามีเพียงเพลิงปีศาจเท่านั้นที่สามารถนำมาใช้สร้างยาถอนพิษได้ แต่เฉินผิงไม่ได้เป็นสมาชิกของเผ่าพันธุ์ปีศาจ ซึ่งเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะมีเพลิงปีศาจในครอบครอง

เฉินผิงแสร้งทำเป็นแปลกใจและอุทานว่า “ผมต้องใช้เพลิงปีศาจเหรอเนี่ย?”

“หึ สุดท้ายแล้ว พวกแกทุกคนก็จะต้องมาขอร้องและอ้อนวอนฉันเท่านั้น…”

เมื่อเห็นท่าทางของเฉินผิง ความหวังของเฉิงเถียนไท่ก็ถูกจุดประกายขึ้นอีกครั้ง

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนี้ ส่งผลให้เฉิงเถียนไท่ถึงกับไม่ทั้งได้ตั้งตัว

เฉินผิงดีดนิ้วของตน และลูกบอลเพลิงก็เริงระบำอยู่ที่ปลายนิ้วของเขาทันที

เปลวไฟลุกโชนเป็นสีแดงฉาน ก่อนที่เฉินผิงจะเหวี่ยงมันขึ้นไปในอากาศ

เปลวไฟระเบิดปะทุออกทันที ความร้อนของมันแผ่กระจายไปทั่วทั้งคฤหาสน์ของตระกูลเฉิง

เฉินผิงมองเฉิงเถียนไท่ด้วยรอยยิ้ม “นี่ใช่เพลิงปีศาจที่คุณพูดถึงหรือเปล่า?”

ดวงตาของเฉิงเถียนไท่เบิกกว้างด้วยความไม่อยากเชื่อ เขาชี้ไปที่เฉินผิงและพูดอย่างตะกุกตะกักว่า “แก... แกมีเพลิงปีศาจได้ยังไงกัน แกเป็นผู้ฝึกวิชามารอย่างนั้นเหรอ?”

“ผมจะเป็นผู้ฝึกวิชามารหรือไม่ก็ไม่เกี่ยวกับคุณ ตอนนี้ผมจะปรุงยาถอนพิษ!”

ทันทีที่เฉินผิงพูดจบ เขาก็โยนเพลิงปีศาจตรงเข้าใส่เตาหลอมเสินหนง เหล่าสมุนไพรลึกลับลุกโชนขึ้นทันที

ขณะที่เฉินผิงละสายตาจากเขาไปชั่วขณะ เฉิงเถียนไท่ก็หันหลังและวิ่งหนีไป

“คิดจะหนีงั้นเหรอ?”

เมื่อเห็นดังนั้น ไป๋เฉียนพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา เพียงแค่ชั่วพริบตา เธอก็มาอยู่ข้างเฉิงเถียนไท่เสียแล้ว

ยังไม่ทันที่เฉิงเถียนไท่จะได้ตอบโต้ เขารู้สึกว่าขาของอ่อนแรง ก่อนที่เขาจะล้มคุกเข่าลงกับพื้น

ไป๋เฉียนเตะขาของเฉิงเถียนไท่จนหัก

เฉินผิง เฉิงเจียฮุ่ยและคนอื่นๆ รีบไล่ตามไปทันที

“อาเถียนไท่ พ่อและพี่ชายของหนูอยู่ที่ไหน อาซ่อนพวกเขาไว้ที่ไหน?” เฉิงเจียฮุ่ยถาม

“หึ! อยากจะฆ่าก็เชิญเลย! ฉันจะไม่ปริปากแม้แต่คำเดียว!”

เฉิงเถียนไท่เข้าใจว่าความหวังเดียวที่เหลืออยู่ของเขาคือการเก็บงำสถานที่คุมขังของพวกเขาเป็นไว้ความลับ เพราะเมื่อใดที่เขาเปิดเผย เขาจะต้องพบกับความตายอย่างไม่ต้องสงสัย