ขณะที่เฉิงจิงฮุ่ยกำลังจะพาคนของเขาไปยังหุบเขาวิญญาณโลหิต จู่ๆ ศิษย์คนหนึ่งก็รีบวิ่งมารายงาน!
“คุณเฉิง หลัวโชไห่มาแล้ว ขะ-เขาอยู่ที่ทางเข้าแล้ว...” ศิษย์คนนั้นอุทานอย่างร้อนรน
เมื่อได้ยินว่าหลัวโชไห่เป็นฝ่ายมาหาก่อน เฉิงจิงฮุ่ยก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย นับตั้งแต่ที่เขาออกจากหุบเขาวิญญาณโลหิตและก่อตั้งหุบเขาวิญญาณเลือด หลัวโชไห่ไม่เคยมาที่หุบเขาวิญญาณเลือดเลยสักครั้ง!
กระนั้นพวกเขาก็เป็นฝ่ายมาหาเฉิงจิงฮุ่ยก่อน ซึ่งทำให้เขาเริ่มสังหรณ์ใจไม่ดี เป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะรู้เรื่องการสังหารหมู่ที่หุบเขาวิญญาณโลหิตแล้ว!
“มากี่คน?” เฉิงจิงฮุ่ยถาม!
“สามคน...” ศิษย์คนนั้นตอบ!
เมื่อได้ยินว่ามีสามคน เฉิงจิงฮุ่ยก็แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วพูดว่า “ให้เข้ามาได้...”
“คุณเฉิง หลัวโชไห่คงไม่ได้มาเพื่อแก้แค้นหรอกนะ” ผู้อาวุโสถาม
“ไม่ เขาพาคนมาแค่สามคนเท่านั้น เขาจะสู้กับเราด้วยกำลังคนน้อยนิดเช่นนี้ได้ยังไง? ถ้าเขารู้จริงๆ ว่าฉันคือคนที่ฆ่าล้างศิษย์หุบเขาวิญญาณโลหิต รับรองได้เลยว่าเขาจะไม่ได้ออกไปจากที่นี่อย่างแน่นอน” เฉิงจิงฮุ่ยพูดด้วยแววตาอาฆาต
ที่ผ่านมาหุบเขาวิญญาณโลหิตเป็นสถานที่ซึ่งเฉิงจิงฮุ่ยได้ฝึกปรือวิชาของเขา อย่างไรก็ตาม มันก็ถูกทำลายไปหมดแล้ว ผู้คนจะเย้ยหยันการกระทำอันไร้ยางอายของเขาอย่างแน่นอน!
ดังนั้น เฉิงจิงฮุ่ยจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้แพร่งพรายออกไปเป็นอันขาด!
เฉิงจิงฮุ่ยนั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ เมื่อเห็นหลัวโชไห่พาผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานและเฉินผิงเข้ามาในห้องโถง เขาก็ชะงักไปชั่วขณะ!
ทีแรกเขาคิดว่าหลัวโชไห่จะพาหลัวซีและจิ้นตงมา!
นึกไม่ถึงว่าจะเป็นคนอื่น!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...