หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3617

ที่หุบเขาวิญญาณเลือด ทุกคนต่างจ้องมองกัน ไม่มีใครกล้าขยับแม้เพียงเล็กน้อย

เฉิงจิงฮุ่ยจับจ้องหลัวโชไห่เขม็ง เขาไม่นึกเลยว่าความแข็งแกร่งของหลัวโชไห่จะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วขนาดนี้ ทำเอาเขาตั้งตัวไม่ถูก

ขณะที่เฉิงจิงฮุ่ยไม่แน่ใจว่าจะจัดการกับหลัวโชไห่ยังไงดี หมัดของหลัวโชไห่ก็พุ่งออกไปอีกครั้ง

เขาไม่ยอมให้เฉิงจิงฮุ่ยมีโอกาสพักหายใจ และจะไม่ปราณีอย่างเด็ดขาด

เขาตั้งใจว่าจะเอาชีวิตเฉิงจิงฮุ่ยให้ได้

ตูม!

หลัวโชไห่ชกออกไปด้วยโทสะพลุ่งพล่าน เกิดการสั่นสะท้านในอากาศไม่หยุดหย่อน

เฉิงจิงฮุ่ยพยายามต้านอีกครั้ง แต่เขากระอักเลือดสดๆ ออกมาและลอยละลิ่วไปไกล

เกิดเสียงดังสนั่น ร่างของเฉิงจิงฮุ่ยปลิวไปราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่ กระแทกกับอาคารหลายหลังจนพังทลาย จนถึงกับเกิดเป็นร่องลึกที่พื้นดิน

ท้ายที่สุดเฉิงจิงฮุ่ยก็ชนเข้ากับประตูของหุบเขาวิญญาณเลือดเต็มๆ หลังจากที่ประตูพังทลายลงแล้ว เขาก็แน่นิ่งไป

เมื่อศิษย์ของหุบเขาวิญญาณเลือดเห็นว่าผู้นำสำนักอยู่ในสภาพเช่นนี้ และสำนักของพวกเขาพังยับเยิน แต่ละคนจึงมีสีหน้าตกตะลึงอย่างยิ่ง

แม้ว่าเฉิงจิงฮุ่ยจะถูกอัดจนหมดทางสู้ แต่หลัวโชไห่ก็ไม่แสดงอาการลังเลแม้แต่น้อย เขาก้าวไปข้างหน้า และในทันใดนั้นเขาก็มาอยู่ตรงหน้าเฉิงจิงฮุ่ยอีกครั้ง

ต่อจากนั้น เขาก็เงื้อกำปั้นขึ้นและชกเฉิงจิงฮุ่ยที่หมดสภาพอีกครั้ง

“อย่าฆ่าฉันเลย หลัวโชไห่ ฉันขอโทษ...”

เฉิงจิงฮุ่ยเริ่มร้องขอความเมตตาจากหลัวโชไห่

อย่างไรก็ตาม ดวงตาของหลัวโชไห่เต็มไปด้วยเจตจำนงสังหารและความโกรธแค้น เขาไม่สนเฉิงจิงฮุ่ยที่อ้อนวอนขอความเมตตา

หากเขารอดไปได้เพียงแค่ร้องขอความเมตตา ชีวิตของศิษย์หลายสิบคนของหุบเขาวิญญาณเลือดก็คงไม่มีค่าอะไร

“ไปตายซะ! ตายตามอาจารย์ของแกแล้วไปขอโทษในโลกหน้าเถอะ!” หลัวโชไห่ตะโกนขณะที่เขาชกออกไป

แต่ในขณะที่หลัวโชไห่กำลังจะโจมตี เฉิงจิงฮุ่ยก็หายตัวไปทันที

ราวกับว่าเขาหายวับไปในอากาศธาตุ

หมัดของหลัวโชไห่กระแทกลงกับพื้น ทำให้เกิดเป็นหลุมลึก

ตูม!