เจิ้งเจี้ยนกัดฟันด้วยความโมโห แต่เขาทำอะไรไม่ได้เลย
เมื่อได้ยินว่าชายและหญิงในชุดสีเขียวมาจากสำนักวิญญาณปีศาจ เจ่อเยี่ยนก็อุทานด้วยความตกใจ “สำนักวิญญาณปีศาจ? ไม่นึกเลยว่าโลกนี้ยังมีผู้ใช้วิชามารของสำนักวิญญาณปีศาจหลงเหลืออยู่!”
“เจ่อเยี่ยน สำนักวิญญาณปีศาจเป็นสำนักแบบไหน? ดีหรือชั่ว?” เฉินผิงถาม
ด้วยความที่เจ่อเยี่ยนประหลาดใจมาก เขาจึงต้องรู้เกี่ยวกับสำนักวิญญาณปีศาจอย่างแน่นอน!
“คุณเฉิน ศิษย์ของสำนักวิญญาณปีศาจก็เป็นผู้ใช้วิชามารเช่นกัน แต่พวกเขาไม่เหมือนกับผู้ใช้วิชามารคนอื่นๆ สำนักของพวกเขาศึกษาเรื่องวิญญาณอย่างลึกซึ้ง และคนของสำนักวิญญาณปีศาจมักจะชอบโจมตีวิญญาณของคู่ต่อสู้ รัศมีประหลาดจากก่อนหน้านี้น่าจะเป็นฝีมือของใครบางคนจากสำนักวิญญาณปีศาจ ส่วนเรื่องความดีชั่วของสำนักวิญญาณปีศาจนั้นคงฟันธงไม่ได้ มีข่าวลือว่าผู้ก่อตั้งสำนักวิญญาณปีศาจตั้งแต่ยุคโบราณนั้นครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้ปกครองอาณาจักรในโลกมนุษย์ เกิดการสู้รบระหว่างอาณาจักร ทหารนับแสนของเขาตายในสนามรบจนหมด มีเพียงผู้ปกครองอาณาจักรเท่านั้นที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่เขาก็เอาแต่โทษตัวเองเรื่อยมา ด้วยเหตุนี้ เขาจึงนั่งข้างศพทหารนับแสนอยู่หลายวัน ภาวนาขอให้วิญญาณของพวกเขาไปสู่สุคติ วิญญาณของทหารเหล่านั้นไม่เต็มใจที่จะจากไป พวกเขายังคงติดตามราชาของตนต่อไป ราชาจึงค่อยๆ ควบคุมพลังของดวงวิญญาณนับแสนดวง เริ่มเข้าสู่เส้นทางแห่งผู้บำเพ็ญเพียรและก่อตั้งสำนักวิญญาณปีศาจ เป้าหมายหลักของสำนักนี้คือการศึกษาเรื่องวิญญาณ เป็นเพราะวิธีบำเพ็ญเพียรที่ผ่าเหล่าของสำนักวิญญาณปีศาจ จึงทำให้ไม่ได้รับการยอมรับจากผู้ใช้วิชามารส่วนใหญ่ ผลก็คือพวกเขามักถูกรังเกียจ หลังจากศึกแห่งทวยเทพ เหล่ามารก็ตกอยู่ในยุคมืด และชื่อของสำนักวิญญาณปีศาจก็เริ่มเลือนลาง ในที่สุดพวกเขาก็สูญหายไป”
ทุกคนคิดว่าสำนักวิญญาณปีศาจถูกกำจัดสิ้นซากไปแล้ว แต่ที่จริงพวกเขาซ่อนตัวอยู่ลึกเข้าไปในเขาเทียนโหมว สำนักวิญญาณปีศาจไม่ได้ทำเรื่องชั่วร้ายแต่อย่างใด พวกเขาใช้ดวงวิญญาณของคนตาย และไม่สามารถยึดดวงวิญญาณของคนเป็นได้ง่ายๆ อย่างไรก็ตาม การใช้วิญญาณของผู้อื่นบำเพ็ญเพียรนั้นไม่ใช่การกระทำที่มีเกียรติอย่างแน่นอน ดังนั้นมันยากที่จะบอกว่าสำนักวิญญาณปีศาจเป็นฝ่ายดีหรือฝ่ายชั่ว”
และแล้วเฉินผิงก็ได้ฟังความเป็นมาของสำนักวิญญาณปีศาจ
“แล้วคนอื่นๆ ล่ะ รู้ไหมว่าพวกนั้นอยู่สำนักไหน?” เฉินผิงถาม
“ผมไม่แน่ใจ บางทีอาจจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียรพเนจร ยังไงก็ตาม ใครก็ตามที่ป้วนเปี้ยนในส่วนลึกของเขาเทียนโหมวไม่น่าจะใช่คนดี” เจ่อเยี่ยนตอบ
“โสมมังกรเทียนโหมวที่พวกเขาพูดถึงคืออะไรกัน? มันมีค่ามากขนาดนั้นเลยเหรอ?” เฉินผิงถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...