เมื่อได้ยินแบบนั้น ชายตาเดียวก็ระเบิดเสียงหัวเราะทันทีและพูดว่า “ถ้าหวังว่าฉันจะบอกก็ล้มเลิกความคิดนั้นไปได้เลย ไม่มีทางที่ฉันจะบอกพวกแกหรอก”
เจียงอวี้เหลียนไม่ได้พูดอะไร เธอกลับยื่นมือออกไปพร้อมปล่อยรัศมีออกมา หลังจากนั้นชายตาเดียวก็เริ่มกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
วิญญาณของชายตาเดียวถูกเจียงอวี้เหลียนค่อยๆ ดูดกลืน
สุดท้ายเขาก็ถูกดูดเข้าสู่ร่างกายของเจียงอวี้เหลียนโดยตรง
เหล่าคนที่อาศัยลึกเข้าไปในเขาเทียนโหมวมักเป็นคนชั่วร้ายและโหดเหี้ยม ดังนั้นพวกเขาจึงยอมตายมากกว่าที่จะยอมปริปาก
หลังดูดกลืนวิญญาณของชายตาเดียวแล้ว เจียงอวี้เหลียนก็เข้าไปหาเฉินผิง
เจียงอวี้เหลียนพูดกับเฉินผิงอย่างสุภาพนอบน้อม “ขอบคุณมากที่เข้ามาช่วยเราได้ทันท่วงที...”
“เรื่องเล็กน้อย!” เฉินผิงยิ้มจางๆ
กระนั้นดวงตาของเฉินผิงก็จับจ้องไปที่อกของเจียงอวี้เหลียนไม่วางตา
เขาสัมผัสได้ว่าภายในมณีบนหน้าอกของเจียงอวี้เหลียนมีรัศมีแห่งชีวิต ซึ่งทำให้รัศมีอันเป็นเอกลักษณ์ภายในตัวเธอแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก
เจียงอวี้เหลียนสังเกตเห็นสายตาของเฉินผิงที่จับจ้องหน้าอกของเธอ เธออดไม่ได้ที่จะลดสายตาลงเล็กน้อย แล้วก็พบว่าคอเสื้อของเธอหลุดออกโดยที่เธอไม่รู้ตัว!
ผิวที่ขาวราวกับหิมะถูกเผยให้เห็น โดยเฉพาะร่องอกอันน่าหลงใหลของเธอ
ตอนแรกเจียงอวี้เหลียนรู้สึกขอบคุณเฉินผิง อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าเฉินผิงมีพฤติกรรมไร้ยางอาย ด้วยการจ้องหน้าอกของเธออย่างโจ่งแจ้ง ดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความโกรธทันที ในขณะเดียวกันเธอก็กระชับคอเสื้อของเธอให้แน่นขึ้น
เมื่อเห็นเจียงอวี้เหลียนกระชับคอเสื้อปิดมณีเอาไว้ เฉินผิงก็อดไม่ได้ที่จะอุทานว่า “วิเศษจริงๆ!”
เมื่อได้ยินคำพูดของเฉินผิง เจียงอวี้เหลียนก็หมดความชื่นชมในตัวเขาโดยสิ้นเชิง เขากำลังแทะโลมฉัน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...