ขณะที่หมอเทวดาหลิ่วกำลังจะไป เฉินผิงก็พูดว่า “เดี๋ยวก่อน...”
ทุกคนชะงัก จากนั้นจ้องมองไปที่เฉินผิง
เจ้าสำนักเจียงขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามว่า “เจิ้งเจี้ยน นี่ใครกัน?”
มองแค่แวบเดียวเจ้าสำนักเจียงก็รู้ว่าเฉินผิงไม่ใช่คนของสำนักวิญญาณปีศาจ
“อาจารย์ สุภาพบุรุษผู้นี้คือคุณฉาง เป็นผู้มีพระคุณของเจียงอวี้เหลียนกับผม เราถูกซุ่มโจมตีระหว่างเดินทางและเขาเข้ามาช่วยเรา ตอนที่ผมได้รับบาดเจ็บคุณฉางเป็นคนรักษาผม เขายังเป็นนักกลั่นยาอีกด้วย” เจิ้งเจี้ยนรีบอธิบาย
เมื่อได้ยินว่าเฉินผิงเป็นนักกลั่นยา และยิ่งไปกว่านั้นคือคนที่ช่วยชีวิตเจียงอวี้เหลียนและเจิ้งเจี้ยน เจ้าสำนักเจียงจึงมีท่าทีสุภาพอย่างยิ่ง
“คุณฉาง ฉันขอบคุณมากจริงๆ มีอะไรที่คุณอยากให้ช่วยไหม?” เจ้าสำนักเจียงถามเฉินผิง
สีหน้าของหมอเทวดาหลิ่วมืดหม่นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขาได้ยินว่าเฉินผิงเป็นนักกลั่นยา
เฉินผิงทำหน้าจริงจังขณะพูดกับเจ้าสำนักเจียงว่า “เจ้าสำนักเจียง ที่จริงแล้วอาการของคุณยังไม่ดีขึ้น และคุณไม่ได้ป่วยด้วยโรคอะไรทั้งนั้น ดูเหมือนว่าชีวิตของคุณใกล้จะถึงจุดสิ้นสุดแล้ว คุณกำลังจะตาย ส่วนหมอเทวดาหลิ่วคนนี้นั้น เขาไม่ได้ใช้โสมมังกรเทียนโหมวกับคุณ เขาแค่จุดประกายพลังชีวิตเพียงน้อยนิดที่ยังเหลืออยู่ในตัวคุณ เหตุผลที่คุณสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระในขณะนี้และแม้แต่ผมของคุณยังเปลี่ยนเป็นสีดำ ก็เพราะว่าคุณได้เผาผลาญพลังชีวิตของคุณอย่างรวดเร็ว หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ผมเกรงว่าคุณจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินสามวัน!”
ศิษย์ร่างผอมของสำนักวิญญาณปีศาจตะโกนใส่เฉินผิง “พูดอะไรของคุณ? นี่คุณกำลังแช่งอาจารย์ของผมให้ตายงั้นเหรอ?”
เจ้าสำนักเจียงขมวดคิ้ว จากนั้นหันไปมองหมอเทวดาหลิ่ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...