หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3633

ขณะที่หมอเทวดาหลิ่วกำลังจะไป เฉินผิงก็พูดว่า “เดี๋ยวก่อน...”

ทุกคนชะงัก จากนั้นจ้องมองไปที่เฉินผิง

เจ้าสำนักเจียงขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วถามว่า “เจิ้งเจี้ยน นี่ใครกัน?”

มองแค่แวบเดียวเจ้าสำนักเจียงก็รู้ว่าเฉินผิงไม่ใช่คนของสำนักวิญญาณปีศาจ

“อาจารย์ สุภาพบุรุษผู้นี้คือคุณฉาง เป็นผู้มีพระคุณของเจียงอวี้เหลียนกับผม เราถูกซุ่มโจมตีระหว่างเดินทางและเขาเข้ามาช่วยเรา ตอนที่ผมได้รับบาดเจ็บคุณฉางเป็นคนรักษาผม เขายังเป็นนักกลั่นยาอีกด้วย” เจิ้งเจี้ยนรีบอธิบาย

เมื่อได้ยินว่าเฉินผิงเป็นนักกลั่นยา และยิ่งไปกว่านั้นคือคนที่ช่วยชีวิตเจียงอวี้เหลียนและเจิ้งเจี้ยน เจ้าสำนักเจียงจึงมีท่าทีสุภาพอย่างยิ่ง

“คุณฉาง ฉันขอบคุณมากจริงๆ มีอะไรที่คุณอยากให้ช่วยไหม?” เจ้าสำนักเจียงถามเฉินผิง

สีหน้าของหมอเทวดาหลิ่วมืดหม่นอย่างเห็นได้ชัดเมื่อเขาได้ยินว่าเฉินผิงเป็นนักกลั่นยา

เฉินผิงทำหน้าจริงจังขณะพูดกับเจ้าสำนักเจียงว่า “เจ้าสำนักเจียง ที่จริงแล้วอาการของคุณยังไม่ดีขึ้น และคุณไม่ได้ป่วยด้วยโรคอะไรทั้งนั้น ดูเหมือนว่าชีวิตของคุณใกล้จะถึงจุดสิ้นสุดแล้ว คุณกำลังจะตาย ส่วนหมอเทวดาหลิ่วคนนี้นั้น เขาไม่ได้ใช้โสมมังกรเทียนโหมวกับคุณ เขาแค่จุดประกายพลังชีวิตเพียงน้อยนิดที่ยังเหลืออยู่ในตัวคุณ เหตุผลที่คุณสามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระในขณะนี้และแม้แต่ผมของคุณยังเปลี่ยนเป็นสีดำ ก็เพราะว่าคุณได้เผาผลาญพลังชีวิตของคุณอย่างรวดเร็ว หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ผมเกรงว่าคุณจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกินสามวัน!”

ศิษย์ร่างผอมของสำนักวิญญาณปีศาจตะโกนใส่เฉินผิง “พูดอะไรของคุณ? นี่คุณกำลังแช่งอาจารย์ของผมให้ตายงั้นเหรอ?”

เจ้าสำนักเจียงขมวดคิ้ว จากนั้นหันไปมองหมอเทวดาหลิ่ว

ตัวเขานั้นเชื่อมั่นในทักษะทางการแพทย์ของหมอเทวดาหลิ่ว ท้ายที่สุดแล้ว ชื่อเสียงของหมอเทวดาหลิ่วในส่วนลึกของเขาเทียนโหมวนั้นเลื่องลือ

“คุณฉาง หมอเทวดาหลิ่วเป็นหมอมากฝีมือ คุณคงจะเข้าใจผิดแล้ว!” เจียงอวี้เหลียนรีบดึงตัวเฉินผิงออกมา

เจิ้งเจี้ยนรีบพูดแทรกว่า “คุณฉาง ทักษะทางการแพทย์ของหมอเทวดาหลิ่วนั้นไร้ข้อกังขา เขาไม่ได้รักษาใครง่ายๆ เราต้องใช้ความพยายามอย่างมากกว่าจะพาหมอเทวดาหลิ่วมาที่นี่ได้”

“ถ้าอยากตรวจสอบกระเป๋าใส่ของของฉัน ฉันก็จะเอาออกมาให้ดู หากไม่มีโสมมังกรเทียนโหมว อยู่ข้างใน ฉันสาบานว่าจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้จบง่ายๆ แน่!”

ขณะที่เขาพูด หมอเทวดาหลิ่วก็หยิบกระเป๋าออกมาจริงๆ