หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3632

ในขณะนั้น เกิดแสงสว่างวาบขึ้นภายในห้องกะทันหัน ตามมาด้วยเสียงดังก้องกังวานยาวนาน

เมื่อประตูเปิดออก หมอเทวดาหลิ่วพูดช้าๆ ว่า “ทุกคนเข้ามาได้ เจ้าสำนักเจียงฟื้นแล้ว...”

เจียงอวี้เหลียนและเจิ้งเจี้ยนรีบเข้าไปทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น

“อาจารย์!”

ทั้งสองคนซบหน้าลงที่หัวเตียงพร้อมร้องไห้สะอึกสะอื้น

ในขณะนั้นผิวของเจ้าสำนักเจียงเปล่งประกาย แม้แต่ผมสีขาวของเขายังเปลี่ยนเป็นสีดำ ราวกับว่าเขาอายุน้อยลงหลายปี

เมื่อครู่นี้เขาคือชายชราผมขาวใกล้ตาย แต่ในชั่วพริบตาเขากลับกลายเป็นแบบนี้

“ร้องไห้ทำไมกัน? เห็นไหมว่าฉันหายดีแล้ว!” เจ้าสำนักเจียงพูดด้วยรอยยิ้มบางๆ

“อาจารย์…” เจียงอวี้เหลียนและเจิ้งเจี้ยนยังคงร้องไห้

เจ้าสำนักเจียงขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นราวกับนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาถามทั้งสองว่า “ศิษย์คนอื่นที่ไปขุดโสมมังกรเทียนโหมวด้วยกันอยู่ที่ไหน?”

คำพูดของเจ้าสำนักเจียงทำให้ทั้งสองคนร้องไห้เสียใจหนักขึ้น

ในขณะนั้น ศิษย์ร่างผอมของสำนักวิญญาณปีศาจที่อยู่ด้านข้างกล่าวว่า “อาจารย์ ศิษย์คนอื่นๆ ถูกดึงเข้าไปในถ้ำกลืนปีศาจหมด มีเพียงเจียงอวี้เหลียนและเจิ้งเจี้ยนเท่านั้นที่กลับมาได้ ยิ่งกว่านั้น ยังถูกไล่ล่าระหว่างทาง และโสมมังกรเทียนโหมวก็เกือบถูกขโมยไปแล้ว!”

“เกิดอะไรขึ้น?” เจ้าสำนักเจียงถาม ตะลึงไปชั่วขณะ

“อาจารย์ ศิษย์ของเราเกินกว่าสิบคนถูกดึงเข้าไปในถ้ำกลืนปีศาจ และพวกเขาก็ไม่ได้ออกมาอีกเลย หลังจากที่ฉันขุดโสมมังกรเทียนโหมวกับเจิ้งเจี้ยน จู่ๆ ก็มีคนจำนวนหนึ่งที่มาจากที่ไหนก็ไม่รู้ไล่ตามเรา พวกเขาต้องการโสมมังกรเทียนโหมวของเรา ยิ่งไปกว่านั้น คนเหล่านี้ล้วนครอบครองประคำร้อยวิญญาณ วิชาของฉันกับเจิ้งเจี้ยนใช้ไม่ได้ผลเลย ประคำร้อยวิญญาณเป็นของสำนักวิญญาณปีศาจ ต้องมีคนทรยศอยู่ในหมู่พวกเราแน่ เรื่องการขุดโสมมังกรเทียนโหมวเป็นที่รู้กันน้อยมาก แต่คนเหล่านั้นกลับรู้เรื่องนี้ น่าจะมีคนคาบข่าวไปบอก!” เจียงอวี้เหลียนพูดทั้งน้ำตา