อย่างไรก็ตาม สัตว์อสูรกลืนสวรรค์ตัวน้อยนี้ต่างออกไป ถ้ามันเต็มใจที่จะช่วยเหลือ มันก็สามารถกลืนกินอัสนีบาตได้
ย้อนกลับไปตอนที่ผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานเผชิญกับเมฆมารทำลายล้าง สัตว์อสูรตัวน้อยตนนี้กลืนกินเมฆทั้งหมดเข้าไป
อสูรกลืนสวรรค์ตัวน้อยเป็นสัตว์อสูรจากอาณาจักรแดนสรวง ความแข็งแกร่งของมันนั้นเกินกว่าที่ผู้บำเพ็ญเพียรจากอาณาจักรนิรันดร์จะเทียบได้
นอกจากนี้ เนื่องจากระดับพลังของเจ้าสำนักเจียงเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อย อัสนีบาตจึงไม่รุนแรงเหมือนที่เกิดในระหว่างการเพิ่มระดับพลังครั้งใหญ่
สำหรับอสูรกลืนสวรรค์ตัวน้อย อัสนีบาตแบบนี้ไม่ต่างอะไรกับฝนตกปรอยๆ
อย่างไรก็ตาม เฉินผิงในตอนนี้ไม่แน่ใจว่ามันเต็มใจช่วยหรือไม่ เฉินผิงไม่สามารถควบคุมมันได้ และทุกอย่างขึ้นอยู่กับอารมณ์ของมัน
เหตุผลที่เฉินผิงส่งพลังมังกรให้เจ้าสำนักเจียงก็เพื่อปล่อยรัศมีของมังกรสวรรค์ออกมาเมื่อเกิดอัสนีบาต
ประเด็นสำคัญคือมังกรนั้นเป็นเจ้าแห่งสัตว์อสูรทั้งมวลในอาณาจักรแดนสรวง อสูรกลืนสวรรค์ตัวน้อยอาจจะยอมช่วยเมื่อมันสัมผัสได้ถึงรัศมีของมังกรสวรรค์
ตอนที่เฉินผิงช่วยผู้อาวุโสปีศาจโหมวซานเขาก็ใช้พลังมังกรเช่นกัน อย่างไรก็ตาม เฉินผิงไม่แน่ใจว่าที่เจ้าตัวน้อยเข้ามาช่วยนั้นเป็นเพราะอิทธิพลของพลังมังกรหรือไม่
จึงมีแต่ต้องลองดูเท่านั้น
“คุณฉาง ไม่ว่าฉันจะผ่านพ้นวิกฤติในวันนี้ไปได้หรือไม่ คุณก็ถือเป็นผู้มีพระคุณของสำนักวิญญาณปีศาจอย่างแท้จริง” เจ้าสำนักเจียงกล่าว
หลังจากนั้นเจ้าสำนักเจียงก็สั่งว่า “เจียงอวี้เหลียน เจิ้งเจี้ยน ฟังให้ดี แม้ว่าฉันจะตาย เธอสองคนก็ต้องปฏิบัติต่อคุณฉางในฐานะแขกผู้มีเกียรติ อย่าได้เมินเฉยหรือแสดงความไม่พอใจ”
เขากลัวว่าเขาจะตายท่ามกลางอัสนีบาต และศิษย์หลายคนของสำนักวิญญาณปีศาจอาจโทษเฉินผิง
เจียงอวี้เหลียนและเจิ้งเจี้ยนคุกเข่าลงบนพื้นแล้วตอบว่า “อาจารย์ พวกเราจะทำตามคำสั่งของท่านอย่างเคร่งครัด!”
“เจ้าสำนักเจียง อย่ามองโลกในแง่ร้ายขนาดนั้นเลยครับ เริ่มเพิ่มระดับพลังเสียเถอะ!” เฉินผิงพูดกับเจ้าสำนักเจียง
เจ้าสำนักเจียงพยักหน้า และทันใดนั้นคลื่นรัศมีก็พุ่งออกมาจากตัวเขาพร้อมทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า มันเป็นรัศมีที่เกิดระหว่างการเพิ่มระดับบำเพ็ญเพียร
เมื่อรัศมีทะยานขึ้นไป เมฆอัสนีบาตก็เริ่มก่อตัวขึ้นบนท้องฟ้าทันที
เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็หลับตาลงช้าๆ เข้าสู่สภาวะเงียบสงบอย่างสมบูรณ์ พลังมังกรยังคงไหลเข้าสู่ร่างกายของเจ้าสำนักเจียงอย่างต่อเนื่อง
ตูม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...