หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3640

สรุปบท ตอนที่ 3640 กวาดล้าง: หัตถ์เทวะราชันมังกร

อ่านสรุป ตอนที่ 3640 กวาดล้าง จาก หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

บทที่ ตอนที่ 3640 กวาดล้าง คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์ หัตถ์เทวะราชันมังกร ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย อาร์ม อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

เมื่อได้ยินเสียงอัสนีบาตดังกึกก้อง เฉินผิงก็ใจหายใจคว่ำ เขาหวังว่าอสูรกลืนสวรรค์ตัวน้อยจะมาช่วย แต่ดูเหมือนว่าจะหมดหวัง

ใบหน้าของเจียงอวี้เหลียนและเจิ้งเจี้ยนซีดเผือดด้วยความตกตะลึง

พวกเขาทำอะไรไม่ถูก ได้แต่มองอัสนีบาตที่ผ่าลงมาจากท้องฟ้า ทำได้เพียงตาเบิกกว้างขณะที่รอดูเจ้าสำนักเจียงกลายเป็นเถ้าถ่านต่อหน้าพวกเขา ไม่มีแม้แต่ศพเหลืออยู่

อัสนีบาตปรากฏขึ้นเหนือศีรษะเจ้าสำนักเจียงต่อหน้าพวกเขา

ทันใดนั้น แสงสีทองก็ส่องออกมาจากร่างของเฉินผิง

ต่อจากนั้น แสงสีทองก็พุ่งตรงไปยังอัสนีบาต อย่างไรก็ตาม ในชั่วพริบตานั้นอัสนีบาตกลับหายไปอย่างไร้ร่องรอย

เจียงอวี้เหลียนและเจิ้งเจี้ยนต่างตกตะลึงด้วยกันทั้งคู่

พวกเขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน อัสนีบาตเริ่มหายไปได้ครึ่งหนึ่งแล้ว

ในขณะเดียวกันเฉินผิงก็เงยหน้าขึ้น รอยยิ้มน้อยๆ ปรากฏบนหน้าของเขา

ท่ามกลางความประหลาดใจของเจียงอวี้เหลียนและเจิ้งเจี้ยน แสงสีทองพุ่งตรงสู่ท้องฟ้าแล้วเข้าไปในเมฆอัสนีบาต

ท้องฟ้าซึ่งแต่เดิมถูกปกคลุมไปด้วยความมืดมิดกระจ่างขึ้นทันทีหลังจากแสงสีทองทะลุผ่านเมฆอัสนีบาต

หลังจากนั้น อัสนีบาตอันมืดมนก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

“เมฆอัสนีบาตหายไปแล้วเหรอ?” ใบหน้าของเจิ้งเจี้ยนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “อะไรกัน? เกิดอัสนีบาตแค่สองครั้งเท่านั้นเอง เมฆอัสนีบาตหายไปได้ยังไง?”

“เกิดอะไรขึ้น แสงสีทองที่ออกมาจากตัวคุณฉางคืออะไรกัน?” เจียงอวี้เหลียนเองก็แสดงสีหน้าสับสน

เฉินผิงเองยังเผยสีหน้าประหลาดใจเล็กน้อย เขานึกไม่ถึงว่าอสูรกลืนสวรรค์ตัวน้อยจะกลืนกินเมฆอัสนีบาตจริงๆ

มันกล้าพอที่จะกินอัสนีบาต แต่เขาไม่คิดเลยว่ามันจะกลืนกินเมฆอัสนีบาตจนหมด!

เมฆทั้งก้อนถูกกวาดล้าง ทำให้อัสนีบาตหายไปอย่างสมบูรณ์

“อาจารย์ คุณฉางไม่เพียงแต่ปกป้องคุณจากอัสนีบาตเท่านั้น เขายังสลายเมฆอัสนีบาตด้วยจนทำให้อัสนีบาตหายไป” เจียงอวี้เหลียนรีบอธิบาย

“อะไรนะ เมฆอัสนีบาตรสลายไป?” เจ้าสำนักเจียงเบิกตากว้าง “ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีคนที่สามารถสลายเมฆอัสนีบาตได้…”

“อาจารย์ นี่เรื่องจริง อัสนีบาตผ่าลงมาติดๆ กันสองครั้ง แต่ก่อนที่อัสนีบาตจะผ่าใส่คุณ แสงสีทองที่ออกมาจากตัวคุณฉางก็โจมตีอัสนีบาตจนหายไป จากนั้นแสงสีทองก็พุ่งตรงเข้าสู่เมฆอัสนีบาต! และชั่วพริบตาเมฆนั้นก็สลายไป แล้วอาจารย์ก็ผ่านพ้นอัสนีบาตมาได้...” เจิ้งเจี้ยนพูดแทรก

ทำเอาเจ้าสำนักเจียงมีสีหน้าตกตะลึง เขาไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้มาก่อน

“คุณฉาง ช่วยอธิบายได้ไหมว่าคุณทำยังไงเมฆอัสนีบาตถึงสลายไป คุณใช้คาถาแบบไหน?” เจ้าสำนักเจียงถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น

เฉินผิงได้แต่ยิ้มเจื่อนแล้วพูดว่า “เจ้าสำนักเจียง มีบางอย่างที่ผมพูดออกไปไม่ได้ หวังว่าคุณจะเข้าใจ!”

เฉินผิงบอกพวกเขาไม่ได้ว่าเมฆอัสนีบาตไม่ได้หายไป แต่กลับถูกอสูรกลืนกินสวรรค์กลืนกินเข้าไปแทน

ถึงยังไงก็คงไม่มีใครเชื่อเขาอยู่แล้ว

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร