หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3641

“ฉันเข้าใจ ฉันเข้าใจ...” เจ้าสำนักเจียงพยักหน้าซ้ำๆ ถึงยังไงตัวตนของเฉินผิงก็เป็นความลับอยู่แล้ว

หลังจากที่เฉินผิงถ่ายทอดพลังมังกรให้เขา เจ้าสำนักเจียงจึงได้รู้ว่าทำไมเฉินผิงถึงต้องซ่อนรัศมีของตัวเองไว้

เจ้าสำนักเจียงถึงกับคิดด้วยว่าเฉินผิงคงเปลี่ยนรูปร่างหน้าตาของตัวเองด้วย แต่ไม่ว่าเฉินผิงจะมีเหตุผลอะไรก็ตาม เจ้าสำนักเจียงก็ไม่ได้ตั้งใจจะขุดคุ้ยมากไปกว่านี้ ท้ายที่สุดแล้วเฉินผิงคือคนที่ช่วยชีวิตเขาไว้

“อาจารย์ ภายในตัวคุณฉางมีเสี้ยววิญญาณอยู่ วิญญาณนั้นคือเพื่อนของเขาที่สิงอยู่ในตัว และเขาอยากจะฟื้นฟูกายหยาบให้เพื่อนของเขา…”

เมื่อได้ยินอย่างนั้น เจ้าสำนักเจียงก็ยิ้มเล็กน้อยและพูดว่า “การฟื้นฟูกายหยาบนี่มันยากตรงไหนกัน คุณฉาง โปรดตามฉันมา…”

เจ้าสำนักเจียงลุกขึ้น จากนั้นเดินพร้อมกับเฉินผิงไปที่ด้านในสำนัก

จนกระทั่งพวกเขาไปถึงจุดที่บุปผาวิญญาณบานสะพรั่ง เจ้าสำนักเจียงก็หยุดเดิน

“คุณฉาง ปลดปล่อยเสี้ยววิญญาณของเพื่อนคุณออกมา บุปผาวิญญาณจะปกป้องไม่ให้เสี้ยววิญญาณของเพื่อนคุณสลายไป” เจ้าสำนักเจียงพูดกับเฉินผิง

“ได้ครับ...”

เฉินผิงพยักหน้า จากนั้น มุ่งความสนใจไปหาเจ่อเยี่ยนและพูดว่า “เจ่อเยี่ยน ผมจะฟื้นฟูร่างกายให้คุณแล้วนะ คุณเต็มใจไหม?”

ท้ายที่สุดแล้ว การฟื้นฟูร่างกายจะทำได้ได้ก็ต่อเมื่อได้รับความยินยอมจากเจ่อเยี่ยนเท่านั้น

“คุณเฉิน ผมเต็มใจ เต็มใจอยู่แล้ว...” เจ่อเยี่ยนพูดด้วยความตื่นเต้น

แม้ว่าการได้อยู่ในทะเลจิตสำนึกของเฉินผิงจะเป็นเรื่องที่น่ายินดี ทำให้เขาได้รับรู้เรื่องต่างๆ มากมาย แต่เจ่อเยี่ยนก็ปรารถนาที่จะมีร่างกายของตัวเอง หลังจากที่เขาเห็นเจียงอวี้เหลียนเขาก็ยิ่งอยากมีร่างเป็นของตัวเองมากกว่าเดิม

เมื่อสบตากับเจียงอวี้เหลียน เขาก็หวั่นไหวทันที หัวใจของเขาเต้นรัวด้วยความเสน่หา พอได้ร่างกายมาแล้ว เขาก็จะสามารถตามจีบเจียงอวี้เหลียนได้

เมื่อเห็นว่าเจ่อเยี่ยนตกลง เฉินผิงก็เริ่มลงมือ

ทันใดนั้น เสี้ยววิญญาณของเจ่อเยี่ยนก็ลอยออกมาจากระหว่างคิ้วของเฉินผิง และลอยลงมาที่บุปผาวิญญาณ

เสี้ยววิญญาณของเจ่อเยี่ยนอ่อนแอมาก มันไม่ใช่วิญญาณที่สมบูรณ์ ที่ตอนนั้นเฉินผิงควบคุมเสี้ยววิญญาณของเจ่อเยี่ยนก็เพราะต้องการเรียนรู้เรื่องวิญญาณปีศาจ เขาไม่เคยคิดที่จะฟื้นฟูร่างกายให้

ในเวลาเดียวกัน เสี้ยววิญญาณของเขาเริ่มมีตัวตนขึ้นมา มองเห็นได้ชัดเจนขึ้นและไม่โปร่งแสงอีกต่อไป

ลมหายใจของเจ่อเยี่ยนถี่ขึ้น เขาตื่นเต้นจนไม่อาจกล่าวเป็นคำพูด

โดยเฉพาะในตอนนี้ที่เจ่อเยี่ยนกำลังเผชิญกับเจียงอวี้เหลียน สายตาของพวกเขาจับจ้องกัน ทำให้เกิดประกายแห่งความตึงเครียดระหว่างพวกเขา

หัวใจของเจียงอวี้เหลียนเริ่มเต้นแรง ใบหน้าของเธอแดงก่ำ

เธอไม่นึกมาก่อนว่าเพื่อนของเฉินผิงที่เป็นเสี้ยววิญญาณนั้นจะยังหนุ่มและหล่อเหลาเมื่อกลับคืนร่าง ไม่ใช่ชายชราอย่างที่คิด

“สหาย อย่าเพิ่งร้อนรน ต่อให้การฟื้นฟูร่างกายของคุณล้มเหลวมันก็จะไม่มีอันตรายใดๆ อย่างแย่ที่สุดคุณก็แค่กลับคืนสู่ร่างของคุณฉาง ฉันต้องฟื้นฟูเสี้ยววิญญาณของคุณก่อน จากนั้นจึงจะสามารถทำการฟื้นฟูกายหยาบให้คุณได้ กระบวนการนี้อาจใช้เวลานานสักหน่อยและอาจเจ็บปวดด้วย แต่คุณต้องอดทน!”

พอได้ยินเสียงหายใจถี่ๆ ของเจ่อเยี่ยน เจ้าสำนักเจียงจึงคิดว่าเขาคงร้อนรนเลยบอกให้ใจเย็นๆ

เขาไม่รู้ว่าเจ่อเยี่ยนตื่นเต้นเพราะกำลังมองเจียงอวี้เหลียน