เจียงอวี้เหลียนพูดกับเฉินผิงด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ “คุณฉาง คุณยังไม่ได้เตรียมชุดไว้ให้เพื่อนของคุณนะคะ...”
ท้ายที่สุดแล้ว เจ่อเยี่ยนที่ยืนอยู่ต่อหน้าเธอไม่ใส่อะไรเลย ซึ่งทำให้เจียงอวี้เหลียนเขินอายมาก
เมื่อตระหนักถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เฉินผิงจึงรีบหาผ้ามาชิ้นหนึ่งแล้วเอามาคลุมตัวเจ่อเยี่ยน
อีกทั้งเจ้าสำนักเจียงยังส่งกระแสพลังวิญญาณเข้าสู่ร่าง ซึ่งในที่สุดก็ปลุกเจ่อเยี่ยนให้ตื่นจากการหลับไหล
อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้นบุปผาวิญญาณในสวนหายไปแล้วครึ่งหนึ่ง
เพื่อที่จะฟื้นฟูร่างกายของเจ่อเยี่ยน เจ้าสำนักเจียงได้ทุ่มเทอย่างมาก ในเมื่อตัวเขาเป็นเพื่อนของเฉินผิง เจ้าสำนักเจียงจึงต้องทำเพื่อเป็นการให้เกียรติเฉินผิง
“คุณฉาง เกรงว่าร่างกายของเพื่อนของคุณได้เพิ่มระดับบำเพ็ญเพียรหลายขั้นในคราวเดียว อาจารย์ใช้บุปผาวิญญาณไปถึงครึ่งหนึ่งเพื่อฟื้นฟูร่าง คุณควรจะรู้ว่าถ้านี่เป็นการฟื้นฟูร่างกายให้คนอื่น พวกเขาจะใช้ทรัพยากรทั่วไปเท่านั้น” เจิ้งเจี้ยนพูดกับเฉินผิง
ตอนนี้เจ่อเยี่ยนที่ตื่นขึ้นมารู้สึกถึงความแข็งแกร่งในร่างกายของเขา เขามองดูร่างกายที่เพิ่งฟื้นฟู และรู้สึกตื่นเต้นเป็นที่สุด เขาคุกเข่าต่อหน้าเจ้าสำนักเจียงทันที “เจ้าสำนักเจียง คุณช่างมีน้ำใจที่ให้โอกาสที่สองกับผม เจ่อเยี่ยนคนนี้จะไม่มีวันลืม...”
เจ่อเยี่ยนคำนับเจ้าสำนักเจียงด้วยความยำเกรง
“สหายผู้บำเพ็ญเพียร ได้โปรดลุกขึ้นเถิด ฉันทำไปเพื่อให้เกียรติคุณฉาง เขาช่วยชีวิตของฉันไว้ ดังนั้นฉันจึงจำต้องทำเช่นนี้ ถ้าคุณจะขอบคุณใคร คุณก็ควรขอบคุณคุณฉาง…” เจ้าสำนักเจียงกล่าว
เจ่อเยี่ยนหันหลังกลับและคำนับเฉินผิงแล้วพูดว่า “คุณเฉิน ขอบคุณมาก การได้ติดตามคุณทำให้ผมเติบโตขึ้นมาก ตอนนี้คุณได้มอบชีวิตใหม่ให้ผมแล้ว ขอบคุณ...”
เจ่อเยี่ยนพูดด้วยความตื่นเต้นโดยลืมไปเลยว่าเฉินผิงกำลังปลอมตัวอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...