หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3646

เฉินผิงพร้อมกับพวกเขาสามคนค่อยๆ ฝ่าเข้าไปในถ้ำกลืนปีศาจ เมื่อพวกเขาเดินลึกเข้ามาในถ้ำประมาณสิบเมตร แน่นอนว่าพวกเขาย่อมพบอักขระอาคมที่ยากจะเข้าใจสลักอยู่บนผนังหิน

พวกเขาคิดว่าน่าจะเป็นตำแหน่งของวงแหวนอาคมที่ก่อให้เกิดพลังอูดอันมหาศาล

หลายคนควบคุมพลังของตนเองแล้วเดินผ่านวงแหวนอาคมไปด้วยท่าทีระแวดระวัง ตอนนี้ภายในถ้ำมืดสนิท

ทันทีที่เฉินผิงยื่นมือออกมา ลูกไฟวิญญาณก็ลุกไหม้ส่องสว่างให้เห็นภายในตัวถ้ำ

หลังจากสำรวจดูรอบถ้ำ หากไม่นับรวมอักขระอาคมที่สลักอยู่ตรงปากถ้ำ ผนังหินส่วนที่เหลือล้วนเต็มไปด้วยตะไคร่ที่ส่งกลิ่นอับชื้น

แวบแรกที่เห็นก็เป็นเพียงแค่ถ้ำทั่วๆ ไปที่ไม่มีอะไรพิเศษ

แต่เฉินผิงไม่ใส่ใจ เขากลับเดินหน้าต่อไปด้วยความระมัดระวังอย่างถึงที่สุด

โดยมีเจียงอวี้เหลียนและคนอื่นๆ ตามหลังเขามา

พวกเขาดั้นด้นเข้ามาในถ้ำกลืนปีศาจ ในเมื่อไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจากข้างในบ้าง ทุกคนจึงรู้สึกเครียดจัด

หลังจากเดินกันมาได้สักระยะ เฉินผิงก็เห็นอักขระอาคมที่มีคนสลักเอาไว้บนผนังหินอย่างเห็นได้ชัด

เขารู้ว่านี่คือวงแหวนอาคมที่ปรากฏขึ้นมาอีกแห่งหนึ่ง

เฉินผิงรีบดับลูกไฟวิญญาณที่อยู่ในมือพร้อมสั่งให้ทุกคนควบคุมพลังเอาไว้อีกครั้ง จากนั้นพวกเขาก็เดินผ่านบริเวณนั้นไปด้วยความระแวดระวังและสติตั้งมั่นอย่างถึงที่สุด

พวกเขาผ่านวงแหวนอาคมทั้งสามแห่งไปทั้งแบบนั้น จนสุดท้ายก็มาถึงก้นถ้ำ

ในขณะนั้นเอง ตรงก้นถ้ำก็มีตัวอักษรแปลกประหลาดอัดแน่นอยู่บนผนังหิน

มีศพมากกว่าสิบร่างนอนอยู่บนพื้น ขณะที่อีกด้านหนึ่งของถ้ำมีกระดูกกองทับถมอยู่เป็นจำนวนมาก ใช่ว่าจะมีเพียงแค่กระดูกมนุษย์เท่านั้น แต่ยังเห็นกระดูกสัตว์อีกเป็นจำนวนมากเช่นกัน

เฉินผิงอัญเชิญเพลิงปีศาจขึ้นมาเพื่อให้ทั่วทั้งถ้ำสว่างไสว

“ศิษย์น้อง!”

เมื่อเห็นศพที่อยู่บนพื้น เจียงอวี้เหลียนกับเจิ้งเจี้ยนก็พลันแผดเสียงร้องออกมาด้วยความตกตะลึง

ที่แท้ศพพวกนั้นก็เป็นศิษย์สำนักวิญญาณปีศาจที่โดนดูดเข้าไป

ในทางกลับกัน เฉินผิงกลับถูกตัวอักษรบนผนังหินดึงดูดความสนใจเอาไว้