หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3646

สรุปบท ตอนที่ 3646 ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้: หัตถ์เทวะราชันมังกร

สรุปตอน ตอนที่ 3646 ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้ – จากเรื่อง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดย อาร์ม

ตอน ตอนที่ 3646 ทำไมเขาถึงมาอยู่ที่นี่ได้ ของนิยายนิยาย ประวัติศาสตร์เรื่องดัง หัตถ์เทวะราชันมังกร โดยนักเขียน อาร์ม เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

เฉินผิงพร้อมกับพวกเขาสามคนค่อยๆ ฝ่าเข้าไปในถ้ำกลืนปีศาจ เมื่อพวกเขาเดินลึกเข้ามาในถ้ำประมาณสิบเมตร แน่นอนว่าพวกเขาย่อมพบอักขระอาคมที่ยากจะเข้าใจสลักอยู่บนผนังหิน

พวกเขาคิดว่าน่าจะเป็นตำแหน่งของวงแหวนอาคมที่ก่อให้เกิดพลังอูดอันมหาศาล

หลายคนควบคุมพลังของตนเองแล้วเดินผ่านวงแหวนอาคมไปด้วยท่าทีระแวดระวัง ตอนนี้ภายในถ้ำมืดสนิท

ทันทีที่เฉินผิงยื่นมือออกมา ลูกไฟวิญญาณก็ลุกไหม้ส่องสว่างให้เห็นภายในตัวถ้ำ

หลังจากสำรวจดูรอบถ้ำ หากไม่นับรวมอักขระอาคมที่สลักอยู่ตรงปากถ้ำ ผนังหินส่วนที่เหลือล้วนเต็มไปด้วยตะไคร่ที่ส่งกลิ่นอับชื้น

แวบแรกที่เห็นก็เป็นเพียงแค่ถ้ำทั่วๆ ไปที่ไม่มีอะไรพิเศษ

แต่เฉินผิงไม่ใส่ใจ เขากลับเดินหน้าต่อไปด้วยความระมัดระวังอย่างถึงที่สุด

โดยมีเจียงอวี้เหลียนและคนอื่นๆ ตามหลังเขามา

พวกเขาดั้นด้นเข้ามาในถ้ำกลืนปีศาจ ในเมื่อไม่มีใครรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจากข้างในบ้าง ทุกคนจึงรู้สึกเครียดจัด

หลังจากเดินกันมาได้สักระยะ เฉินผิงก็เห็นอักขระอาคมที่มีคนสลักเอาไว้บนผนังหินอย่างเห็นได้ชัด

เขารู้ว่านี่คือวงแหวนอาคมที่ปรากฏขึ้นมาอีกแห่งหนึ่ง

เฉินผิงรีบดับลูกไฟวิญญาณที่อยู่ในมือพร้อมสั่งให้ทุกคนควบคุมพลังเอาไว้อีกครั้ง จากนั้นพวกเขาก็เดินผ่านบริเวณนั้นไปด้วยความระแวดระวังและสติตั้งมั่นอย่างถึงที่สุด

พวกเขาผ่านวงแหวนอาคมทั้งสามแห่งไปทั้งแบบนั้น จนสุดท้ายก็มาถึงก้นถ้ำ

ในขณะนั้นเอง ตรงก้นถ้ำก็มีตัวอักษรแปลกประหลาดอัดแน่นอยู่บนผนังหิน

มีศพมากกว่าสิบร่างนอนอยู่บนพื้น ขณะที่อีกด้านหนึ่งของถ้ำมีกระดูกกองทับถมอยู่เป็นจำนวนมาก ใช่ว่าจะมีเพียงแค่กระดูกมนุษย์เท่านั้น แต่ยังเห็นกระดูกสัตว์อีกเป็นจำนวนมากเช่นกัน

เฉินผิงอัญเชิญเพลิงปีศาจขึ้นมาเพื่อให้ทั่วทั้งถ้ำสว่างไสว

“ศิษย์น้อง!”

เมื่อเห็นศพที่อยู่บนพื้น เจียงอวี้เหลียนกับเจิ้งเจี้ยนก็พลันแผดเสียงร้องออกมาด้วยความตกตะลึง

ที่แท้ศพพวกนั้นก็เป็นศิษย์สำนักวิญญาณปีศาจที่โดนดูดเข้าไป

ในทางกลับกัน เฉินผิงกลับถูกตัวอักษรบนผนังหินดึงดูดความสนใจเอาไว้

เขาไม่เข้าใจว่าเหตุใดหนิงไฉ่เฉินถึงมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้ แล้วหนิงเหล่าจูผู้อาวุโสตระกูลหนิงไปอยู่ที่ไหนเล่า

คำถามมากมายเข้ารบกวนจิตใจของเฉินผิง เขาไม่เข้าใจสาเหตุที่ทำให้หนิงไฉ่เฉินปรากฏตัวอยู่ที่นี่เลย หรือว่าหลังออกจากสมรภูมิแห่งทวยเทพแล้ว หนิงไฉ่เฉินไม่ได้กลับไปที่แดนเหนือ แต่กลับมาที่ส่วนลึกของภูเขาเทียนโหมวที่อยู่ใกล้ๆ กับถ้ำกลืนปีศาจงั้นเหรอ? เขามาทำอะไรที่นี่กันแน่?

เฉินผิงไม่คาดคิดเลยว่าฉีเป่ยเจี๋ยจะร่วมมือกับตระกูลหนิง

“คุณเฉิน คุณมีของวิเศษกาลเวลาไม่ใช่เหรอครับ? ถ้าคุณใช้ของวิเศษกาลเวลาแล้วย้อนเวลากลับไป คุณก็จะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่ได้ไม่ใช่เหรอ?” เจ่อเยี่ยนเตือนเฉินผิง

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็พยักหน้าแล้วหยิบเอานาฬิกาออกมา

พอเขาถ่ายเทพลังวิญญาณเข้าไปในนาฬิกา ตัวนาฬิกาก็เริ่มเปล่งประกายสว่างไสว หลังจากนั้นเข็มนาฬิกาก็เริ่มขยับ

ภาวะจิตของเฉินผิงราวกับดำดิ่งสู่ทะเลแห่งกาลเวลาที่ถูกน้ำวนหอบซัด

ขณะที่เฉินผิงรู้สึกว่าภาวะจิตของตนเองกำลังดำดิ่งสู่ทะเลแห่งกาลเวลา จู่ๆ ก็มีแสงสีทองปรากฏขึ้นวูบหนึ่ง

จากนั้นเฉินผิงก็ลืมตาและพบว่าเขายังอยู่ในถ้ำ ส่วนนาฬิกาก็ยังอยู่ในมือเหมือนเดิม

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร