“คุณท่าน ใจเย็นก่อนครับ”
พ่อบ้านผู้เฒ่าหลิวเกลี้ยกล่อมทันที “คุณท่าน เรื่องเร่งด่วนของเราในตอนนี้คือการเตรียมเครื่องยาสมุนไพรสำหรับหุบเขาเสวียนเยว่ก่อน ปรมาจารย์ปู๋ฮั่วจะได้ปรุงยายืดอายุให้กับคุณท่าน เจ้าเฉินผิงนั่นก็เป็นแค่ตัวตลก เราปล่อยให้เขาวิ่งเต้นแบบนั้นต่อไปดีกว่า
ช่วงนี้ตระกูลใหญ่ในสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ต่างพากันสนใจทรัพย์สินของตระกูลเว่ย แถมสำนักชื่อเฟิ่งเริ่มยึดทรัพย์สินตระกูลเว่ยอย่างลับๆ เราจัดการปัญหาเรื่องนี้กันก่อนดีกว่าครับ ”
“สำนักชื่อเฟิ่ง...” ดวงตาของเจี่ยงเจิ้งจงฉายแววเย็นชา “สำนักชื่อเฟิ่งต่อต้านตระกูลเจี่ยงเราตลอดเลยสินะ ไม่ช้าก็เร็ว ฉันจะไล่พวกมันออกจากสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้และไล่ออกจากเสิ่งเฉิงด้วย”
“พรุ่งนี้ฉันจะจัดการประชุมสมาพันธ์ เอาชนะเจ้าพวกนี้ให้ได้ ฉันจะแสดงฝีมือให้พวกมันเห็น”
เจี่ยงเจิ้งจงพูดจบ เขาก็ชกไปที่โต๊ะจนแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
…………
เฉินผิงขับรถออกจากคฤหาสน์ตระกูลเจี่ยงมุ่งหน้ากลับไปที่บ้านของกู่หลิงเอ๋อร์
แต่หลังจากไปได้ไม่ไกล เขาก็พบว่ามีรถสองคันกำลังตามเขามา
“ตระกูลเจี่ยงลงมือไวดีนะ”
เฉินผิงยิ้มมุมปาก ก่อนจะหักพวงมาลัยจอดรถข้างทาง
เขาไม่ต้องการหนีและไม่จำเป็นต้องหนี เนื่องจากการต่อสู้กับตระกูลเจี่ยงเป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้
รถสองคันจอดตาม ชายฉกรรจ์ สี่คนลงจากรถพร้อมกับเปิดประตูรถอีกคันด้วยความเคารพ
ประตูรถเปิดออก ชายวัยกลางคนในวัยห้าสิบสวมเครื่องแบบและมีหนวดเคราเต็มยศลงมา
เมื่อเห็นดังนั้น เฉินผิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย คนพวกนี้ดูไม่เหมือนตระกูลเจี่ยงสักเท่าไร
“ท่านอาจารย์ เขาเป็นคนฆ่าพี่เยี่ยหย่ง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...