ดังนั้นผู้ฝึกวิชามารนับไม่ถ้วนจึงพากันแห่มาที่ภูเขาเทียนโหมวเพื่อหนีเอาตัวรอด สิ่งนี้เริ่มทำให้พื้นที่อยู่อาศัยของสำนักเทียนโหมวลดน้อยลงโดยไม่รู้ตัว!
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงไม่กี่ร้อยปีที่ผ่านมานี้ พื้นที่รอบนอกของภูเขาเทียนโหมวได้ถูกเผ่ามารและเผ่ามนุษย์ทั้งหลายยึดครองเอาไว้จนถึงขั้นก่อตั้งเป็นสมาพันธ์บางอย่างก็มี สิ่งนั้นทำให้ทรัพยากรของสำนักเทียนโหมวกลับยิ่งขาดแคลนยิ่งขึ้น ประกอบกับเรื่องที่คัมภีร์ลับของสำนักถูกขว้างเข้าไปในถ้ำและไม่สามารถนำกลับคืนมาได้ ทำให้สำนักเทียนโหมวตกอยู่ในสภาพวิกฤตครั้งใหญ่!
ขืนเรื่องราวยังเป็นเช่นนี้ต่อไป สำนักเทียนโหมวก็จะค่อยๆ ล่มสลายไป บางทีวันข้างหน้าอาจจะไม่หลงเหลือร่องรอยของสำนักเทียนโหมวอยู่ในอาณาจักรนิรันดร์เลยก็เป็นได้!
“อนิจจา หรือนี่จะเป็นเจตจำนงแห่งสวรรค์? สวรรค์คิดจะทำลายสำนักเทียนโหมวของฉันรึไง?” ตรงปากถ้ำ เจิงเหนี่ยนอันเจ้าสำนักเทียนโหมวแผดเสียงร้องต่อสวรรค์ครั้งหนึ่ง!
เมื่ออยู่ต่อหน้าเจิงเหนี่ยนอัน คนกว่าหลายสิบชีวิตต่างนอนเกลื่อนกลาดตามยถากรรม พวกเขาทุกคนล้วนเป็นศิษย์สำนักเทียนโหมวที่เข้ามาในถ้ำเพื่อนำเอาคัมภีร์ลับเคล็ดวิชาฝึกบำเพ็ญฌานกลับไป!
แต่ไม่ว่าจะมีคนเข้าไปมากมายเท่าไหร่ สุดท้ายพวกเขาต่างกระเด็นออกมา มิหนำซ้ำแต่ละคนยังได้รับบาดเจ็บสาหัสอีกต่างหาก!
เจิงเหนี่ยนอันส่งศิษย์ไม่รู้มากมายตั้งเท่าไหร่เข้าไปลองดู แต่ผลลัพธ์ก็เป็นเช่นเดิม!
ก่อนหน้านี้เหล่ายอดฝีมือที่มาจากทั่วทุกสารทิศต่างลงเอยด้วยการกระเด็นออกมาทันที
ผู้อาวุโสคนหนึ่งเดินเข้ามาเดินเข้ามาให้คำแนะนำเจิงเหนี่ยนอันด้วยท่าทีเอาจริงเอาจัง “เจ้าสำนัก พวกเราควรจะยอมแพ้ได้แล้ว ตอนนี้เหล่าศิษย์ในสำนักของพวกเราล้วนได้รับบาดเจ็บ พวกเราอย่าลองอีกเลยนะ”
สายตาของเจิงเหนี่ยนอันเต็มไปด้วยความเศร้าใจ น้ำตาสองสายค่อยๆ ไหลรินลงมา
“ฉันผิดต่อบรรพชน ฉันผิดต่อบรรพจารย์แห่งสำนักเทียนโหมวของพวกเรานัก สำนักของพวกเรายืนยงมานับพันปี แต่ฉันไม่นึกเลยว่ามันจะมาย่อยยับด้วยน้ำมือตัวเองเสียได้ คุณเคยถามผมว่าเหตุใดตอนนั้นผมถึงได้โง่เขลาจนถึงขั้นท้าทายยอดฝีมือผู้นั้น ถ้ายามนั้นผมยอมมอบศิลาเทียนโหมวให้เขาไป เรื่องราวก็คงไม่กลายเป็นเช่นนี้ วันนี้ผมตัดสินใจที่จะเอาคัมภีร์ลับเคล็ดวิชาฝึกบำเพ็ญฌานกลับมาด้วยตนเอง หากผมทำไม่สำเร็จ เช่นนั้นก็ให้ผมตายเป็นการไถ่โทษเถอะ...”
หลังจากเจิงเหนี่ยนอันพูดจบ เขาก็เตรียมจะพุ่งตัวเข้าไปในถ้ำ!
“เจ้าสำนัก ได้โปรดอย่าทำอะไรสิ้นคิดเชียวนะ ถ้าเกิดคุณเป็นอะไรไป สำนักเทียนโหมวของพวกเราคงได้จบสิ้นจริงๆ แล้ว” ผู้อาวุโสเกาะติดเจิงเหนี่ยนอันพลางขอร้องเสียงดังลั่น!
เหล่าศิษย์จากสำนักเทียนโหมวเองก็รีบวิ่งเข้ามาหา ต่อมาก็พากันรุนหลังของเจิงเหนี่ยนอันกลับเข้าโถงหลักของสำนัก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...