หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3696

“ผมจะเข้าไปในอาคมหมื่นวิญญาณนี้เพื่อค้นหาวิญญาณของคุณหนูเซี่ย ถ้าผมหามันเจอมันก็คงจะดีไม่น้อย แต่ถ้าไม่ ผมก็ตั้งใจที่จะทำลายวงแหวนอาคมนี้ซะ หากเราปล่อยให้วงแหวนอาคมขนาดใหญ่เช่นนี้ทำงานต่อไป ผมเกรงว่าอีกแค่เพียงไม่กี่ปี ครอบครัวของคุณทั้งหมดจะกลายเป็นคนเสียสติอย่างแน่นอน!” เฉินผิงกล่าว

เซี่ยซิ่งเซียมองดูวงแหวนอาคมที่ส่องแสงออกมาอย่างต่อเนื่อง ก่อนจะพยักหน้าตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว

การเคลื่อนไหวของเฉินผิงเหนือกว่าคนอื่นๆ อย่างมาก

เฉินผิงค่อยๆ เคลื่อนตัวไปยังใจกลางของวงแหวนอาคม ก่อนที่ร่างของเฉินผิงจะหายไปพร้อมกับริ้วคลื่นของความว่างเปล่า

เมื่อเห็นดังนั้น เจ้าสำนักเจียงก็รู้สึกกังวลใจแทนเฉินผิง

เฉินผิงพบว่าตัวเองอยู่ท่ามกลางความว่างเปล่า ล้อมรอบด้วยพื้นที่สีขาวโพลนอันกว้างใหญ่จนสุดลูกหูลูกตา

มีเพียงอักระอาคมที่ส่องแสงประกายจางๆ เท่านั้นที่บอกให้เฉินผิงรู้ว่าตัวของเขายังอยู่ในอาคมหมื่นวิญญาณ

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น จ้าวมารสีชาดจึงถามขึ้นว่า “เจ้าหนู เจ้าค่อนข้างกล้าหาญไม่เบาเลย แม่ว่าเจ้าจะไม่มีความเข้าใจเกี่ยวกับอาคมหมื่นวิญญาณนี้ แต่เจ้าก็ยังกล้าที่จะเข้ามา เจ้าไม่กลัวว่าจะออกไปจากที่นี่ไม่ได้เลยอย่างงั้นเหรอ?”

เฉินผิงยิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “แน่นอน ผมกลัว และผมก็ไม่เข้าใจมัน แต่ถึงยังไงผมก็มีคุณอยู่ที่นี่กับผม ถ้าผมไม่สามารถออกไปได้ คุณก็จะติดอยู่กับผมที่นี่ไปด้วย ผมคิดว่าคุณก็คงไม่ต้องการแบบนั้นหรอก จริงมั้ยครับ?”

จ้าวมารสีชาดผงะไปชั่วขณะ จากนั้นจึงหัวเราะเจื่อนๆ ออกมา “เจ้าเด็กฉลาด นี่เจ้าหลอกข้าอย่างนั้นเหรอ? แต่ถึงแม้ว่าอาคมหมื่นวิญญาณนี้จะเป็นอันตราย แต่สำหรับข้าแล้ว มันไม่ต่างอะไรกับของเด็กเล่นหรอกนะ! ตอนนี้ ข้าจะมอบพลังของเนตรส่องนภาให้กับเจ้า ภายใต้ดวงตานั้น สิ่งหลอกลวงทั้งหมดจะไร้ซึ่งที่หลบซ่อน และคาถาลวงตาใดๆ ก็จะหายไปจนหมดสิ้น!”

เฉินผิงตกตะลึง ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความไม่เชื่อ

เฉินผิงตระหนักดีถึงพลังอันน่าเกรงขามของเนตรส่องนภานี้ เขาหวนนึกถึงช่วงเวลาแห่งสนามรบในสมรภูมิแห่งทวยเทพ ตอนที่เขาถูกฉีเป่ยเจี๋ยไล่ตามอย่างไม่ลดละและไร้ซึ่งทางหนีรอด ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะเนตรส่องนภาทั้งสิ้น

หลังจากที่ฉีเป่ยเจี๋ยใช้เนตรส่องนภา ก็ไม่มีที่ไหนที่เฉินผิงจะสามารถหลบซ่อนได้อีกต่อไป

คำพูดของจ้าวมารสีชาดทำให้ความร่าเริงของเฉินผิงก่อนหน้านี้หายไปทันที กลายเป็นว่าเนตรส่องนภานี้ต้องการการมีอยู่ของจ้าวมารสีชาดในทะเลจิตสำนึกของฉันเพื่อให้มันทำงานได้!

แต่ทว่าภายใต้ความมืดมิดนั้น มีร่างสีดำมืดอยู่หลายร่าง เมื่อมองดูดีๆ เฉินผิงก็ตระหนักว่าร่างเงาดำมืดเหล่านี้เป็นวิญญาณมนุษย์

นอกจากวิญญาณของลูกสาวของเซี่ยซิ่งเซียแล้ว ยังมีคนอื่นๆ อีกด้วย เหล่าดวงวิญญาณที่ติดอยู่ในนั่นต่างกำลังเดินไปมาอย่างไร้จุดหมาย

เมื่อเห็นดังนั้น เฉินผิงก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

หากวิญญาณเหล่านี้ได้รับการกลั่นไปแล้ว ทุกอย่างก็คงจบสิ้น แต่ทว่าพวกมันยังไม่ได้รับการกลั่น นั่นหมายความว่าเฉินผิงสามารถนำวิญญาณลูกสาวของเซี่ยซิ่งเซียไปกับเขาได้

ขณะที่เฉินผิงกำลังมุ่งหน้าไปหาดวงวิญญาณของลูกสาวของเซี่ยซิ่งเซีย จู่ๆ เขาก็ถูกพลังบางอย่างดูดไปอย่างรุนแรง

จากนั้นเพียงไม่นาน ก็มีลำแสงหนึ่งส่องลงมาบนดวงวิญญาณเหล่านั้น ส่งผลให้พวกเขาแสดงสีหน้าอันแสนเจ็บปวดออกมา