เมื่อไห่ต้าฟู่และพรรคพวกเห็นเฉินผิงล่อปรสิตพิษและหมีน้ำแข็งมาหา พวกเขาก็เริ่มตะโกนและกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนก
“อย่าเข้ามา! อย่าเข้ามาใกล้!” แน่นอนว่าพวกเขาคงไม่อยากลดตัวลงไปรับมือกับปรสิตพิษเหล่านั้น
อย่างไรก็ตาม ยิ่งตะโกนดังมากเท่าไร เฉินผิงก็ยิ่งจะทำตรงกันข้าม
ไห่ต้าฟู่และคนของเขาพร้อมด้วยเหล่าศิษย์ต่างถอยกันอลหม่าน แต่ก็ไม่ได้เร็วไปกว่าเฉินผิง
ปรสิตพิษและหมีน้ำแข็งตัวนั้นถูกล่อให้เข้ามาหา
หลังจากสบตากัน ไห่ต้าฟู่และพรรคพวกก็พบว่าไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ตอนนั้นเองที่พวกเขาตัดสินใจสู้กับปรสิตพิษและหมีน้ำแข็ง!
เฉินผิงสั่งให้ปิงลู่รีบพาธิดาเทพสองสามคนไปที่หน้าผาแล้วเอาศิลาขั้วโลกมาทันที
ขณะที่ปิงลู่และธิดาเทพกำลังจะไปเก็บศิลาขั้วโลก เสียงคำรามก็ดังขึ้นอีกครั้ง หมีน้ำแข็งอีกหลายตัวโผล่ออกมาจากหน้าผาหินอย่างคาดไม่ถึง!
ทำเอาปิงลู่และธิดาเทพคนอื่นเสียขวัญ
เมื่อเห็นอย่างนั้นเฉินผิงก็กระโจนเข้าไป เขารับมือหมีน้ำแข็งหลายตัวเพียงลำพังเพื่อให้ปิงลู่และคนอื่นๆ ไปเก็บศิลาขั้วโลก
เจ้าสำนักหลัวก็รีบเข้าไปช่วยเช่นกัน
ในขณะนั้น เขารู้ว่าเขาต้องช่วยเหลือเฉินผิงสุดความสามารถ
เจ้าสำนักหลัวและเฉินผิงสบตากัน ดูเหมือนจังหวะของพวกเขาจะเริ่มเข้ากัน ทั้งสองต่อสู้กับหมีน้ำแข็ง ในขณะเดียวกันก็ถอยอย่างมีชั้นเชิง
น่าประหลาดใจที่หมีน้ำแข็งเหล่านั้นถูกดึงดูดเข้าหาไห่ต้าฟู่และพรรคพวกของเขา!
ฝูงปรสิตพิษพร้อมกับหมีน้ำแข็งอีกสองสามตัวปรากฏขึ้น
ไห่ต้าฟู่และลูกน้องของเขารับมือแทบไม่ไหวแล้ว
เฉินผิงตามเจ้าสำนักหลัวไปพร้อมมองหาโอกาสหลบหนีจากสนามรบ เขาไม่คิดจะเข้าไปช่วยเลย
เลือดไหลออกมาจากมุมปากของไห่ต้าฟู่ สีหน้าของเขาดูสิ้นหวัง
ในตอนแรก พวกเขาวางแผนที่จะฉวยโอกาสนี้จัดการเฉินผิงและเจ้าสำนักหลัว แต่กลับพบว่าตัวเองต้องมาสู้กับปรสิตพิษและหมีน้ำแข็ง
“รีบจัดการพวกมันให้จบๆ ไปสักที!” ไห่ต้าฟู่กัดฟันและชักดาบยาวออกมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...