ไห่ต้าฟู่ส่งเสียงคำรามออกมา รัศมีแห่งความกลัวแผ่ออกมาจากเขา มันทำลายเกล็ดน้ำแข็งในทันที
“เจ้าสำนักหลัว ทำไมถึงดูอยู่เฉยๆ ทั้งที่พวกเรากำลังสู้ตาย?” ไห่ต้าฟู่จ้องเจ้าสำนักหลัวที่อยู่ไม่ไกลอย่างเกรี้ยวกราดและถามด้วยความโกรธ!
คนของห้าสำนักใหญ่ต่อสู้อย่างดุเดือด แม้เจ้าสำนักเฉินจะไม่ได้เคลื่อนไหว แต่ไห่ต้าฟู่ก็เข้าใจเหตุผล
เจ้าสำนักเฉินถูกวางยาพิษและไม่สามารถใช้พลังวิญญาณได้ มิฉะนั้นพิษจะแพร่กระจายอย่างรวดเร็วจนทำให้ถึงแก่ความตาย!
ในที่ซึ่งไม่มีนักกลั่นยาแบบนี้คงตายสถานเดียว
อย่างไรก็ตาม เจ้าสำนักหลัวกลับยืนอยู่ข้างๆ เฉินผิง และเฝ้ามองการต่อสู้โดยไม่มีท่าทีว่าจะเข้ามาช่วย แม้แต่ธิดาเทพที่มากับเฉินผิงยังถอยออกไป
เห็นได้ชัดว่าฝ่ายไห่ต้าฟู่ถูกล่อให้ติดกับ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงร้อนรน
"เจ้าสำนักไห่ หมีน้ำแข็งนั่นน่ากลัวมาก ฉันเลยไม่กล้าลงมือ นอกจากนี้ ฉันกลัวว่าถ้าเข้าไปคุณอาจจะแทงข้างหลังฉันทันที” เจ้าสำนักหลัวพูดอย่างเรียบเฉย
ไห่ต้าฟู่ผงะเมื่อเข้าใจความหมายเบื้องหลังคำพูดของเจ้าสำนักหลัว “เจ้าสำนักหลัว พวกเราห้าสำนักใหญ่ล้วนเป็นพี่น้องกัน คุณจะยืนเฉยๆ ดูพวกเราลำบากจริงเหรอ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...