หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3799

หากศัตรูมีแต่สำนักก่วยชาและไม่แข็งแกร่งมากนัก เฉินผิงก็พอไปช่วยได้ แต่ถ้าหากพลังของพวกเขาน่าเกรงขามเกินไป เขาจะไม่มีวันปล่อยให้ธิดาเทพเข้าไปเสี่ยง

ธิดาเทพเหล่านี้เป็นกำลังสำคัญของตำหนักก่วงหาน เจ้าตำหนักฝากฝังให้เฉินผิงดูแลพวกเธอ เฉินผิงจะปล่อยให้ไปเผชิญอันตรายไม่ได้

“แม้ว่าสำนักก่วยชาจะมาพร้อมกับศิษย์นับร้อยคน แต่ก็มีผู้อาวุโสเพียงสองคนนำทัพ ทั้งคู่เป็นผู้ทุกข์ยากระดับแปด ถ้าไม่ใช่เพราะพวกมันใช้อาคมวิญญาณร้ายลอบโจมตี เราก็คงไม่กลัว แต่ตอนนี้เจ้าสำนักหลัวและคนอื่นๆ ติดอยู่ในอาคมและอาจเผชิญกับอันตรายได้ทุกเมื่อ” เจ้าสำนักเฉินกล่าว

เมื่อได้ยินอย่างนั้น เฉินผิงก็อดยิ้มมุมปากไม่ได้ การที่ให้ผู้ทุกข์ยากระดับแปดสองคนนำทัพบ่งบอกว่าสมาพันธ์ผนึกมารประเมินเขาต่ำไป พวกมันกล้าส่งผู้อาวุโสสองคนที่เป็นผู้ทุกข์ยากระดับแปดมาตามล่าฉันงั้นเหรอ? แต่แบบนี้ก็ดีแล้ว ยิ่งสมาพันธ์ผนึกมารดูแคลนฉันมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งสบายมากขึ้นเท่านั้น!

“ปิงลู่ คุณกับคนอื่นๆ รออยู่ที่นี่” เขาออกคำสั่ง “ห้ามใครไปไหนทั้งนั้นถ้าผมไม่ได้สั่ง ผมจะไปช่วยเจ้าสำนักหลัว!” เฉินผิงพูดกับปิงลู่

“คุณเฉิน เราจะไปกับคุณ เจ้าตำหนักสั่งให้พวกเราปกป้องคุณ!” ปิงลู่กล่าว

“พอแล้ว ผมจะไปเอง แบบนั้นจะเร็วกว่า พวกคุณรออยู่ที่นี่”

หลังจากที่เฉินผิงพูดจบ เขาก็รีบคว้าตัวเจ้าสำนักเฉิน เมื่อใช้ท่าเท้าประกายไฟเขาก็หายตัวไปในทันที

ปิงลู่และหลานอิ๋งอิ๋งจ้องมองคนอื่นๆ อย่างสับสน ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป เราควรตามไปดีไหม?

ขณะที่พวกเธอกำลังลังเล เฉินผิงก็หายไปแล้ว พวกเธอตามไม่ทันแม้จะต้องการก็ตาม

เจ้าสำนักเฉินรู้สึกถึงเสียงหวีดหวิวในหูของเขาและอดตะลึงไม่ได้ เขารู้ว่าภายในแดนขั้วโลกมีพลังมหาศาลที่กดไม่ให้ผู้บำเพ็ญเพียรสามารถเหาะได้

หากไม่ใช่เพราะเขาทำลายกายหยาบของตัวเองและปลดปล่อยเสี้ยววิญญาณออกมา คงไม่มีทางที่เขาจะเหาะได้เป็นเวลานานขนาดนี้ ทั้งยังเหาะด้วยความเร็วสูง

อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้นดูเหมือนว่าเฉินผิงและร่างกายของเขาจะไม่ได้รับผลกระทบจากการเหาะเลยแม้แต่น้อย