หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3883

แม้ว่าเปลวไฟจะมีรัศมีเพลิงปีศาจของวิญญาณปีศาจ แต่มันก็ไม่ใช่เสียทีเดียว

มันถูกสร้างขึ้นด้วยการหลอมรวมเพลิงปีศาจหลายประเภท

เจียงอวี้เหลียนก็ตกตะลึงเช่นกันขณะที่มองดู “คุณเฉินน่าทึ่งจริงๆ! เขายังหาทางรับมือได้แม้ต้องเผชิญการโจมตีแบบนี้! ชายคนนั้นคือผู้ทุกข์ยากระดับเก้าเชียวนะ!”

ศิษย์สำนักวิญญาณปีศาจต่างตกตะลึงและสังเกตด้วยความอยากรู้อยากเห็น พวกเขาร้อนรนอยากเห็นว่าผู้ทุกข์ยากระดับสี่จะรับมือผู้ทุกข์ยากระดับเก้าได้ไหม

ในขณะนั้น เฉินผิงกำลังฝ่าทะลวงหมอกสีดำ ร่างของเขาลุกเป็นไฟด้วยเพลิงปีศาจ เขาเริ่มโจมตีสัตว์อสูรซึ่งก่อตัวจากหมอกดำอย่างต่อเนื่อง การโจมตีแต่ละครั้งแม่นยำและทรงพลัง ทำลายภาพลวงตาของสัตว์อสูรไปทีละตัว

การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วราวสายฟ้าแลบ ฝีมือน่าตื่นตาทำให้ผู้พบเห็นตะลึง ราวกับว่าแม้แต่อากาศโดยรอบยังลุกไหม้เนื่องจากความเร็วของเขา

เห็นได้ชัดว่าเป่าชิงเหยียนเริ่มเสียเปรียบ หมอกดำของเขาเริ่มจางลง และสัตว์อสูรสลายไปทีละตัว

ใบหน้าของเขาซีด ดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง เห็นได้ชัดว่าเขาไม่คาดคิดว่าพลังของเฉินผิงจะแข็งแกร่งถึงขนาดตอบโต้กระบวนท่าของเขาได้อย่างง่ายดาย

ที่สำคัญคือเฉินผิงเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับสี่เท่านั้น ไม่มีทางที่เขาจะเทียบได้กับเป่าชิงเหยียน

ในที่สุดหลังจากปะทะกันอย่างดุเดือด หมอกดำที่อยู่รอบตัว เป่าชิงเหยียนก็สลายไปจนหมด

ในขณะเดียวกัน เฉินผิงยืนอยู่ท่ามกลางเปลวเพลิงลุกโชน เขายืนตระหง่านราวต้นสนพร้อมด้วยรอยยิ้มสงบนิ่งบนใบหน้าของเขา

“ฝีมือของคุณก็แค่งั้นๆ” เฉินผิงพูดด้วยท่าทางเยือกเย็น เสียงของเขาไม่ดังแต่เปี่ยมด้วยความมั่นใจและทรงอำนาจ

ทันทีที่เขาพูดจบ เสียงหายใจเฮือกและเสียงอุทานก็ดังรอบตัวเขา

“คุณเฉิน สุดยอดมาก!”

“ฝีมือของคุณเฉินช่างน่าประทับใจ เขาสกัดกระบวนท่าแรกได้อย่างง่ายดาย”

“คุณเฉินยังไม่ได้ลงมือเต็มกำลังด้วยซ้ำ กระบวนท่านั่นมันแค่ของเด็กเล่นสำหรับเขา!”