หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3884

ในตอนนั้นเฉินผิงถูกวังวนความมืดกลืนหายไปจนลับสายตา ไม่มีใครรู้ชะตากรรมของเขา ทำให้พวกเขาวิตกกังวลอย่างมาก

“คุณเฉิน อดทนเอาไว้!” เจ่อเยี่ยนภาวนา

อย่างไรก็ตาม ในขณะนั้นเองแสงดวงหนึ่งก็ปรากฎออกมาจากความมืด

ในตอนแรกแสงนั้นเบาบางราวกับดาวดวงหนึ่งบนท้องฟ้ายามค่ำคืน แต่เมื่อพลังภายในของเฉินผิงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง มันก็ทอแสงเจิดจ้ากว่าเดิม ในที่สุดก็สว่างเท่าแสงแรกก่อนรุ่งสาง ทะลุผ่านความมืดหนาทึบและส่องสว่างไปทั่วท้องฟ้า

จากนั้นเฉินผิงก็ปรากฏตัวขึ้น เพลิงปีศาจสามดวงที่มีสีต่างกันปกคลุมตัวเขา มันเป็นสีแดงเพลิง สีน้ำเงินหม่นและสีขาวบริสุทธิ์

ภายใต้การควบคุมของเฉินผิง เพลิงปีศาจทั้งสามคำรามราวมังกรยักษ์ พุ่งเข้าหากระแสน้ำอันมืดมิดของเป่าชิงเหยียน

มังกรไฟสามตัวตกอยู่กลางการต่อสู้ที่อลหม่าน พวกมันฉกกัดฉีกกระชากท่ามกลางกระแสน้ำสีดำ การโจมตีแต่ละครั้งรุนแรงเทียบเท่าสายฟ้าฟาด ฉีกกระแสน้ำสีดำออกเป็นเสี่ยงทุกครั้งที่โจมตี

ภายใต้การโจมตีอันดุเดือดของมังกรไฟ กระแสน้ำสีดำค่อยๆ สูญเสียพลังของมันไป เริ่มสลายตัวเป็นเสี้ยวหมอกสีดำที่แตกสลาย

สีหน้าของเป่าชิงเหยียนเปลี่ยนไปเมื่อเขาเห็นอย่างนั้น เห็นได้ชัดว่าเขานึกไม่ถึงว่าเฉินผิงจะสามารถสกัดกระบวนท่าที่สองของเขาได้อย่างง่ายดายเช่นนี้

“ลองโต้กลับกระบวนท่าของผมดู…” เฉินผิงโบกมือส่งมังกรเพลิงสามตัวพุ่งเข้าหาเป่าชิงเหยียน

เป่าชิงเหยียนเริ่มจริงจัง เขาหายใจเข้าลึกๆ แล้วรวบรวมหมอกสีดำที่เหลืออยู่ตรงหน้าเขา มันก่อตัวเป็นโล่ที่แข็งแกร่งและสามารถป้องกันการโจมตีของมังกรไฟได้สำเร็จ

อย่างไรก็ตาม พลังของมังกรไฟนั้นมากเกินไป แม้เป่าชิงเหยียนจะใช้พลังทั้งหมด แต่ก็ยังรับมือการโจมตีอันรุนแรงอย่างยากลำบาก

มังกรไฟโจมตีโล่หมอกสีดำซ้ำแล้วซ้ำเล่า แรงกระแทกแต่ละครั้งทำให้โล่สั่นอย่างรุนแรงราวกับจะพังทลายลงได้ทุกเมื่อ

เป่าชิงเหยียนกัดฟัน พยายามคงสภาพโล่สุดกำลัง

แต่เมื่อเวลาผ่านไปเขาก็ชักจะไม่ไหว พลังของมังกรไฟราวกับไม่มีที่สิ้นสุด การโจมตีในแต่ละครั้งหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ