ในเวลาเพียงชั่วพริบตา วิญญาณร่างยักษ์ก็ถูกอสูรกลืนสวรรค์ตัวน้อยกลืนกินจนหมด เผยให้เห็นร่างที่แท้จริงของมู่ชิง
มู่ชิงผงะ แต่หมัดเซิ่งกวงของเฉินผิงก็มาถึงตรงหน้าเขาแล้ว ไม่มีทางที่เขาจะหลบทัน
ตูม!
มู่ชิงถูกเฉินผิงโจมตีอย่างรุนแรงจนกระเด็นไปด้านหลัง เลือดสดๆ พุ่งออกจากปากของเขา
เขาไม่นึกไม่ฝันเลยว่าสถานการณ์เช่นนี้จะเกิดขึ้นได้
เมื่อเห็นอย่างนั้น หัวหน้าพ่อบ้านก็ตื่นตระหนกทันที เขากระโดดขึ้นแล้วซัดฝ่ามือไปทางเฉินผิง
ฝ่ามือนั้นก่อตัวจนครอบคลุมร่างเฉินผิง
เจ้าตำหนักที่เห็นแบบนั้นก็กระโดดขึ้นไปในอากาศทันที อุณหภูมิรอบตัวพวกเขาลดลงอย่างมาก เพียงฝ่ามือเดียวของเธอสามารถทำลายฝ่ามือของหัวหน้าพ่อบ้านที่แช่แข็งได้เฉินผิงไว้ถูก
เฉินผิงรอดพ้นจากอันตรายหวุดหวิด หากถูกหัวหน้าพ่อบ้านโจมตีเข้า ถ้าเฉินผิงไม่ตายก็คงบาดเจ็บแน่นอน
“ฆ่าพวกมัน!” ขณะที่หัวหน้าพ่อบ้านกำลังปะทะกับเจ้าตำหนัก หลัวโชไห่ก็ตะโกนลั่น
ทันใดนั้นทุกคนก็กระโจนขึ้นไป
พวกเขาเตรียมตัวไว้แล้วและปลดปล่อยคลื่นพลังวิญญาณออกมา
ฝ่ายตระกูลมู่ก็ลงมือพร้อมๆ กัน
ขณะที่การต่อสู้อันโกลาหลกำลังจะปะทุ ก็เกิดระลอกคลื่นที่แล่นผ่านความว่างเปล่า หลังจากนั้น ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ
เมื่อเห็นผู้มาเยือน มู่ชิงก็ดีอกดีใจทันใด “ท่านพ่อ!”
มันคือร่างจิตของประมุขตระกูลมู่ เขาคงรู้ว่ามู่ชิงยกพวกมาที่ตำหนักก่วงหานเพื่อแก้แค้น ซึ่งทำให้เขากังวลและถอดจิตมา
“มู่ชิง บุ่มบ่ามเกินไปแล้ว แกเป็นลูกชายคนเดียวของฉันที่เหลืออยู่ ถ้าแกเป็นอะไรไปฉันจะทำยังไง? จะทำอะไรก็รีบทำ ฉันจะถ่วงคนอื่นๆ เอาไว้” ประมุขตระกูลมู่พูดกับมู่ชิง
หลังจากได้ยินคำพูดของพ่อ มู่ชิงก็พยักหน้าอย่างกระตือรือร้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...