หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 392

“ทำไมตระกูลเจี่ยงถึงมียาสารพัดโรคเยอะอย่างนี้ล่ะ? กลัวว่าเครื่องยาสมุนไพรพวกนี้จะมีเยอะกว่าเมืองอวิ๋นเฉิงซะอีกน่ะสิ!”

เฉินผิงพูดความสงสัยของตนออกมา!

“คุณเฉิงยังไม่ทราบเหรอคะ ว่าเครื่องยาสมุนไพรพวกนี้ ตระกูลเจี่ยงจัดซื้อมาจากตำหนักยา ฉันพบสัญญาระหว่างตระกูลเจี่ยงกับตำหนักยา ไม่ได้ซื้อมาจากอวิ๋นเฉิง แล้วยิ่งไปกว่านั้นคือเครื่องสมุนไพรอายุร้อยปีเข้ามาถึงอวิ๋นเฉิง โดยปกติจะต้องผ่านมือของตำหนักยาก่อน ดังนั้นสินค้าสภาพดีก็จะถูกเก็บไว้ในตำหนักยา!”

ชื่อเฟิ่งอธิบายให้เฉินผิงฟัง

“ตำหนักยา?” เฉินผิงตกตะลึง เขาไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลยจริงๆ อันที่จริงเฉินผิงก้าวเข้าสู่ระดับนี้เพียงแค่สองเดือนสั้นๆ ก่อนหน้านี้เขาเป็นเพียงผู้ชายธรรมดาๆ สิ่งของหลายอย่างก็ล้วนแตะต้องไม่ได้!

“ตำหนักยานี้ก็อยู่ในตำบลเทียนเฟิงภายใต้การควบคุมของเสิ่งเฉิง ที่นั่นรู้จักกันในนามเมืองแห่งยาขนาดย่อมล่ะ ตำหนักยาจะเน้นการเล่นแร่แปรธาตุเป็นหลัก ผู้คนมากมายในโลกของศิลปะการต่อสู้ในเสิ่งเฉิงเกือบจะซื้อยาของพวกเขาไป แต่ซื้อแค่เครื่องยาสมุนไพรจากตำหนักยาไปเท่านั้น ครั้งแรกฉันได้ยินมาว่า อันที่จริงเครื่องสมุนไพรพวกนี้ ตำหนักยาเป็นคนคัดเลือกมาใช้งานเองด้วยความรอบครอบ คงไม่ขายทิ้งง่ายๆ หรอก!”

เมื่อได้ฟังคำอธิบายเช่นนี้ของชื่อเฟิ่ง ข้างในใจของเฉินผิงนั้นตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก เขาไม่คาดคิดเลยว่ามีสถานที่แบบนั้นอยู่ในเจียงเป่ยด้วย ไม่แปลกใจเลยที่เครื่องยาสมุนไพรอายุร้อยปีเหล่านี้ล้วนแต่เป็นของชั้นดี และได้ผ่านการคัดเลือกมาตั้งแต่แรกแล้ว!

“งั้นเม็ดยาสีเขียวที่เจี่ยงเจิ้งจงกินบนเวทีประลองนั่น จะเป็นยาที่ซื้อมาจากตำหนักยาหรือเปล่า?”

ในตอนนี้ เฉินผิงก็จำยาทวีกำลังที่เจี่ยงเจิ้งจงกินได้

ชื่อเฟิ่งส่ายหน้า “ตำหนักยามีกฎที่เข้มงวดมาก ยาชนิดนี้พวกเขาไม่สามารถปรุงและจำหน่ายได้ พวกเขาขายแค่ยาที่เสริมความแข็งแกร่งให้ร่างกาย เช่นพวกยาล้างไขกระดูก ยาเสริมกระดูกธรรมดาทั่วไปเท่านั้น ถ้าหากตำหนักยาขายยาเสริมความแข็งแกร่งระยะสั้นตามอำเภอใจ เกรงว่าโลกของศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดคงต้องวอดวาย!”

เฉินผิงพยักหน้า และเข้าใจในทันที ดูเหมือนว่าตำหนักยานี้ ไม่เพียงแต่จะสามารถปรุงยาได้เท่านั้น แต่ยังมีการวิจัยเชิงลึกในการดำเนินธุรกิจด้วย ถ้าหากพวกเขาจำหน่ายยาทุกชนิดตามใจชอบ มันก็จะก่อให้เกิดความโกลาหลในโลกของศิลปะการต่อสู้ได้ สำหรับหุบเขาเย่าหวัง มีแต่ข้อเสียทั้งนั้น