หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3920

เฉินผิงสั่งให้จี้อวิ๋นและหัวเฟิ่งอยู่ที่นครจิ้งจอกไปก่อน

จากนั้นเขาก็ตามผู้อาวุโสอวี๋ไปที่สำนักจื่อเหยียน

ภูมิประเทศของแคว้นจงอวี้แตกต่างจากแดนใต้อย่างชัดเจน มีภูเขาน้อยและเป็นที่ราบเป็นส่วนใหญ่

เมื่อพวกเขาเข้าใกล้สำนักจื่อเหยียน อุณหภูมิก็เริ่มสูงขึ้น และทะเลทรายอันกว้างใหญ่ก็เริ่มปรากฎ

เฉินผิงรู้สึกงุนงงว่าทำไมสำนักจื่อเหยียนถึงสร้างสำนักในทะเลทรายกันดารแบบนี้ เพราะมันดูยากที่จะใช้ชีวิตอยู่ได้

ในไม่ช้าเฉินผิงก็มองเห็นอาคารอันกว้างใหญ่ในทะเลทราย ซึ่งได้รับการออกแบบอย่างประณีตและโอ่อ่า

เขาสังเกตเห็นการจัดเรียงชั้นของอาคารแต่ละหลังอย่างเป็นระเบียบ

“คุณเฉิง ที่นี่คือสำนักจื่อเหยียน หากคุณต้องการเข้าเป็นศิษย์ก็ต้องผ่านการทดสอบ” ผู้อาวุโสอวี๋อธิบาย “เห็นอาคารตรงนั้นไหม? ยิ่งใกล้ตรงกลางมากเท่าไหร่ อันดับของศิษย์ก็จะยิ่งสูงขึ้น อาคารด้านนอกสุดมีไว้สำหรับศิษย์วงนอก และคุณต้องเริ่มด้วยการทดสอบของศิษย์วงนอกก่อน

เฉินผิงซึ่งในตอนนี้ใช้ชื่อว่าเฉิงผิงขมวดคิ้วแล้วถามว่า “ผู้อาวุโสอวี๋ ผมต้องเริ่มจากบททดสอบของศิษย์วงนอกจริงๆ เหรอ? ผมขอทดสอบเข้าเป็นศิษย์วงในโดยตรงเลยได้ไหม?”

หากต้องเริ่มทดสอบเป็นศิษย์วงนอกก่อน ฉันต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะได้เป็นศิษย์อาวุโสของสำนักจื่อเหยียนและได้พบกับอดีตเจ้าสำนัก?

ผู้อาวุโสอวี๋มองเฉินผิงอย่างลังเลและพูดตะกุกตะกัก “ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ แต่…”

เฉินผิงเข้าใจความหมายของผู้อาวุโสอวี๋ทันที เห็นได้ชัดว่าเขาต้องการสินบน

แม้เฉินผิงจะรู้สึกว่าพฤติกรรมละโมบแบบนี้น่ารังเกียจ แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกเนื่องจากต้องการความช่วยเหลือจากผู้อาวุโสอวี๋

ทั้งสองลงมาจากท้องฟ้าและเข้าไปในประตูหลักของสำนักจื่อเหยียน

แม้จะอยู่กลางทะเลทราย แต่ภายในสำนักกลับไม่มีทรายเลย มีต้นไม้สีเขียวและน้ำพุขนาดเล็ก

ความสามารถในการสร้างอาคารขนาดใหญ่กลางทะเลทรายพร้อมด้วยต้นไม้สีเขียวและน้ำพุ แสดงให้เห็นชัดเจนถึงความมั่งคั่งของสำนักจื่อเหยียน

ผู้อาวุโสอวี๋พาเฉินผิงเดินผ่านสำนักจื่อเหยียนโดยไม่มีอุปสรรคใดๆ

ศิษย์วงนอกที่เฝ้าทางเข้าสำนักไม่กล้าขวางทางผู้อาวุโส

ผู้อาวุโสอวี๋นำทางเฉินผิงผ่านอาคารหลังใหญ่สองหลังมายังเขตของศิษย์วงใน