หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3919

“ราชินีจิ้งจอก ทำไมท่านถึงเชิญฉันมา? ถ้าไม่ใช่เพราะมิตรภาพแน่นแฟ้นของเราฉันก็คงไม่มา ไม่นานมานี้สำนักจื่อเหยียนของเราตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย มีเรื่องมากมายที่ต้องจัดการ!” ผู้อาวุโสอวี๋พูดกับไป๋เฉี่ยน

“ผู้อาวุโสอวี๋ ข้าได้ของติดมือมาไม่น้อยระหว่างการเดินทางไปเขาเทียนโหมวครั้งล่าสุด เจ้าเป็นคนแรกที่ข้านึกถึงเมื่อกลับมา”

ไป๋เฉี่ยนพูด จากนั้นก็นำทรัพยากรที่เธอได้จากเขาเทียนโหมวมาให้ชม

เมื่อเห็นอย่างนั้น ผู้อาวุโสอวี๋ก็เผยรอยยิ้ม เขายอมรับทรัพยากรทั้งหมดนั้นอย่างไม่ลังเล หลังจากนั้นเขาก็พูดว่า “ท่านมีน้ำใจมากเหลือเกิน หากมีอะไรก็พูดมาได้เลย ฉันรู้ว่าท่านไม่ได้เรียกฉันมาเพียงเพื่อมอบของเหล่านี้ให้”

“หัวไวจริงๆ ผู้อาวุโสอวี๋ ข้ามีสหายคนหนึ่งที่บำเพ็ญเพียรวิชาเพลิงและใช้เพลิงปีศาจได้ระดับหนึ่ง ข้าจึงอยากถามว่าสำนักจื่อเหยียนของเจ้ามีวิธีผสานเพลิงปีศาจเหล่านั้นหรือไม่?” ไป๋เฉี่ยนถาม

“วิธีผสานเพลิงปีศาจ?” ผู้อาวุโสอวี๋ขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะส่ายหัว “ดูเหมือนว่าเราจะยังไม่มีวิชาแบบนั้นในสำนักจื่อเหยียน”

เมื่อได้ยินดังนั้นไป๋เฉี่ยนก็รู้สึกท้อแท้ เธอให้ของไปตั้งมากมายแต่กลับขาดทุน สำนักจื่อเหยียนไม่มีวิชาที่ว่า

เฉินผิงพูดอะไรไม่ออก แม้แต่สำนักจื่อเหยียนซึ่งมีชื่อเสียงในด้านการบำเพ็ญเพียรวิชาไฟที่ทรงพลังที่สุดในอาณาจักรนิรันดร์ก็ยังไม่มีวิชาดังกล่าว คงต้องไปหาในอาณาจักรแดนสรวงเท่านั้น

แต่ด้วยความสามารถในปัจจุบันของเฉินผิง ดูเหมือนคงต้องใช้เวลาอีกนานกว่าจะสามารถขึ้นสู่อาณาจักรแดนสรวงได้

ยิ่งกว่านั้น เขายังมีนัดประลองกับมู่ชิงภายในอีกหนึ่งเดือน หากพลังของเฉินผิงไม่เพิ่มขึ้น เขาคงไม่มีหวังจะชนะมู่ชิง

ขณะที่ไป๋เฉี่ยนรู้สึกท้อแท้และเฉินผิงจนปัญญา ผู้อาวุโสอวี๋ก็เปลี่ยนบทสนทนาโดยพูดว่า “แม้ว่า สำนักจื่อเหยียนของเราจะไม่มีวิธีผสานเพลิงปีศาจเข้าด้วยกัน แต่ฉันเคยได้ยินเรื่องอัสนีบาตเพลิงมาร ว่ากันว่าถ้าผ่านมันไปได้จะสามารถหลอมรวมเพลิงปีศาจได้”

“อัสนีบาตเพลิงมาร?”

เฉินผิงและไป๋เฉี่ยนอุทานพร้อมกัน ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

พวกเขาไม่รู้ว่าอัสนีบาตเพลิงมารคืออะไร

“อัสนีบาตเพลิงมารคือการใช้สายฟ้าโจมตีเพลิงปีศาจภายในร่างกาย ไม่ว่าปริมาณของเพลิงปีศาจจะมากน้อยแค่ไหน เมื่อผ่านอัสนีบาตรเพลิงมารมาได้มันก็จะหลอมรวมเข้าด้วยกัน ไม่แยกเป็นเพลิงปีศาจต่างประเภทอีก”

“เรา...”

“ผู้อาวุโสอวี๋ ฉันมีอย่างอื่นจะให้คุณ” ก่อนที่ผู้อาวุโสอวี๋จะทันได้พูด ไป๋เฉี่ยนก็นำทรัพยากรจำนวนมากมาให้อีกครั้ง

เมื่อเห็นเช่นนั้น ผู้อาวุโสอวี๋ก็หัวเราะเบาๆ และยอมรับของพวกนั้น “เช่นนั้นฉันจะพาคุณไปเข้าร่วมการทดสอบ ไม่ว่าจะผ่านหรือล้มเหลว ทุกอย่างขึ้นอยู่กับความสามารถของคุณเอง แม้จะเป็นผู้อาวุโส คำพูดของฉันก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้”

“ไม่มีปัญหา” เฉินผิงพยักหน้ายอมรับ

“เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นก็มากับฉัน” เขาพูด “ถ้าคุณผ่านบททดสอบจริงๆ ฉันจะดูแลคุณเองตามที่ราชินีจิ้งจอกขอ” ผู้อาวุโสอวี๋พูดกับเฉินผิง

“ผู้อาวุโสอวี๋ ขอบคุณมาก” ไป๋เฉี่ยนแสดงความขอบคุณ

กระนั้นเธอก็แอบด่าเขาในใจ เขาไม่ได้ทำไปเพื่อไป๋เฉี่ยน แต่เป็นเพราะเขาหวังทรัพยากรเหล่านั้นต่างหาก