หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3918

เสวียคุนตายไปแล้ว และพวกทหารยามที่เหลือกำลังร้องขอความเมตตาจากไป๋เฉี่ยน

ไป๋เฉี่ยนไม่ได้ลงโทษทหารยาม เธอตรงไปที่คุกใต้น้ำและช่วยเหลือแม่เฒ่าเจินแทน

วิกฤติในนครจิ้งจอกคลี่คลายลงอย่างง่ายดาย การกบฏที่เสวียคุนวางแผนมาอย่างยาวนานถูกยับยั้งอย่างรวดเร็ว

นี่คือการแสดงให้เห็นถึงพลังที่แท้จริง

เช้าวันรุ่งขึ้น ไป๋เฉี่ยนส่งคนไปที่สำนักจื่อเหยียนเพื่อเชิญผู้อาวุโสอวี๋แห่งสำนักจื่อเหยียน

ท้ายที่สุดแล้ว ไม่มีใครรู้ว่าสำนักจื่อเหยียนมีวิธีผสานเพลิงปีศาจจริงหรือเปล่า

ถ้าสำนักจื่อเหยียนไม่รู้วิธี เฉินผิงก็ไม่จำเป็นต้องออกเดินทางไปยังสำนักจื่อเหยียน

ด้วยสถานการณ์ในตอนนี้ของเฉินผิง มันคงไม่เหมาะหากเขาต้องเดินทางบ่อยๆ

“ราชินีจิ้งจอก ทำไมท่านถึงส่งคนไปเชิญผู้อาวุโสอวี๋จากสำนักจื่อเหยียน? เห็นว่าเมื่อไม่นานมานี้มีการเปลี่ยนขั้วอำนาจที่สำนักจื่อเหยียน มีข่าวลือว่าอดีตเจ้าสำนักถูกบีบให้สละตำแหน่ง และเจ้าสำนักคนใหม่เข้าแทนที่แล้ว ในเวลาแบบนี้ความขัดแย้งภายในสำนักจื่อเหยียนย่อมคุกรุ่น คงเป็นการดีที่สุดสำหรับพวกเราชาวนครจิ้งจอกที่จะไม่ไปข้องเกี่ยวกับเรื่องของสำนักจื่อเหยียน”

แม่เฒ่าเจินนึกว่าไป๋เฉี่ยนส่งคำเชิญถึงผู้อาวุโสอวี๋ก็เพื่อหารือเรื่องความขัดแย้งภายในสำนักจื่อเหยียน

“สำนักจื่อเหยียนได้เจ้าสำนักคนใหม่แล้วหรือ?” ไป๋เฉี่ยนชะงักเล็กน้อย “ในช่วงเวลาสั้นๆ เช่นนี้ แม้แต่สำนักจื่อเหยียนยังมีการเปลี่ยนแปลงผู้นำ เหลือเชื่อจริงๆ แต่ไม่ต้องกังวลไป แม่เฒ่าเจิน ข้าไม่คิดจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องของสำนักจื่อเหยียน เพียงแต่ว่าสหายของข้าสนใจในการฝึกวิชาเพลิงปีศาจ เราจึงอยากถามว่ามีวิชาใดของสำนักจื่อเหยียนที่สามารถช่วยควบคุมเพลิงปีศาจได้บ้าง”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น แม่เฒ่าเจินก็พยักหน้า เธอกล่าวว่า “สำนักจื่อเหยียนน่าจะมีวิชาดังกล่าว เพราะพวกเขาเป็นที่รู้จักในฐานะสำนักที่เชี่ยวชาญการบำเพ็ญเพียรวิชาเพลิงมากที่สุดในอาณาจักรนิรันดร์” ไป๋เฉี่ยนไม่คิดจะข้องเกี่ยวกับความขัดแย้งภายในของสำนักจื่อเหยียน อย่างไรก็ตาม ยังไม่อาจทราบได้ว่าสำนักจื่อเหยียนจะสอนวิชาให้หรือไม่ ด้วยความที่แต่ละสำนักมักจะหวงแหนวิชาของตน

เมื่อได้ยินคำพูดของแม่เฒ่าเจิน ใบหน้าของไป๋เฉี่ยนก็เผยความรู้สึกไม่สบายใจ จากนั้นเธอก็หันไปหาเฉินผิงและถามว่า “ถ้าเกิดว่าสำนักจื่อเหยียนมีวิธีผสานเพลิงปีศาจแต่ไม่คิดจะสอนคนนอกล่ะ?”

“ไม่มีปัญหา” เขากล่าว “ผมก็แค่เข้าสำนักจื่อเหยียนในฐานะศิษย์ของพวกเขา” เฉินผิงยิ้มน้อยๆ แล้วพูด

ดูเหมือนเฉินผิงจะวางแผนเอาไว้แล้ว เขาตระหนักดีว่าวิชาของสำนักต่างๆ มักจะไม่เอามาสอนให้คนนอก เพื่อเรียนวิชาเหล่านั้นจำต้องเป็นศิษย์วงในสำนักเสียก่อน

เฉินผิงหัวเราะ จากนั้นเขาก็หมุนตัวไปรอบๆ สองครั้ง และในทันใดนั้นรูปลักษณ์ภายนอกของเขาก็เปลี่ยนไป

ถึงจะไม่สามารถเปลี่ยนรัศมีของเขาได้อย่างสมบูรณ์ เฉินผิงก็ไม่ได้กังวล ท้ายที่สุดแล้วคงไม่มีใครในสำนักจื่อเหยียนรู้ว่ารัศมีของเฉินผิงเป็นอย่างไร

“รอจนกว่าผู้อาวุโสอวี๋จะมาถึงแล้วค่อยถามเขา” เขาเสนอ “ถ้าเขารู้วิธี ดูจากความสัมพันธ์ของเรา เขาอาจจะยอมบอกเราก็ได้”

ไป๋เฉี่ยนไม่ค่อยอยากให้เฉินผิงเสี่ยงเข้าไปเป็นศิษย์สำนักจื่อเหยียน

หากมีความเป็นไปได้ที่ผู้อาวุโสอวี๋จะเผยเคล็ดวิชา แม้จะต้องแลกกับทรัพยากรจำนวนมากก็นับว่าคุ้มค่า

เมื่อใกล้เวลาเที่ยง ผู้อาวุโสอวี๋ก็มาถึง

ในขณะนั้นใบหน้าของผู้อาวุโสอวี๋มีร่องรอยของความเหนื่อยล้า