“โอ้ เขาคือหนึ่งในศิษย์หน้าใหม่ของผู้อาวุโสอวี๋นี่เอง มิน่าถึงร่ำรวยขนาดนั้น ผู้อาวุโสอวี๋ไม่สนใจศิษย์ที่ไม่มีเงินอยู่แล้ว แต่ความรวยช่วยอะไรไม่ได้หรอก ฉันจะใช้กฎอย่างเป็นกลาง ถ้าความสามารถไม่ถึงขั้นฉันจะไม่ให้ผ่านการทดสอบ เงินอาจทำให้ทุกคนก้มหัวได้ แต่มันซื้อใจฉันไม่ได้หรอก” หลิวซื่อทงพูดเหน็บแนม
เห็นได้ชัดว่าหลิวซื่อทงล้อเลียนผู้อาวุโสอวี๋และเว่ยชิง ด้วยความที่พวกเขายอมทำทุกอย่างเพื่อเงิน
เว่ยชิงหน้าแดงเพราะสิ่งที่หลิวซื่อทงพูดเป็นความจริง
“หยุดพล่ามได้แล้ว เริ่มลงชื่อผู้เข้าทดสอบสักที” เว่ยชิงเตือนให้หลิวซื่อทงหยุดพูด
“เว่ยชิง ฉันอนุญาตให้พวกเขาเข้าทดสอบได้ แต่เด็กนายต้องไปเข้าร่วมการทดสอบของศิษย์วงนอกเท่านั้น เขาจะต้องผ่านทีละขั้น และต้องผ่านการตรวจสอบอีกราวสองสามปีถึงจะสามารถเข้าทดสอบศิษย์วงในได้ นั่นคือกฎ และเราไม่สามารถฝ่าฝืน” หลิวซื่อทงกล่าว
เมื่อได้ยินดังนั้น เว่ยชิงก็โกรธจัด “หลิวซื่อทง นายจะหยุดได้หรือยัง? เขาเป็นศิษย์ที่อาจารย์ของฉันพามาด้วยตัวเอง เขาไม่จำเป็นต้องผ่านการทดสอบของศิษย์วงนอก นายจงใจขัดขวาง”
“เมื่อก่อนไม่จำเป็น แต่ตอนนี้กฎเปลี่ยนไปแล้ว จะต้องผ่านการทดสอบของศิษย์วงนอกเสียก่อน และยังต้องผ่านการตรวจสอบโดยใช้เวลาอีกหลายปี”
“นี่นาย...” เว่ยชิงโกรธมาก “ฉันจะไปรายงานเรื่องนี้ที่ห้องประชุมผู้อาวุโส ฉันไม่เชื่อว่านายจะบงการสำนักจื่อเหยียนทั้งสำนักได้”
“จะไปก็รีบไป อยากรู้เหมือนกันว่าฉันจะโดนลงโทษหรือเปล่า” หลิวซื่อทงยิ้มเยาะ
แต่ถึงจะพูดอย่างนั้นเว่ยชิงก็ไม่ขยับ เขารู้ว่าต่อให้ไปจริงๆ ก็ไม่มีประโยชน์อยู่ดี
“หลิวซื่อทง นายต้องการอะไร? เราต้องทำอะไรเพื่อให้ศิษย์ของอาจารย์ฉันได้เข้าทดสอบศิษย์วงใน” ในที่สุดเว่ยชิงก็จำใจถาม
ในสถานการณ์แบบนี้ เว่ยชิงไม่มีทางเลือกนอกจากกล้ำกลืนศักดิ์ศรีตัวเอง
“เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เพิ่มค่าเข้าทดสอบสำหรับศิษย์ของพวกนายขึ้นเป็นเหรียญวิญญาณสีม่วงสิบเหรียญ ตกลงไหม?” หลิวซื่อทงเสนอ
“นี่นาย...” เว่ยชิงตัวสั่นด้วยความโกรธ
“อย่าร้อนใจไป หากศิษย์ฝ่ายนายชนะ เหรียญวิญญาณทั้งหมดจะถูกคืนให้พวกนาย กลัวอะไรเหรอ? คิดว่าศิษย์ฝ่ายนายไร้ฝีมือและไม่มีโอกาสชนะใช่ไหม?” หลิวซื่อทงเยาะเย้ย
หลิวซื่อทงถึงกับผงะ เขากวาดตามองเฉินผิงซึ่งเป็นเพียงผู้ทุกข์ยากระดับสี่ ทำไมเขาถึงกล้าพูดจาโอหังเช่นนี้?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...