หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3929

สายตาของเฉินผิงดูว่างเปล่าราวกับอยู่ภายใต้การควบคุม เขาพูดช้าๆ “ผมชื่อเฉิงผิง ผมนับถือสำนักจื่อเหยียนมานานแล้วและปรารถนาที่จะเป็นศิษย์ เป็นเหตุผลที่ผมเลือกที่จะรับใช้ผู้อาวุโสอวี๋ ผมหวังว่าจะได้เป็นศิษย์วงในของสำนักจื่อเหยียน”

เฉินผิงกล่าวยกยอสำนักจื่อเหยียน ซึ่งทำให้ชายชราพอใจอย่างมาก จากนั้นชายชราก็โบกมือแล้วพูดว่า “พอแล้ว...”

หมอกตรงหน้าเฉินผิงสลายไปอย่างรวดเร็ว เผยให้เห็นเฉียนซิ่วและพรรคพวกของเธออีกครั้งต่อหน้าเฉินผิง

เฉินผิงสังเกตเห็นว่าคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่รอบๆ ดูมึนงงราวกับว่าการทดสอบยังไม่เสร็จสิ้น

“ครั้งหนึ่งฉันเคยแอบดูเฉียนซิ่วอาบน้ำ และเคยฝันว่าได้หลับนอนกับเธอในตอนกลางคืนด้วย”

“ฉันฆ่าคนนอกสำนักและถูกตามล่า ฉันถึงได้มาเข้าสำนักจื่อเหยียน”

เมื่อได้ยินเสียงของเหล่าศิษย์สำนักจื่อเหยียนที่พูดราวกับหุ่นยนต์ เฉินผิงก็ผงะไป

เห็นได้ชัดว่าจิตใจของคนเหล่านี้ถูกบงการให้เปิดเผยความลับทั้งหมดของพวกเขา

โชคดีที่เฉินผิงมองออกอยู่ก่อนแล้ว ภาพลวงตาระดับแค่นี้ไม่มีอำนาจเหนือเขา ไม่เช่นนั้นเขาคงจะเผยความลับหมดเปลือก

“ฉันรู้สึกประทับใจกับศิษย์คนใหม่ที่เพิ่งมาถึง เขารวยสุดๆ และฉันก็ชอบคนรวยด้วย”

ในขณะนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของเฉียนซิ่ว

หลังจากได้ยินแบบนั้น เฉินผิงก็พูดไม่ออก เฉียนซิ่วเพิ่งพบเขาและตาลุกวาวกับฐานะของเขา

หากเฉียนซิ่วไม่หลงเสน่ห์ เฉินผิงก็อาจไม่ได้ยินความคิดในใจเธอ

เมื่อการทดสอบใกล้สิ้นสุดลง ผู้คนก็ค่อยๆ เริ่มฟื้นคืนสติ เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็แสร้งทำเป็นว่าเขายังอยู่ภายใต้การควบคุม

เขาไม่สามารถบอกใครได้ว่าเขาได้ยินความลับทั้งหมดของคนเหล่านี้

หลังจากที่คนอื่นๆ ฟื้นหมดแล้ว เฉินผิงก็แสร้งทำเป็นเพิ่งได้สติ

“เฉิงผิง เป็นอะไรหรือเปล่า?” เมื่อเห็นว่าเฉินผิงฟื้นแล้ว เฉียนซิ่วจึงถาม

“ไม่ค่อยแน่ใจ แต่ดูเหมือนว่าผมจะสบายดี” เฉินผิงกล่าว