กลุ่มของเฉียนซิ่วก็คิดแบบเดียวกัน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่สนใจการเคลื่อนไหวของลู่ซันมากนัก
ศิษย์คนหนึ่งสับสนและถามลู่ซันว่า “ลู่ซัน ทำไมเราถึงต้องหลบเลี่ยงพวกนั้นด้วย? เรายังสามารถพุ่งเข้าโจมตีและสังหารอสูรวิญญาณเพลิงได้ จะได้แย่งเหยื่อของพวกเขาไปด้วย”
ลู่ซันจ้องมองแล้วพูดว่า “เจ้าโง่ พลังของอสูรวิญญาณเพลิงถูกควบคุมโดยหลิวซื่อทง เมื่อเราย้ายไปที่อื่น หลิวซื่อทงสามารถทำให้พลังของอสูรวิญญาณเพลิงของฝั่งเราอ่อนลงและเสริมความแข็งแกร่งให้กับอสูรฝั่งพวกเขา ถ้าแกไม่เข้าใจฉันก็ขอแนะนำให้แกกลับไป”
เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น ทุกคนก็หัวเราะทันที ดูเหมือนว่าพวกเขาจะผ่านการทดสอบนี้ได้อย่างไม่ยากเย็น
“เฉียนซิ่ว พอกลุ่มของลู่ซันเห็นพวกเรา พวกเขาก็กลัวจนรีบหนีไปที่อื่น”
"ต้องเป็นอย่างนั้นแน่ พวกเขาคงรู้สึกว่าเทียบกับเราไม่ได้และกลัวว่าจะขายหน้า”
“ฮ่าๆๆ ไม่นึกเลยว่าจะพวกเขาจะมาถึงขั้นนี้”
เมื่อเห็นกลุ่มของลู่ซันย้ายไปที่อื่น ผู้บำเพ็ญเพียรทั้งหมดในฝ่ายอดีตเจ้าสำนักก็เริ่มพูดจาหยอกล้อ
อย่างไรก็ตาม คิ้วของเฉียนซิ่วขมวดเล็กน้อยราวกับว่าเธอมีลางสังหรณ์ไม่ดี “หยุดคุยกันได้แล้ว.. รีบๆ สังหารอสูรวิญญาณเพลิงจะได้ผ่านด่านนี้”
“รับทราบ!” เหล่าผู้บำเพ็ญเพียรตอบกลับ
อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเริ่มปะทะกับอสูรวิญญาณเพลิง ในไม่ช้าพวกเขาก็ตระหนักได้ว่าสัตว์อสูรซึ่งดูเหมือนจะพ่ายแพ้อย่างง่ายดายเมื่อครู่ได้ทรงพลังมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด
"เกิดอะไรขึ้น? ทำไมจู่ๆ อสูรวิญญาณเพลิงถึงมีพลังมากขนาดนี้?”
"นั่นสิ เมื่อครู่นี้ยังอ่อนแออยู่เลย”
ทุกคนพากันพูดด้วยความสับสน
เฉินผิงก็สัมผัสได้ว่าอสูรวิญญาณเพลิงมีพลังมากขึ้นอย่างฉับพลัน
ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยนั้นไม่ได้มีความหมายอะไรกับเฉินผิง แต่สำหรับผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ มันไม่ใช่อย่างนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...