หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3937

เฉินผิงจ้องมองจุติเพลิงตรงหน้าเขา ทันใดนั้นความคิดหนึ่งก็แวบขึ้นมาในหัว เขาจุดอัคคีแก่นพิภพขึ้นที่ปลายนิ้วแล้วโบกมือเบาๆ ไปยังพื้นที่ตรงหน้า

คลื่นความร้อนพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว มุ่งตรงไปยังกลุ่มของลู่ซัน

ในเวลาเพียงชั่วครู่ เสียงกรีดร้องและสบถก็ดังมาจากข้างหน้า

“ให้ตายเถอะ นี่มันบ้าอะไรกัน? มันร้อนเกินไปแล้วนะ ฉันจะเกรียมอยู่แล้ว”

“ฉันจะออกไปแล้ว! ที่นี่มันร้อนเกินไป!”

ศิษย์ของฝ่ายเจ้าสำนักฮั่วหลายคนเลือกที่จะถอนตัวเพราะทนความร้อนไม่ไหว

ลู่ซันก็ตัวเปียกโชกเช่นกัน สีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสับสน "เกิดอะไรขึ้น? ฉันทำผิดพลาดจนดึงคลื่นความร้อนเข้าหาตัวฉันหรือเปล่า?”

ลู่ซันสงสัยว่าเขาอาจจะทำพลาดไป

เพราะในพื้นที่การทดสอบ เขาเป็นคนเดียวที่สามารถเคลื่อนที่และควบคุมจุติเพลิงได้อย่างอิสระ

ลู่ซันลุกขึ้นพร้อมถือกระจกสัมฤทธิ์ขณะไปที่จุติเพลิงอีกครั้ง

เมื่อเห็นลู่ซันมาถึง เฉินผิงก็ยิ้มเยาะ เขาสร้างภาพลวงตาขึ้นมาโดยไม่รีรอ

ลู่ซันก้าวเข้าสู่ภาพลวงตาโดยไม่คิดสงสัย ทิวทัศน์ตรงหน้าเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลง แต่เขาไม่สามารถระบุตำแหน่งของจุติเพลิงได้อีกต่อไป

ลู่ซันสับสนและค้นหาจุติเพลิงไม่หยุด เขาหยิบกระจกสัมฤทธิ์ออกมา เขารู้สึกถึงคลื่นความร้อนที่ปล่อยออกมาจากจุติเพลิง หวังว่าจะค้นหาตำแหน่งของจุติเพลิงด้วยวิธีนั้น

"แปลก จุติเพลิงหายไปไหนแล้ว?” ลู่ซันขมวดคิ้ว ไม่รู้ตัวว่าเขาตกอยู่ในภาพลวงตาที่เฉินผิงสร้างขึ้นและกำลังเดินวนอยู่กับที่

หลังจากเดินไปรอบๆ ลู่ซันก็ไม่พบจุติเพลิง จึงทำให้เขาตื่นตระหนก

"เกิดอะไรขึ้น? ฉันหลงทางได้ยังไงกัน? ฉันหาทางกลับไม่เจอ หรือว่าจะมีข้อผิดพลาดในการทดสอบ” ลู่ซันตระหนักว่าไม่เพียงแต่เขาไม่สามารถหาจุติเพลิงได้เท่านั้น แต่ยังหาทางกลับไม่ได้ด้วย

ในขณะนั้น เขาไม่สงสัยเลยว่าตัวเองตกอยู่ในภาพลวงตา แต่เขากลับตั้งคำถามว่ามีความผิดปกติในพื้นที่ทดสอบหรือเปล่า

เมื่อไม่มีทางเลือก ลู่ซันก็หยุดหาทางกลับ เขานั่งขัดสมาธิแล้วส่งกระแสพลังวิญญาณเข้าไปในกระจกสัมฤทธิ์