เมื่อไปถึงจุติเพลิง ลู่ซันก็หยุดและยิ้มออกมา
“พวกนายมันอ่อนต่อโลกจนไม่ทันเหลี่ยมพวกเรา หลิวซื่อทงเตรียมพร้อมสำหรับเรื่องนี้ไว้แล้ว” ลู่ซันยิ้มเจ้าเล่ห์
ขณะที่ลู่ซันเล็งกระจกสัมฤทธิ์ไปยังจุติเพลิง มันก็ทวีความร้อนขึ้นอย่างรวดเร็วและลุกไหม้รุนแรง คลื่นความร้อนแผดเผาพัดเข้าหากลุ่มของเฉินผิง
มันไม่ระคายผิวเฉินผิง แต่เห็นได้ชัดว่าผู้บำเพ็ญเพียรคนอื่นๆ พยายามต้านความร้อนสุดกำลัง
“ยอมรับความพ่ายแพ้อย่างเงียบๆ ไปเถอะ” หลังจากทำสำเร็จ ลู่ซันก็ใช้ผ้าห่อกระจกสัมฤทธิ์อย่างระมัดระวังและเก็บไว้ในกระเป๋าของเขา และค่อยๆ ถอยกลับไป
คลื่นความร้อนยังคงทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนว่ากลุ่มของลู่ซันจะไม่ได้รับผลกระทบเลย
"อ๊าก! ฉันขอถอนตัว!” ในที่สุดผู้บำเพ็ญเพียรคนหนึ่งก็ทนไม่ไหวและเริ่มกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
เกิดแสงสว่างวาบ แล้วผู้บำเพ็ญเพียรคนนั้นก็ถูกนำตัวออกไป
เมื่อเห็นอย่างนั้น เฉินผิงก็รีบปลดปล่อยเพลิงน้ำแข็งจี๋หานเข้าปกคลุมทั่วพื้นที่ของฝ่ายเขา
เพลิงน้ำแข็งจี๋หานก็เป็นวิชาเพลิงภายในชนิดหนึ่งเช่นกัน ดังนั้นจึงไม่ถูกห้ามใช้ในระหว่างการทดสอบ
ทว่าเพลิงน้ำแข็งจี๋หานกลับปลดปล่อยปราณเย็นอันเข้มข้นออกมา
ในขณะนั้น กลุ่มของเฉียนซิ่วก็รู้สึกถึงความเย็นยะเยือกที่ไหลผ่านร่างกาย หลังจากนั้นคลื่นความร้อนรุนแรงก็หายไปจนหมด
ความรู้สึกดังกล่าวทำให้ทุกคนผ่อนคลายลงอย่างมาก ทำเอาพวกเขาสับสนไปหมด
อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่สามารถมองเห็นหรือรู้สึกอะไรได้ จึงทำได้แค่คาดเดาไปต่างๆ นาๆ
ขณะที่เฉินผิงกำลังช่วยป้องกันคลื่นความร้อนให้ทุกคน ปราณสัมผัสของเขาก็ค่อยๆ เข้าไปในใจกลางของเปลวไฟ
ที่ใจกลางเปลวไฟ มีจุติเพลิงสีน้ำตาลเข้มกำลังเต้นเป็นจังหวะ
ในขณะนั้น หากเฉินผิงกลั่นและดูดกลืนจุติเพลิงนั้น การทดสอบจะต้องจบลงอย่างแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น สำนักจื่อเหยียนต้องรู้เรื่องนี้แน่ ท้ายที่สุดแล้วการหายไปอย่างกะทันหันของจุติเพลิงถือเป็นเรื่องร้ายแรงที่สำนักจื่อเหยียนไม่อาจเพิกเฉยได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ไม่มีตอน 3867-3871 ครับ...
เกินเดือนละ...
รออยู่นะครับ...
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...