หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3942

ทุกคนรู้ดีว่าผู้อาวุโสชุยเป็นกลาง เขาจะไม่ถูกชักจูงโดยเจ้าสำนัก แม้ว่าเจ้าสำนักฮั่วผู้เป็นอาจารย์ของหลิวซื่อทงจะเป็นเจ้าสำนักคนใหม่ก็ตาม

ลู่ซันเป็นเพียงศิษย์วงนอก ดังนั้นการลงโทษรุนแรงจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร กรณีที่เลวร้ายที่สุดคือถูกเนรเทศจากสำนักจื่อเหยียน

แต่หลิวซื่อทงจะโดนลงโทษไม่ได้ ในเมื่อตอนนี้เขาเป็นทั้งศิษย์ชั้นเอกและศิษย์คนโปรดของเจ้าสำนัก เขามีอนาคตที่สดใสรออยู่

“ลู่ซัน ถ้ายอมมอบของชิ้นนั้นมาและแก้ตัวดีๆ ผู้อาวุโสชุยอาจจะไว้ชีวิตนายก็ได้” เว่ยชิงพูดกับลู่ซัน

ลู่ซันเอ่ยอย่างดื้อรั้น “ฉะ-ฉันไม่มีของอะไรทั้งนั้น!”

เว่ยชิงหรี่ตาลงเล็กน้อย และเขาก็ล้วงเข้าไปในเสื้อผ้าของลู่ซันโดยไม่ลังเล

ก่อนที่ลู่ซันจะทันได้โต้ตอบ กระจกสัมฤทธิ์ก็อยู่ในมือของเว่ยชิงแล้ว!

"นี่อะไร?" เว่ยชิงถาม

ลู่ซันที่ร้อนรนพยายามคิดหาคำอธิบายเรื่องกระจกบานนั้น

“ไหนฉันดูหน่อย" หลิวซื่อทงก้าวไปข้างหน้า โดยตั้งใจที่จะแย่งกระจกสัมฤทธิ์ไปจากเขา

เว่ยชิงรีบหลบหลิวซื่อทงและมองชายคนนั้นด้วยสายตาเย็นชา “หลิวซื่อทง คิดจะยึดเอาไปแล้วทำลายหลักฐานเหรอ?”

“ทำลายหลักฐานอะไรของนาย?” หลิวซื่อทงแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องและพูดต่อ “นี่มันกระจกสัมฤทธิ์ธรรมดาไม่ใช่เหรอ? มันพิเศษยังไง? ไม่เห็นสัมผัสได้ถึงรัศมีเพลิงจากมันเลย!”

จุติเพลิงในกระจกสัมฤทธิ์ถูกเฉินผิงดูดกลืนจนหมด จึงไม่มีร่องรอยของมันเหลืออยู่

ด้วยเหตุนี้เองที่ทำให้หลิวซื่อทงปฏิเสธเสียงแข็งว่าไม่มีจุติเพลิงในกระจกสัมฤทธิ์

เมื่อถึงจุดนั้น ลู่ซันก็ตั้งสติได้และพูดดังๆ “ใช่ นี่เป็นเพียงกระจกสัมฤทธิ์ธรรมดาที่ฉันใช้ฝึกซ้อม ไม่มีจุติเพลิงอยู่ในนั้น!”

เว่ยชิงพยายามส่งพลังวิญญาณของเขาเข้าไปในกระจกสัมฤทธิ์ แต่ถึงแม้ว่าอักขระของกระจกจะเริ่มสั่นไหว แต่ก็ไม่มีจุติเพลิงปรากฏขึ้น