หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 3965

เฉินผิงนอนอย่างสบายใจกลางสระวารีวิญญาณ แสงจันทร์ส่องเหนือเขา ทำให้ร่างกายของเขาเกือบจะโปร่งแสง

กระแสน้ำวนขนาดเล็กนับไม่ถ้วนก่อตัวรอบๆ เฉินผิง ดึงพลังวิญญาณจากสระไม่หยุด

หมอกพลังวิญญาณที่หนาทึบเริ่มจางลง

หากใครได้เห็นอัตราการดูดซับพลังวิญญาณของเฉินผิงคงต้องตกใจแน่นอน!

เฉินผิงหลับตาลงช้าๆ ร่างกายของเขาลอยอยู่ในสระวารีวิญญาณ เมื่อเขาดูดซับพลังวิญญาณก็รู้สึกผ่อนคลาย มีฟองผุดขึ้นมาจากน้ำ

ทันใดนั้น หญิงสาวผมยาวพาดไหล่ก็โผล่ขึ้นมาจากใต้น้ำ!

ผิวของหญิงสาวขาวราวกับไข่มุก ไม่มีตำหนิแม้แต่จุดเดียว

“ทำไมพลังวิญญาณในสระถึงสลายไปเร็วขนาดนี้?”

หญิงสาวโผล่ขึ้นมาจากน้ำด้วยสีหน้าสับสนและมองไปรอบๆ

เมื่อเธอเหลือบไปเห็นเฉินผิง เธอก็ตกตะลึงทันที เธออ้าปากค้างและดวงตาก็เบิกกว้างด้วยความตกใจ

ในขณะนั้น เฉินผิงกำลังเปลือยกายลอยในสระวารีวิญญาณ ร่างของเขาเปล่งประกายแสงสีขาวจางๆ ใต้แสงจันทร์

ร่างเปลือยเปล่าของเฉินผิงถูกเปิดเผยต่อหน้าหญิงสาว!

แต่เฉินผิงกลับไม่รู้สึกตัว เขายังคงหลับตาพริ้ม

“กรี๊ด!”

เมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องกะทันหันของหญิงสาว เฉินผิงก็ลืมตาขึ้นด้วยความตกใจ

เมื่อเงยหน้าขึ้นมา เขาก็เห็นหญิงสาวที่เปลือยเปล่าเช่นกัน

ทั้งสองคนสบตากัน

ชายและหญิงแปลกหน้าสองคนจ้องหน้ากันในสถานการณ์ที่ไม่ทันคาดคิด บรรยากาศทั้งชวนอึดอัดและน่าฉงน

ขณะที่เฉินผิงจ้องมองผิวอันไร้ที่ติและรูปร่างอันน่าหลงใหลของหญิงสาว หัวใจของเขาก็เริ่มเต้นแรง

ทั้งที่ชีวิตของเฉินผิงไม่เคยขาดผู้หญิง และผู้หญิงเหล่านั้นล้วนงดงาม

เฉินผิงสามารถสงบจิตสงบใจเมื่อเผชิญหน้ากับผู้หญิง

เขาอาจจะไม่สามารถอยู่ที่สำนักจื่อเหยียนได้อีกต่อไป ลืมเรื่องเรียนวิชาหลอมจุติเพลิงไปได้เลย

อย่างไรก็ตาม ขณะที่เขานึกถึงรูปร่างและผิวพรรณของหญิงสาว รอยยิ้มก็ปรากฏที่มุมปากของเขา

แม้ว่าจะไม่ได้ตั้งใจมอง แต่เขาก็เห็นทุกอย่าง

“เฉิงผิง ป่านนี้คุณยังไม่นอนอีก คุณก็ตื่นเพราะเสียงดังเหมือนกันเหรอ?”

ในขณะนั้น เว่ยชิงก็เดินเข้ามาหาเฉินผิงแล้วถาม

เมื่อเฉินผิงได้ยินเช่นนั้น เขาก็รีบตอบและพยักหน้าว่า “ใช่ ผมคิดว่าได้ยินบางอย่างก็เลยออกมาดู!”

“ใครกันที่ส่งเสียงเอะอะวุ่นวายตอนกลางคืน? พรุ่งนี้ผมจะหาตัวให้เจอ และต้องโดนลงโทษแน่!” เว่ยชิงกล่าวอย่างขุ่นเคือง

“เว่ยชิง บางทีคนๆ นั้นอาจจะแค่หาที่ระบายอารมณ์ในตอนกลางคืน ผมไม่คิดว่าจำเป็นต้องลงโทษรุนแรงขนาดนั้น” เฉินผิงรีบเกลี้ยกล่อม

เขาไม่ต้องการให้เว่ยชิงสอบสวนเรื่องนี้ในวันรุ่งขึ้น หากความจริงปรากฏเขาคงอยู่ไม่ได้

“เฉิงผิง ไม่ใช่แค่ร่ำรวยและมากความสามารถเท่านั้น แต่คุณยังใจดีอีกด้วย! ผู้ชายอย่างคุณช่างหาได้ยากจริงๆ!” เว่ยชิงยกย่องเฉินผิง